𝕭𝖊𝖙𝖜𝖊𝖊𝖓 𝕿𝖜𝖔 𝖂𝖔𝖗𝖑𝖉𝖘: 𝕿𝖍𝖊 𝕯𝖆𝖚𝖌𝖍𝖙𝖊𝖗 𝕺𝖋 𝕾𝖔𝖚𝖗𝖔𝖓

Κεφάλαιο 13: Το δάσος του Mirkwood

Οι επόμενες 10 μέρες ταξιδιού ήταν πολύ δύσκολες. Ειδικά άμα σκεφτείτε ότι ξεκουραζόμασταν μόνο 5 ώρες ανά δύο μέρες και αυτές αν δεν ειμασταν αναγκασμένοι να κρατήσουμε σκοπιά.

Για καλή μου τύχη ήμουν από τα άτομα που δεν επιλέχτηκαν γι' αυτό, σε αντίθεση με τον Legolas και τον Aragorn που κρατούσαν συχνά.

Πέρναγα τις ώρες μου άλλοτε ξαπλώνοντας δίπλα στον Frodo και ακούγοντας τον να μιλάει για τις μέρες πέρα από τα λιμάνια τον ξωτικών, και άλλοτε ακουμπώντας το κεφάλι μου στον ώμο του Legolas αφήνοντας τον να μου χαϊδεύει τα μαλλιά καθώς συζητούσε με τον Aragorn.

Αυτή η μέρα όμως θα ήταν διαφορετική. Το δάσος του Mirkwood φαινόταν από νωρίς στον ορίζοντα και μέχρι αργά το μεσημέρι θα είχαμε φτάσει σε αυτό.

Έτσι και έγινε. Αργά το μεσημέρι πατήσαμε το χώμα του δάσους και παραδώσαμε τα άλογα μας στους φύλακες για να τα φροντίσουν.

"Καλωσήρθατε." μας υποδέχτηκε ο Thrandruil. "Πληροφορήθηκα από τον Gandalf πριν δυο μέρες ότι θα ερχόσασταν."

"Πατέρα. Υπάρχει σοβαρός λόγος που βρισκόμαστε εδώ." τον διέκοψε ο Legolas. "Το μόνο που θέλω από εσένα είναι να μας επιτρέψεις να περάσουμε την νύχτα μας εδώ και αύριο νωρίς το πρωί θα πάρουμε τον δρόμο για την Erebor."

"Το γνωρίζω γιε μου." o Thrandruil πέρασε το χέρι του γύρω από τον ώμο του Legolas. "O Gandalf με ενημέρωσε πλήρως για το τι πρόκειται να συμβεί στο μοναχικό βουνό. Μάλιστα του χορήγησα και ένα μέρος του στρατού μας. Το υπόλοιπο θα παραμείνει εδώ. Θα χρειαστεί μια κάποια αντίσταση στην Marion. Δεν θα της παραδώσω την πόλη μου αμαχητί."

"Και καλά θα κάνεις άρχοντα Thrandruil." του έδωσε το χέρι του για χειραψία ο Aragorn.

"Άρχοντας όχι. Αυτή η θέση ανήκει πια στον Legolas." του έδωσε το χέρι του.

Ύστερα με κοίταξε καλά καλά και με έβαλε στην αγκαλιά του. Με παραξένεψε λίγο το γεγονός αυτό αλλά δεν με χάλασε κιόλας. Ο πατέρας του Legolas με είχε πια αποδεχτεί.

"Έμαθα και για την μικρή σου περιπέτεια." είπε αφήνοντας με. "Με έβαλε να του υποσχεθώ ότι θα θεραπεύσω την πληγή σου." προσθέσε σηκώνοντας το μανίκι του δεξιού χεριού μου.

"Μα πως ήξερε ότι..." κοίταξα με απορία όλους όσους βρίσκονταν γύρω μου.

"Μην ξεχνάς ότι είναι μάγος." εξήγησε ο Faramir. "Ξέρει πολλά περισσότερα από ότι εμείς γνωρίζουμε."