He's my Senior [COMPLETED]

Chapter 11

-11-

Crush?

Sabi nila, pag-tumagal daw to ng more than 3 moths, hindi na crush ang maitatawag dun. Hindi na siya yung simpleng pag-hanga lang.

Corny noh? Lately, iniisip ko. Bakit nga ba ako nag-ka-crush sa kanya? Sa paanong paraan? Kailan?

Overall, hindi ko alam ang sagot. Alam ko na lang, kinikilig ako tuwing nanjan siya. Iba yung pakiramdam pag-nagtatama ang mga mata namin at may kakaibang lamig sa kamay sa dalwang beses na pag-lapat ng mga kamay namin. Pero nagbago yun noong bakasyon. Basta, bigla na lang akong nakaramdam ng takot.

Takot,

Takot na naramdaman ko noon kay Fhel.

Iniisip ko. Bat ako matatakot? Kung crush ko lang naman siya.

"Eh yun na nga eh. Crush mo siya. San ba kayo nag-simula nung Fhel na yun? Diba jan din sa crush crush na yan?" yan ang sabi sakin ng isang malapit kong kaibigan.

Ang corny talaga mag-drama. Lalo na sa mga taong hindi maka-relate. Ilang beses na rin kasi akong tinawanan nang dahil sa mahal mahal na yan. Ang corny naman kasi talaga. We are just in the freakin' stage of childhood to teenage. Ito yung panahon na dapat hayahay lang ang buhay.

Back to topic, bakit ako natakot? Naramdaman ko kasi yun nung one time naming in-stalk ni Zayrelle ang wall niya. Sinearch pa nga namin yung pangalan na naka-lagay dun katabi ng name niya. And guess what? Ang daming lumabas. And puro babae. Well, wala akong pakialam sa yemang yun. Wag mo na i-mention yung name, babae!

So, yun. Do you believe na ganun na ganun din ang ginagawa ko noon kay Fhel? Yung tipong as in lahat ng babaeng friend niya ay tinitingnan ko. As if I'm a girlfriend na nag-hihinala na sa boyfriend niya. It was so much para coincidental lang ang nangyari. Pero, talagang ganun na ganun ang ginagawa ko noon.

Hindi ko alam!

Lately ko lang napansin na medyo natatamaan na nun ang mga walls ko na itinayo just to pretend na maging malakas.

Feeling ko, ang lakas lakas ko to the extent na pati pamilya ko di na raw ako maabot kasi nga parang ang lakas lakas ko na kahit hindi sa loob loob ko.

I just thought. Kelan ba nangyari yun nung first time ko siya ma-meet? July? August? Tas ano na ngayon? 2015 na. So much sa three months.

Pag-tawanan niyo man ako pero magiging zombie-type ang pag-kakaroon ko ng crush sa kanya. Yung tipong namamatay, nabubuhay tas mamamatay ulit.

May I say na bata pa po ako? ツ

Batang nag-mahal noon at natatakot ngayon.

Ngayon, pasukan na ulit. Makikita ko na naman siya. Syempre, di na mawawala ang pang-aasar ng mga taong naka-paligid samin. Mahirap hindi mag-pa-apekto pero sabayan na lang sila.

Would you believe na nawala na noong bakasyon ang pagkakaroon ko ng crush ko sa kanya? Tas, ewan ko. Bigla na lang nabalik.

Basta, siguro kung may mangyari, bahala na, kung wala, better.

Saka, ayoko yung mga last na ginawa ni Sir na laging inuutusan siya. Ka-imbyerna yun, promise! Na-fi-feel ko nga na nabubwisit na yen eh. Baka tinatakot ni Sir? Ah, basta! Labas ako jan!

I hate the fact that I'm falling deeper than I've expected.

†††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††††

AND's part: Lame, lame, lame. Tinype ko 'to kasi naaalala ko kung paano namin i-stalk ni Krishriel (ji

◆Vote ★ and Comment◆