part - 15...

233 12 0
                                    

ပံုမွန္ဆို ထိုေကာင္ေလး မ်က္ဝန္းေတြသည္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ႐ွိရင္ေတာင္ ၾကယ္ေလးေတြလိုေတာက္ပေနတတ္သည္...ယခုမူ ထိုေကာင္ေလးမ်က္ဝန္းေတြမွာ ေတာက္ပမႈ႐ွိမေနခဲ့ပါ..အနည္းငယ္ပိန္ေနကာ ျဖဴဖတ္ေနေသာႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြနဲ႔..ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးနဲ႔ သူေတြ႔တုန္းက အညိဳေရာင္ဆံပင္႐ွည္ေတြနဲ႔ေကာင္ငယ္ေလးသည္ ယခုေတာ့ မ်က္ႏွာမွာကန္႔လန္႔ျဖတ္ဒဏ္ရာႀကီးႏွင့္အတူ အညိဳေရာင္ဆံႏြယ္ခပ္တိုတိုေလးကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္ေနသည္...ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲလို႔ ထိုေကာင္ေလးကို တယုတယေမးခ်င္ေပမဲ့ ထိုေကာင္ငယ္ေလးက သူ႔ကိုေ႐ွာင္ေနတယ္ေလ..ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ မ်က္ေတာင္႐ွည္ႀကီးေတြကိုပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးသည္ ကမာၻေျမရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈသာျဖစ္ပါသည္...

" ဟုတ္တယ္..မင္းကငါ့ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈတစ္ခုပဲ "

" အျဖဴေရာင္ပန္းငယ္ေလးေတြသည္
                  ကိုယ့္ကို
မင္းဆီေရာက္ေအာင္
                        ေဆာင္က်ဥ္းေပးခဲ့သည္... "

At night,

" မနက္ျဖန္ ငါၿပိဳင္ပြဲ႐ွိတယ္ မင္းတို္႔ေကာင္ေတြ လာၾကည့္ၾကမယ္မလား "

အေဆာင္မွာ႐ွိတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေျပာေနသူကေလျပည္ညႇင္း...

" A ဒါေပါ့ "

" ဟို လူ႐ိုင္းေလး မင္းေရာ "

"မလာဘူး "

" မလာရင္လဲ..ေဟ့ေရာင္ေတြ သူ႔ First... "

"ဟာ...အကိုေလျပည္ညႇင္း!! "

" ဘာလဲ! "

"က်ေတာ္လာခဲ့မယ္ "

ပုခံုးတြန္႔ျပကာ မ်က္ႏွာမဲ့ျပေသာ ေလျပည္ညႇင္းသည္ တကယ့္အျပစ္ကင္းစင္သူလို...တျခားအခန္းေဖာ္ေတြက..

" ေဟ့ေရာင္ ေလျပည္ မင္းဘာေျပာမလို႔လဲ "

" aww..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..ဒီအတိုင္းပဲ... "

" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ တခုခုပဲ "

"က်ေတာ္ အိပ္ေတာ့မယ္ အကိုအလင္းေရာင္ "

" Aa ညီေလး အိပ္ေတာ့ "

" မနက္က်လာဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္ ပိုင္ေလး "

My Little symphony ( U + Z ) Where stories live. Discover now