POSSESSIVE SERIES:1 ||On going||

❝||• CHAPTER 19 📖 •||❞

。Olivia's POV  。

             I'm here right now at road walking alone while tears falling caused of a heart break.

I'm a vampire but why do I felt pain?

Amelia: ❝ You felt pain because you love him so much sweety but he just fool you around. ❞

❝ Shot up Amelia! I'm not in the mood right now to talk to you! ❞ galit kung bulyaw sa kaluluwa ng aking katawan.

Amelia: ❝ Your special sweety, don't be a fool crying because of a man. His not worth for your tears. ❞

❝ W-why?! ❞

Amelia: ❝ Because he is worth it to be a food than to be your man. ❞ she said and chuckles.

Bigla bigla nalang tumayo ang aking balahibo ng marinig ko ang kanyang sinabi.

❝ No way! Don't you dare touch him! ❞ sita ko na sinakal pa ang aking sarili dahilan para matuka ako at nararamdaman ko rin na nahihirapan syang huminga.

Habang sinasakal ko ang aking sarili ay bigla nalang may kung anong sumalpok sa aking katawan na ikina tilapon ko sa malayo.

My body feels numb, I'm feeling weak.

I want blood.

Amelia: ❝ Let me help you sweety. ❞

Sya ang nag control sa aking katawan na itinayo nya. Rinig ko ang pag bukas ng pintuan ng sasakyan na nasa harapan natin.

Girl: ❝ Heyy Mike leave that bitch alone! ❞

Bigla bigla nalang lumakas ang aking katawan at nawala ang mga sugat. Dahan dahan kung inayos ang sarili ko at ngumiti sa kanila ng nakakaloko.

❝ Bitch? Haha then I'll show you what is bitch then. ❞ sambit ko sabay ngiti na pinataas pa ang aking mga matataas na ngipin.

Girl: ❝ Mike! ❞ takot nitong sigaw ng bigla bigla kung sakyan ang lalaking nasa gilid ng sasakyan.

Kinagad ko ang leeg nito at sinipsip ng husto ang mga dugo nito na tila uhaw na uhaw sa pag sipsip.

Habang sinisipsip ko ang lalaki ay nakatingin naman ako sa mga mata ng mga babae.

This is what I loved. Staring someone's eye na puno ng takot.

❝ Are you scared darling? ❞ ngisi kung sambit rito na tinigilan na ang pag sipsip sa lalaki.

Lalapitan ko na sana sya ng masinag ako sa ilaw ng sasakyang huminto sa harapan namin.

I saw Khairo staring at me from head to toe full of curiousity.

❝ Khairo leave! ❞ sigaw ko nito sa galit na tuno.

Ayaw kung masaktan ko sya kaya mas mabuti pang umalis na sya.

I don't care kung nasaktan nya ako, hindi ko.sya kayang saktan!

Sa pag aakala kung aalis sya hindi ko akalain na bababa sya ng kanyang sasakyan na walang pag aalinlangan.

❝ I said leave! ❞

Khairo: ❝ Olivia please let me explain! ❞ he said in a sincered voice while coming closer to me.

Ako naman ay humahakbang pa atras.

❝ I said leave! Can't you see I'm a monster! ❞ pasigaw kung pagpapaliwanag sa kanya.

Khairo: ❝ No your not, you are normal Olivia. ❞ usal nya na nilapitan ako na hindi ko na nagawang umiwas pa.

My tears falls down because this is the first time someone tells that I'm a normal.