Bölüm 1

2.4K 83 23
                                    

Kulağıma değen sabah ezanıyla gözlerimi hızlıca açtım ve biricik aşkım yatağımdan kalktım. Hızlıca abdestimi alıp sabah namazına durdum. Namaz bittiğinde içimdeki huzurla beraber kur'an-ı kerim açıp okudum. Sonrada mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladım. Kahvaltı hazırlamaya o kadar çok dalmıştım ki arkamdan biri gözlerimi kapattığında çığlık atmamak için kendimi zor tuttum. Arkamı döndüğümde ise yakışıklı mı yakışıklı abimi gördüm.

" hayırdır abi sabah sabah bu sevgide nereden çıktı".

" nereden çıkacak canım, kardeşimi sevemezmiyim ben Allah Allah".

" olur mu abiciğim öyle şey tabi ki seversin ama ödünü koparıp öldürmeyerek değil mi ama?"

" aman sende sevmiyorum bir daha hıh".

Diyip masaya oturdu.

" ne yani şimdide bana trip mi atıyorsun sen".

Dedim. O da hiç durur mu :

" ne trip atacağım sana be".

Dedi.

Bende tabi tabi bakışları atarak kahvaltıyı hazırlamaya devam ettim. Kahvaltı hazır olduğunda ise annemi babamı ve küçük kardeşimi uyandırıp kahvaltıya çağırdım. Kahvaltı bittikten sonra masayı toplamada anneme yardım ettim. En sonunda işim bittiğinde ise evdekileri öpüp çalıştığım kafeye gittim. Kapıyı açtığımda her zamanki görüntüyle karşılaştım. Tüm masalar tıklım tıklım doluydu. Hemen çalışanlar için olan odaya girip iş kıyafetlerimi giyindim ve günün yorucu  temposuna kendimi bıraktım.

Yazardan :

Ahsen teker teker müşterilere bakarken izlediğinden habersizdi. En arkadaki masada oturan adam gözlerini kırpmaksızın ahseni izliyordu. Aklındaki düşünceler ise dudak uçuklatacak cinstendi. Ahsenin abisinin ona borcu vardı. Bunu kullanıp ahseni elde etmek istiyordu. Kaç kere Ahsenle konuşmak istese de başarılı olamıyordu. Ama eninde sonunda Ahsen onun olacaktı. Ahsen hiç şüphesiz abisi için kendini feda edecekti.

Ahsen sabahtan akşama kadar çalışmış sonunda da mesai saati bitmişti. Saat 20. 00 ' dı. Ahsen kafeden çıkmış eve doğru yürüyordu. Bir anda içinden bir ürperme geçti. Sanki takip ediliyordu. Biraz daha yürüdükten sonra kesinlikle emin olmuştu. Kafeye müşteri olarak gelen bir adam onu takip ediyordu. Korkudan bacakları titremeye başlamıştı. Adımlarını dahada hızlandırdı ve çaktırmadan arkasına baktı. Adam dahada hızlanmış, Ahsene iyice yaklaşmıştı. Ahsen koşmaya başladı. Adamda arkasından koşuyordu ve sonunda ahseni kolundan yakaladı. Ahsen korkudan ne yapacağını bilmiyordu. Adam ise pis bir sırıtışla yüzüne bakıyordu. Ahsen korkuyla :

" sesende kimsin ne istiyorsun benden".

" sonunda tanışabildik ben Kaan. Ne istediğime gelirsek, seni istiyorum".

Ahsen duyduklarıyla dahada korkmaya başlamıştı. İçinden rabbine kendisini bu durumdan kurtarması için dua ediyordu. Sakin olmaya çalışarak :

" ne saçmalıyorsun sen be utanmıyor musun bir kızı rahatsız etmeye".

Kaan pişkin pişkin sırıtarak :

" utanmıyorum".

Dedi.

Ahsen adamın bu pişkin hallerine çok sinir olmuştu. Sinirle :

" defol git başımdan eğer bu yaptığını abime söylersem senin için hiç iyi şeyler olmaz".

Dedi.

Adam iğrenç sırıtışıyla Ahsen'in suratına iyice yaklaştı ve :

" Öyle mi Ahsen Hanım, eğer abine tek bir kelime dahi edersen, asıl onun için hiç iyi şeyler olmaz. Ha ayrıca, ben şimdi gidiyorum bir dahaki gelişime kadar, kendini, bana hazırlasan iyi edersin."

dedi ve hızlı adımlarla oradan uzaklaştı. Ahsen, ne yapacağını bilemez halde eve gitti.

Merhaba sevgili okurlarım bu benim wattpad ' de ilk hikayem inşallah beğenirsiniz.

" lütfen oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyin"

AH'SEN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin