Uzun süren bir sessizlik hâkimdi yemek salonuna. Ardından her şeyin sonu ve başlangıcı olan o teklif geldi.
Baş Alfa:
"Jungkook, düğün yapmak ister misiniz? "
♤
O akşam sessiz bir yemek faslı olmuştu. Jungkook ve Taehyung odalarına çekildikten sonra üzerlerindeki kıyafetleri değiştirdiler. Yataklarına geçip uzandılar. Birbirlerine sarılmış olan iki genç kurttan ses çıkmazken odaya sadece dışardaki sesler hakimdi. Yanan mum ışıkları etrafı loş bir şekilde aydınlatıyordu. Cama vuran hafif rüzgar sesi ise ortamdaki tek ses gibi varlığını hissettiriyordu.
Jungkook:
"Taehyung... Sence bir tören yapmalı mıyız? "
Taehyung kendisine soru soran eşinin sesiyle başını kaldırdı güven duyduğu bedenden. Gözlerine bakmak istemişti o an. Yüzünün nasıl bir hâle büründüğünü merak ediyordu.
Taehyung:
"Ben... Bilmiyorum. Ama zaten biz bağlandık. "
Jungkook:
"Evet haklısın (Taehyung'un saçını okşar) . "
Taehyung bu sözlerden sonra sadece düşündü. Düğün fikri olan için iyi miydi? Diğer insanların onların hakkındaki fikri değişir mi diye düşünmeye başladı. Düğünün olması belki de her şeyi iyi yönde etkileyecekti. Kendisi, Jungkook ve ileride sahip olacakları bebek için... Ama düşünmeyi bırakmak istedi. İnsanları düşünmeyi, kendisi hakkında ne düşündüklerini... Yapamıyordu. Sadece gözlerini kapatıp uyumak istiyordu. Fakat olmuyordu. Uyumaya çalışsa bile tekrardan düşünceler onu ele geçiriyordu. Korkuyordu. Kendisinin yaşadıklarını çocukları yaşasın istemiyordu. Bu yüzden düğün fikrini düşündü. Belki de en iyisi bu olacaktı.
Taehyung:
"Jungkook... "
Alfa gelen cılız ses tonuyla beraber dikkatini eşine verdi.
Jungkook:
"Efendim Tae. "
Taehyung:
"Bence düğün fikri iyi olabilir. Biz bağlandık ama... Ama güzel bir anı olarak bunu saklayabiliriz. "
Jungkook gelen bu fikri beğenmişti. Kendinden emin sesiyle "Tamam o hâlde. Bunu yarın konuşuruz. " dedi. Sonrasında Jungkook eşinden ayrılıp yataktan ayrıldı. Odanın içindeki mumları söndürdü; tekrardan yatağa dönüp eşine sımsıkı sarıldı ve iki kurt yorgun bedenlerini uykuya teslim etti.
:
:
:Karanlık tüm ormanı ele geçirmişti. Kulübe ve çevresini arayan kurtlar tüm titizlikle aramalarına rağmen hiçkimseyi bulamamışlardı. Biraz ileride onları bekleyen güçlü kurt ise birkaç dakika sonra yanına gelen kişi ile yüzüne baktı.
"Sonuç? "
"Üzgünüm efendim. Ama kimse yok. Evi ve çevreyi aradık fakat kimseyi bulamadık. "
"Anladım. Demek ki bizden önce davranmışlar. (Arkasını döner ) Birkaç kişi seç. Güvenilir olsunlar. Ve onları şehre gönder. Dikkatlice davranıp bilgi edinmeye çalışsınlar. Yaşlı kurt kendini ele verecek. Biliyorum. "
Görevli olan genç adam efendisini onayladıktan sonra oradan çekildi. Diğer kurtları topladı ve aralarından en yetenekli on tanesini seçti. On kişiyi belli bir bölgeye çektikten sonra konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LIL ♡ TaeKook
FanfictionJungkook hiçbir omeganın istemeyeceği bir alfaydı. Bu yüzden kendisini tüm kurtlardan uzak tutmuş; ormanın derinliklerinde bir ev inşa etmiş; tüm kurtlardan uzak yaşamayı seçmişti. Tâ ki bir omega o ormana girene kadar... Sürüsünden atılan ve orada...