LIL ♡ TaeKook

BÖLÜM XXI FEROMONUN SAHİBİ

"Şey... Hyung... O... "

◇•◇•◇•◇•◇•◇•◇•◇•◇•◇•

Taehyung ne diyeceğini bilemedi. Sadece öyle kaldı. Kıpırdamadı. O an yalnız kalmak istedi.

"Hyung, beni yalnız bırakır mısın? "

Seokjin kardeşinin elini tuttu ve gülümseyerek başıyla onayladı onu. Sonrasında elini bıraktı ve odadan ayrıldı. Taehyung ise kendisini yatağa bıraktı. Battaniyeyi iyice çekti üzerine. Gözyaşları akmaya başladı. Ne olduğunu anlayamadı. Bir süre öylece kaldı. Ne yapacağını bilemeden...

Seokjin ise kardeşinin odasından çıktığı gibi hemen doktorun odasına adımlamaya başladı. Daha fazla bilgiye ihtiyacı vardı. Sanki kardeşi için daha fazla şey öğrenmeye ihtiyacı vardı. Bu yüzden sakin ama hızlı adımlarla ilerledi. Geçtiği beyaz koridor sanki ona hiç bitmeyecek bir yol gibi hissettirmişti. Ama devam etti. Geçen saniyeler dakikalara, dakikalar ise saatlere dönüştü. Bitmiyordu bir türlü ama devam etti o yola. Ve sonunda o yol bitti. Kapıya gelince durdu ve derin bir nefes alıp elini kaldırdı. Kapıyı tıklatıp içerdeki doktorunun gel demesini bekledi. Sakince gelen o ses tonunu duyduğunda ise üzerini düzeltip kapı kolunu kavradı ve içeriye girdi. Kendisini gören doktora selam verdi. Doktor kendisine oturacağı yeri gösterince o da kendisine işaret edilen yere oturdu.

Ne diyeceğini bilemedi. Nasıl başlaması gerektiğini de... Ama bir şekilde başlamalıydı. Derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Şey... Ben öncelikle ne demek gerekiyor bilmiyorum. Kardeşimin durumu hakkında bilgi almak istiyorum. "

Kendisini izleyen doktor bir süre bu endişeli yüzü izledi. Ve elindeki kağıtları bırakıp konuşmaya başladı.

"Bay Kim, kardeşinizin durumu şuan da iyi. Sağlık açısından bir sorun yok fakat şuan için önemli olan o alfanın kim olduğu. Çünkü kardeşiniz tekrar bir kızışma döngüsüne girerse ve bu olay dışarda olursa onun için tehlikeli olabilir. "

Seokjin dikkatlice dinlediği doktoru "Evet haklısınız " diyerek onayladı. Doktor ise sözlerine devam etti.

"Kardeşiniz bir gün daha hastanede daha kaldıktan sonra taburcu olabilir. Ama evde de bir iki gün daha dinlenmesini ve gücünü toplamasını tavsiye ediyorum. "

Seokjin tekrardan onayladıktan sonra "Peki... başka bir şey var mı dikkat etmemiz gereken? "

Doktor gülümsedi ve sözlerine son olarak şunu ekledi "Bay Kim, ben her zaman en iyi ilacın güzel bir istiharat olduğunu söylerim. "

Seokjin odadan çıktıktan sonra eve geçmeye karar verdi ama bunun öncesinde kardeşini görmeye gitti. Tekrardan kendisine aynı duyguyu hissettiren o yolu adımladı. Kapının önüne gelince tam kapıyı açacakken duyduğu ağlama sesi ile durdu. Açmadı o kapıyı. Olduğu gibi bıraktı ve sol gözündeki bir damla gözyaşı ile eve doğru gitmeye karar verdi.

□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■

Selammmmm!!! Bölüm kısa biliyorum. Ama ben unutmuşum. Şuan aklım o kadar dolu ki. Yine insanlarla uğraşıyorum. Belediye ekipleri sokaktaki hayvanları toplamaya başlamış. Allahtan benimkini almamışlar. Ama bu sefer de apartmandaki insanlar köpek  geceleri havlıyor diye bana şikayete geliyorlar. Ben de sahiplik belgesi falan ile uğraşıyorum. Bu yüzden buralara ne zaman uğrarım bi daha bilmiyorum.

Fakat bugün tüm ficlere yb atmaya çalışacağım sizler için.

Beni anlayacağınızı biliyorum. Çünkü bi tane sınavım kaldı. Büte de kaldım. Her gün nasıl hayvanların mamasını yetiştireceğim düşüncesi... Param yeter mi yetmez mi düşüncesi, insanlar, şikayetler, ev....

Son olarak hepinizi öpüyorum muah muah ve seviyorum

Kendinize iyi bakın
Haydin sağlıcakla kalın