One Night With A Stranger (One Night Series #1)

𝑲𝒂𝒃𝒂𝒏𝒂𝒕𝒂 38

Respect

I was stunned by what daddy said. It's the only way for him to forgive me? Then, I would do it. Even it if means hurting someone. Ngayon wala ng atrasan pa. Desidido talaga ako na maging maayos na kami ni daddy. If that what daddy wants. Wala na kong balak pa na pasamain ang kalagayan niya. I love dad so much that I would sacrifice.

"Finally, your back, Tara! Maayos na ba si Tito?" tanong ni Leya sa akin nang makapasok na ako sa trabaho.

"He's now fine pero kailangan pa rin magpahinga ni daddy. Kailangan iiwas sa stress."

"Mabuti na lang. Ikaw? Nakabawi ka na ba ng pahinga? Baka naman hanggang ngayon ay wala ka pang pahinga?"

"Nagpahingan naman ako, Leya."

Marami raming trabaho ang kailangan kong habulin. Halos hindi na ako kumain pa ng break para matapos ko ang trabaho ng ma aga. Sa bahay din kasi ako uuwi muna pansamantala habang nagpapagaling pa si daddy. Kailangan ni mommy ng katulong kahit na may mga nurse naman. At gusto ko rin na nandoon ako. Pero inaabot na ko ng gabi ay nandito pa rin ako. Kaonti na lang kami nandito. Leya was still here kahit na wala na naman siyang dapat na gawin.

Napapikit ako at napahawak sa may mesa ng maramdaman ang pagkahilo. At mabilis akong napatayo ng maramdaman kong bumabaliktad ang aking sikmura.

"Oh, saan ka pupunta?" Leya inquired, pero hindi ko na siya nasagot pa.

Pagkarating na pagkarating ko sa banyo ay agad akong nagsuka.

Pinunasan ko ang bibig nang matapos na sa pagsusuka. Lately, lagi na lang ako nahihilo at nagsusuka. Marahil epekto ng pagod sa pagbabantay simula nang maospital si daddy.

Nagulat ako nang makita sa likod ko si Leya na nag-alala. Lumapit siya sa'kin.

"Hindi ka kasi kumain kanina, Tara. Sinabihan na kita. Tingnan mo." halata sa kaniyang boses ang inis. "We should go. Bukas mo na tapusin 'yang trabaho mo."

"Okay na ko, Leya."

"Pagod ka na nga tapos hindi ka pa kumain kanina!" she lectured.

Unanahan ko na lang siya sa paglalakad at bumalik na sa cubicle ko. Nagsimula na kong magligpit ng gamit. Tapos na rin naman ako sa ginagawa. Masyado na ring gabi.

"Let's go, Tara." yaya ni Leya na nakaantabay pa sa likod ko. Nagtataka ko siyang tiningnan.

Naghiwalay din kami ni Leya sa may parking lot. Marami pa siyang binilin sa akin bago umalis. Before I entered to my car, I turned on my phone first because I turned it off since morning. Iniiwasan ko na makatanggap ng text at tawag mula kay Range. Ngunit text at tawag na mula sa kaniya pa rin ang sumasalubong sa akin. I sighed and chose to ignore it all.

Even I want to answer all of his text and call laging may pumipigil sa akin. My family. My dad. I just want a peaceful life. Gusto ko na lang sundin lahat ng gusto nila. And I think this is the right thing.

Hinanap ko ang numero ni Drew sa contacts ko.

I texted him.

Ako:
Where are you?

Walang dumating na reply mula sa kaniya kaya naghintay muna ako ng ilang minuto. But still there's no reply from him. Imbes ay sa ibang tao ang dumating.

Range:
Let's talk,

I bit my lowered lip and just ignore his text. God. It's making me fucking guilty. I was about to put my phone back at my bag when Drew replied.

Drew:
I'm in Club 506

I know that place. It's just near here. Walang pag-aalinlanlangan na pinuntahan ko ang lugar. Nahirapan nga lang ako hanapin si Drew sa dami ng tao sa loob. I don't know what he was doing here. I just needed to talk to him.