DENUDE (Book III of Momentum Series)

Chapter 38: Uncontrollable

***

Chapter 38: Uncontrollable

It feels so good. How does it feel to be in a high experience of pleasure and happiness? A very good experience that we called ecstasy. How does it feel to leave all the loneliness and sorrow you'd experience before and experiencing right now?

I can feel like I am in a cloud nine. Euphoria defines my cognitive and affective domain. I can't stop smiling, but behind those smiles, I can't also stop my tears. My loneliness inside. My sadness and longingness that keeps on haunting my memories and emotions.

It is driving me crazy.

"Hahaha, you are not that really good in jokes Duri."

"Mom."

"I know! I know! Fine, you are good like your brother Charlie."

"Really? So I am better than him too?"

"No. You two are on the same feet because you are brothers in heart."

"Delta! Let's eat some ice creams!"

"Sure. Wait! Where is Marcus?"

"He is at their house."

"We'll visit him there. We will buy ice cream for him too!"

"Sure brother! Let's go!"

"Hoy Duri! Sagutan mo nga tong Math ko pati English. Maglalaro lang kami nila Emily."

"Hoy Duri! Ayaw mo bang sumali sa laro namin?"

"Duri! Ano? Tapos na ba ang assignment ko? Kanina ka pa tulala diyan ah. Baka gusto mong matulog ulit sa bodega."

"Hahaha."

"Duri. Ah, gusto mo ng mamon?"

Napalingon ako sa nagsalita. Sa kanya na nasa harapan ko at may hawak na dalawang mamon.

Umiling na lang ako at tumayo.

Naramdaman kong napahawak siya sa braso ko kaya tinabig ko ito pero laking gulat ko na lang nang may bumagsak kaya napalingon ako sa kanya. Hindi na niya hawak ang mamon dahil nasa sahig na ito. Nakatingin lang siya doon na para bang nanghihinayang.

Muli itong tumingin sa akin pero akala ko ay magagalit siya pero bigla itong ngumiti.

"Sige lang Duri. Bibili ako ng bago–

Pinigilan ko siya at hinawakan sa braso.

"What do you think you're doing?"

Hindi pa rin umaalis ang ngiti sa labi nito kaya mas lalo akong nainis. Bumitiw na ako sa pagkakahawak sa braso niya at agad na naglakad palabas.

"Duri! Ito oh tutal matalino ka naman! May 10 pesos kang baon."

"Naks naman si Duri oh! Ang ganda ng sapatos natin ah? Akin na ito ah?"

Napalingon ako kay Reil at hahawakan na sana niya ang sapatos nang pinigilan ko siya. I hold his wrist tightly.

"Aba lumalaban na siya!"

Nahagip ng aking peripheral view na papunta na ang kamao ni Jung sa pisngi ko kaya iniharap ko si Reil kaya sa mukha niya lumanding ang matigas na kamay ni Jung.