'Benim Kararlarım' Bizim Hayatımız'( Gerçek Bir Hayat Hikayesi)

Seven Gider Mi?

Selamun Aleyküm

Yeni Bölüme Hoş Geldiniz

Bölüm Sonundaki Soruları Cevaplamayı Unutmayınız

_________________________________________________________________

Seven gider miydi?

Ben gidecektim mesela!  Evet onu yalnız bırakıp gidecektim. Zaten benim aşkıma karşılık vermeyeceğini de biliyordum.
Ama o hala uyanmamıştı.
Beklemekten çok sıkılmıştım. Esra köşede oturmuş tırnağını kemirirken, Nuray ve Seda birbirine sarılmış ağlıyordu.
Zehra Teyze bayılmıştı. Alya dizlerinin üzerine çökmüş elleriyle yüzünü kapatıyordu.

Kadir yanıma gelince "Ne oldu?"  Anlamayan bakış attım. Kadir'in ağladığını hiç görmemiştim ama şimdi iki kıpkırmızı olan çift gözlerle karşımdaydı.
Ama neden?
Bana sadece "Firdevs'i kaybettik Turan" Dedi. O an sanki canımdan bir parça kaybettiğimi anladım.
Sustum. Konuşamıyordum.

Lanet olsun şu dilim bir türlü bir kelime çıkartamıyordu. Gözümün önüne gelen masan'ın üzerindeki vazoyu alıp yere attım. "Firdevs" Diye bağırdım. Sesim boş koridorda yankılanırken Kadir beni tutmaya çalıştı. "Abi bırak Allah aşkına" Dedim ama Kadir beni dinlemedi.

Dizlerimin üzerine çöktüm. Elimdeki kana baktım. Firdevs'in kanıydı bu. Beni bırakıp gitmişti.
"Hayır hayır" Diye tekrar tekrar etmeye başladım.
"Turan kalk Firdevs uyandı" Tanıdık sesi duyduğumda gözlerimi açtım. Az önce gördüğüm kötü bir rüya olduğunu öğrenince derin bir nefes aldım ve bana iyi haberi veren Alya'ya baktım.

Ağlıyordu ama mutluluktan olmalıydı. Hızlıca yerimden kalkıp Alya'nın karşsına dikildim.
"U_uyandı mı?" Diye sordum kekeleyerek.
Gülümseyerek başını saladı. Umut ışığım uyanmıştı. Sevdiğim kız bizi bırakmamıştı.
Ben biliyordum.  Sizede söyledim çünkü o çok güçlü biri.
"Hadi gel, hepimiz yanına gideceğiz sende gel" Alya elimi tutunca başımı salladım.

Bir adım atınca diğer adımımı atamadım. Ne kadar zor olsa da geri durdum. Onu hep görmek istediğim yerde şuan geri planda kalıyordum.
Çünkü ben bir söz vermiştim. Eğer Firdevs uyanırsa birdaha asla onu görmeyecektim, karşısına çıkamayacaktım, uzak duracaktım.
Ben durunca herkes durdu. Bana şaşkınlıkla bakıyorlardı. Tabi öyle bakacaklardı. Çünkü hepsi de biliyordu Firdevs'i ne kadar çok sevdiğimi.

Elimi tutan Alya'ya baktım. Diğer elimle yavaşça elini bıraktım.
"Ben onu görmeye gelemem" Dedim. Esra, Yunus, Kadir, Alya, Nurullah, Ali, Sultan, Gülbahar, İbrahim, Beyaz, Nuray ve Seda hepsinin gözü benim üzerimde ve dediğim şeye şaşkındılar.
"Neden oğlum?" Dedi Yunus.

Yunus'un sorusuna cevap vermeyip sesiz kaldım. Onlara deseydim, belki benimle konuşmazlardı ve hatta benden nefret bile edebilirlerdi.
"Cevap versene Turan" Dedi Esra. Gerçekten çok sinirlenmişe benziyordu.
"Çünkü ondan vazgeçtim" Diye bağırdım.

"Kimse kimseyi sevmek mecburiyetinde değil Esra. Beni sevmeyen birinin arkasından koşacak değilim. Benimde bir gururum var, Firdevs olmasa bile bir başkası ola_" Sözümü bitirmeme izin vermeyen Esra bana sert bir tokat atınca yüzüm yana doğru savruldu.
Bunu yaptığı için ona kızmadım, bu tokadı ben sonuna kadar hak ediyordum.

Esra kolumu sertce tutup iğrenircesine bana baktı. "Daha bugün Firdevs'e senin bazıları gibi olmadığını söyledim Turan. Senim onu güzel sevdiğini ve çok geçmeden seni kabul etmesini söyledim." Diye bağırdı boş olan koridorda.