Warm Hearts

CHAPTER 19

"That's enough." he said.

Dun ako kumalma. Pati si Gummie ay napatigil na rin.

No one can't stop me!

"No. I-I'll drink m-more!" sigaw ko saka kumuha ng beer.

Ininom ko yun ng isang lagok lang. Nakita kong napahawak ng ulo si Eiddwen.

"Zara! Let's drink more!" sigaw ni Vince na ngayon ay nagsasayaw sa pool.

"Cheers!" ani ko saka kumuha ulit ng isang bote.

Di ko na mabilang kong nakailang bote na ako.

Nakatingin lang si Gummie sa akin habang si Eiddwen ay di maipinta ang mukha.

"Vince, stop tolerating her!" ani ni Eiddwen saka niya ako kinaladkad patungo sa loob ng bahay.

"Oh? Uuwi na kayo?" tanong ni Tita nang makasalubong kami.

"No! Ch-cheers!" sigaw ko.

So this is what it feels na malasing.

"Opo." pormal na sagot ni Eiddwen.

Opo! Tss. Lakas maka-opo eh ayaw ko pang umuwi!

"Mom, ihahatid ko lang sila sa labas." ani ni Gummie na nakaalalay na sa akin ngayon.

Nakarating kami sa gate nang matumba ako. Di ko na kaya, hilong hilo na ako.

"Zara! Okay ka lang?" narinig kong tanong ni Gummie.

Habang itong si Eiddwen ay tiningnan lang ako!

"Gums! A-ayoko pang u-umuwi." naiiyak kong sabi saka ko siya niyakap.

"Zara, you need to go home. Lasing ka na." ani niya saka ako inilalayan patayo at umalalay rin si Eiddwen.

"Gums! Ayoko nga! Bitawan niyo nga ako!" naiiyak kong sabi.

Sinubukan kong alisin ang kamay kong nakapatong sa balikat nila pero pinipigilan nila iyon.

"Zara, umuwi kana. Si Eiddwen na ang bahala sayo." narinig kong sabi ni Gummie nang makarating kami sa labas.

Pinasok nila ako sa loob ng kotse sa likod. Inaantok na ako kaya pinikit ko na ang mga mata ko.

"Take care of her!" narinig kong sabi ni Gummie saka ako nakatulog.

Nagising ako nang naramdaman kong natumba ako sa semento.

"Can't you walk properly?!" inis na tanong ni Eiddwen.

Nandito na pala kami sa bahay. Ang sakit ng semento ha!

"Bat mo ba ako inuwi! Tangina mo!" sigaw ko sakanya pero imbes na sumagot, inilalayan niya akong tumayo ulit.

"Iinom ka kasi tas di mo naman pala kaya!" ani niya saka binuksan ang pinto ng bahay.

Dumiretso kami ng hagdan, muntik na akong matumba buti nalang hinawakan niya ako sa balikat.

"T-tulog na si Faye?" tanong ko sakanya.

Pilit niya akong pinapatayo pero pinipigilan ko siya. Di ako tatayo dito hanggat di niya ako sinasagot.

"Si Hadley lang dahil may sleepover si Faye sa kaibigan niya." ani niya kaya tumayo na ako.

Dumiretso kami sa harap ng kwarto ko. He tried to open it but he can't. Natawa naman ako sa reaksyon niya.

"Where's your keys?" tanong niya.

"Sa bag." sagot ko.

"Where's your bag?" tanong ulit niya.

"Sa keys." sagot ko.

"Umayos ka nga." ani niya.

"Umayos ka nga." panggagaya ko.

Napabuntong hininga nalang siya. Natawa ako sa reaksyon niya. Parang buhat niya lahat ng problema sa buhay!

Binuksan niya ang pinto ng kwarto niya  saka ako pinaupo sa kama. Isinandal ko yung ulo ko sa headboard.

"Bat mo ko dinala dito?" tanong ko saka humiga dahil ang bigat bigat ng ulo ko.

It was warm here. I like it.

"Your room was lock." tanong niya.

Bigla akong napaupo nang biglang nanlumo ang lalamunan ko.

"Don't vomit!" sigaw ni Eiddwen saka lumapit sakin.

Pero huli na yon, I already throw up on the floor. Humiga na ako pagkatapos non. The atmosphere is spinning. All of them was spinning.

Nagising ako nang maramdamang may yumakap sa akin. I immediately opened my eyes and I saw Eiddwen beside me, snoring.

"Yah! BAKIT AKO NANDITO? BAKIT TAYO MAGKATABI?!" sigaw ko dahilan para mapabangon din siya.

"You are fucking drunk last night. You even vomited in the floor." naiistress na sabi niya.

I didn't feel guilty at all.

Di ko siya pinansin at lumabas na ako ng kwarto niya. Papasok na sana ako sa kwarto but it was locked!

I forgot my bag! Nasa kay Gummie!

Kinuha ko ang duplicate key sa drawer saka iyon binuksan. I immediately looked at the mirror and I saw my wasted face. Argh! Did I passed out?

Medyo sumasakit pa ang ulo ko kaya naisipan kong maligo muna since i stink. Argh! Kahit ako ay nasusuka sa amoy ko. I washed my body for about 4 times saka ako  nagbihis nang pambahay. I wore a dolphin short and an oversized shirt. Lalabas na sana ako sa CR nang maramdaman kong sumasakit ang puso ko. It felt like someone was stabbing my heart. It was painful.

Sinubukan kong tumayo pero mas sumasakit ito. Wala akong magawa kundi and tiisin to. Nanatili akong nakaupo dito sa ilalim ng sink. It was really really painful!
I tried to calm myself, hinanap ko ang gamot pero hindi ko makita.

Right! Naubos na pala!

Sinubukan ko uling tumayo at nagawa ko naman. Lumabas akong Cr saka ako tumungo sa kama. Umupo ako doon habang pilit na hinahawakan and puso ko. It is really painful! Uminom ako ng tubig at kumalma ako medyo pero hindi parin nawawala ang sakit.

Sinubukan kong uminom ng pain killer pero mas lumalala lang siya.

No. I can't call for help.

I don't want them to know.

"Hindi. Hindi ako hihingi ng tulong." sambit ko habang nakaupo lang dito sa kama.

I was sweating very hard. Nanlalamig na ang mga kamay at paa ko. I started to feel dizzy. Kinakabahan ako sa possibleng mangyari. Tatayo na sana ako para lumabas pero bumagsak lang ako sa sahig.

This time, wala akong magawa. Masakit parin ang dibdib ko. I was about to reach my phone but everything went black.