The Barrio Gay (Now Published under LLP)

In The Office

                It’s raining cats and dogs outside as he stared at his room’s large windows. He’s not moving. Thinking so deep. He just get back to his state when he heard a ring coming from his phone na nasa coffee table niya. He answered it after knowing who’s calling.

                [Today is your schedule Jason. Nasa location na kami.]

                “I can’t go dylan… Pakisabi na lang sa crew and coordinator na i-resched ako… I’m really not feeling at ease right now”

                Dylan Chen is DONZILLA’s professional resident photographer. He is also one of the finest in the country. Yet, si Jason talaga ang taong walang pakialam kahit na sino ka pa.

                [You’re unbelievable Mr. Don. Makakarating to sa Papa mo.]

“Yeah yeah right…” after that, the person on the other line dropped the call. Jason just let out a big sigh. He is not really feeling well right now. And he’s thinking if kaya ba nyang pumunta ng school to do his duty.

Today is one of his usual taping or photoshoot schedule but inisip din niya na meron din syang kailangang puntahan na obligasyon. Mas importante yun para sa kanya even if he’s feeling a bit strange right now. He knows Mr. Donoway very much kaya alam nya din ang consequences if he’s not going to take his promise.

Kahit na nanghihina at umuulan, he insisted to go to the Guild. Dumiretso sya sa office ni Ms. Cruz at naabutan nya ang abalang si Pete na nag-aayos ng mga papel. Tiningnan lang siya nito ng mabilis at nagpatuloy muli. Medyo nag-init nanaman ng konti yung dugo nya sa nakita. Pero hindi na katulad nung dati. Kailangan nya na kasing magtimpi sa ngayon at maraming nakabantay sa beki at sa mga galaw niya. Ayaw nya na rin munang  masabay sa maliit na gulo. Which is new para sa isang tulad nyang bratty guy. Nilapag nya ang bag niya sa isang upuan at nahiga sya sa malaking sofa.

“Ano sa tingin mo ang ginagawa mo Mr. Don!?” ang nakapameywang na anas ng beki na nakatayo na sa harap nya’t may hawak na papel. His eyes is in tiger-look.

“Alam ko tanga ka, pero hindi ka naman bulag at nakikita mo naman siguro kung ano ang ginagawa ko ngayon diba!? Tsk! D*mn st*pid!” hambog nitong turan. At mas lalong nanlisik ang mata ni Pete.

“Ah ganun!?” At ipinatong nya sa paanan ni Jason ang santambak na papel. Dahil mabigat ito ay napa-aray ang boss ng crayons. “…Ayusin mo yan at i-alphabetize! Hindi ka narito para magpahinga! Bwisit!” Umusok ang ilong ng binata sa inis. Inumpag niya ang mga papel sa lapag at mabilis na naglakad papunta sa beki. Umatras naman nang konti ito because of surprise.

“Sumusobra ka nang bakla ka ah!” akmang susugurin nya na ulit si Pete at pumormang kukwelyuhan ito nang…

“Hep…hep… may nakakalimutan ka nanaman ata Mr. Don? Sige, subukan mong ituloy yan…” ang mataray na sabi ni Pete na naka-crosshands. Binawi ni Jason ang sarili nyang mga kamay and he just put the blame on the plastic trash can beside him. Tiningnan niya ng masama si Pete sabay kuyom ng mga kamao at padabog na umupo sa lapag at kinuha ang mga papel na tinapon nya kanina. Si pete naman ay tahimik na tumawa at bumalik na sa ginagawa. Nagsimula na din si Jason pero parang ang sakit sakit sa loob nya ang kanyang ginagawa. Dinagdagan pa ng kasama nya at ang literal na hindi magandang nararamdaman niya today.