'Benim Kararlarım' Bizim Hayatımız'( Gerçek Bir Hayat Hikayesi)

Ne Oluyor Bana Böyle?

🍁Selamun Aleyküm

🍁Yeni Bölüme Hoş Geldiniz

🍁 Buraya Başladığınıza Dair İstediğiniz Bir Emojiyi Koyar Mısınız?
______________________________________________________________

Kadir Fener'den

Alya, Seda'yla beraber mısır almamı söylediğinde ona çok kötü bakmıştım. Bunun hesabını sonra sorardım ben ona. Aklında ne tür planlar dönüyor, Allah bilir!  Annem ve Alya'dan sonra ilk kez bir  kızdan özür dileyecektim.  Hem bu kız  nefret ettiklerimden birisiydi. Sırf Alya özürümü kabul edeceği için Seda'dan özür dileyecektim.

Seda mısırları alıp salona gidecekken, "Özür dilerim! " dediğimde önüne döndüğünde ağladığını gördüm.

Neden ağlıyordu şimdi bu kız? Kendisine birşey de yapmadım. Bu kızlar neden böyle zır pırt ağlarlar hiç bilmiyordum. Ammada duygusalmış!

Bir adımla önüne gidip gözlerinden akan yaşları sildim. İlk defa bir kıza dokundum. Annemden sonra ilk defa bir kızın gözyaşlarını silmiştim. "Neden ağlıyorsun?" Diye sordum gözyaşlarını silerken.

Yağmur damlaları gibi akıyordu gözyaşları. Dudaklarının birbirine bastırdığını gördüm bu sefer. Tutuyordu kendini. 

Etrafına birkaç kez baktı ve sonra o güneş gibi parıldayan gözlerini bana çevirdi. Ne zamandandır ağlıyordu bu kız? Çünkü gözleri hafif kızarmaya başlamıştı.

"Sadece gecmişimi hatırladım." Ağladığı için sesi boğuk çıkıyordu. Geçmişimizi ne kadar çok hatırlarsak,  o kadar acı çekeriz. Zaten neden geçmişmiz diyorlar ki? Geçmiş gitmiş bir olay yüzünden kendimize zarar vermemeliyiz.

"Dediğin gibi geçmişte kalmış bir olay için kendini üzmemelisin,  aksine güçlü durmalısın. " Yabancılarla fazla sohbet etmişliğim yoktu. Annem'den başka kimseyi de teselli etmemiştim. Seda ikinci kişi olmuştu.

"Kolay mı zannediyorsun Kadir?  Annemin ve kardeşimin ölümü  aklıma gelince ister istemez geçmişim aklıma geliyor." Daha şidettli ağlamaya başlayınca kolumu omzuna dolayıp onu kendime çektim ve saçlarını okşamaya başladım.

Cesaretim nerden geldi anlamamıştım bile! Ondan nefret eden ben, şimdi ise ona sarılarak onu teselli ediyordum. Kızlara karşı böyle bir tavır sergilememiştim ben! Bu benim için bir ilkti!

Hıçkırıklarını serbest bıraktı ve dilediği gibi ağlamaya başladı. Tanıdığım kızların neden bu kadar kötü bir gecmişleri var? Alya'nın geçmişte ablasını kaybetmesi, Seda'nın ise annesini ve kardeşini kaybetmesi.

Her ikiside kötü olaylar yaşamıştı. Ama Alya güçlü duruyordu. Artık ne kadar acı çekmişse bu onu o kadar güçlü yapmışttı. "Seda şimdi ağla ama birdaha sakın ağlama! " Dedim. Benden ayrılıp etrafına birkaç kez baktıktan sonra o güneş gibi parıldayan gözlerini gözlerime sabitledi. Nedense onun için üzülmüştüm.

"Olmuyor Kadir! Olmuyor! Neden böyle oldu diye kendimi sorgulamadan duramıyorum!" İçim burkulmuştu Seda annesini ve kardeşini, Alya ablasını kaybetmişti. Ama buna rağmen ikisi de güçlü duruyorlardı. Ben annemi kaybetseydim, buna dayanamazdım.

Kendilerini suçluyordu iki kız! Onların hiçbir suçu yokken sadece kendini sorguluyorlardı. Yanlış yaptıklarından haberleri bile yoktu!

Ben bir babanın eksikliğini yaşıyorken bu sefer de annemin eksikligiyle yaşamaya   dayanamazdım. Sevdiğim insanları kaybetmekten delircesine korkuyordum. Hele ki Annem'i kaybetmekten!  Benim için bir tek o ve küçük kız kardeşim Melis vardı.