East

Chapter 35

Sa loob ng kotse ay tahimik lang kami. I steal side glances every now and then and she remained fidgeting her fingers while looking outside the window.

Ginamit ko ang mga oras na iyon to calm myself. Bilib na talaga ako sa sarili ko, marapat lang na bigyan ako ng award dahil hanggang dito nagpipigil akong magalit.

Pagkapasok na pagkapasok palang sa bahay ay hinarap niya na kaagad ako. Malakas kong sinara ang pinto dahilan para mapaatras siya ng bahagya.

"I'm sorry."

I shook my head and walked pass her while removing my denim jacket. Sorry? That's a default thing to say every damn time you made a mistake! Nawala lahat ang mga pinag-isipan kong sasabihin sana, my jealousy spiked up and I can't help but to be mad about their infidelity! Their betrayal, lies, and the pain they've caused.

Pupunta na sana ako sa kwarto upang magbihis nang hilahin niya ako. "Ae, hear me out okay? Please 'wag mo akong talikuran."

"I'm sorry, I'm sorry—"

"Are you sorry because you get caught? Huh?" Nagpipigil na tanong ko.

"No I mean it..."

Hinigit ko ang kamay ko upang mabitawan niya, bahagyang napabuka ang labi niya dahil sa ginagawa kong paghila.

"I've been trying to pretend I know nothing because you're going through something, ayokong dumagdag." My hand was clutching my denim so hard as if my sanity depends on it. "Fuck, I almost want to ditch my review sessions knowing you're with Fio doing God knows what."

Sa kakahanap ko 'ata ng tamang araw, problema na mismo ang lumapit sa 'min. Kahit ano nga palang kontrol ko sa mga pangyayari hindi ko pa rin maiiwasan masaktan, ang tanga ko nga pala talaga. Maybe I choose to prolong my agony because I'm scared to face this.

Sinarili ko. Fuck shit. Sana pala nu'ng una palang hinarap ko na. Hindi sana ganito!

I sensed her moving closer so I took a step back.

"Walang namamagitan sa 'min—"

Parang may kung anong pumintig sa loob ko even if her voice is shaking.

Can she shut her mouth up? Wala bang timeout? Konti palang ng sinasabi niya ay halo-halo na ang emosyon ko. 

"Don't deny it! Don't freaking...kitang-kita ng mga mata ko!"

"Yes! May nangyari sa 'min, I cheated and I'm owning it all up..."

Fuck. She said it herself, wala na bang mas sasakit pa rito? Should I ready myself for the worst?!

Humakbang siya palapit at hinawakan ang siko ko, causing me to step back again at naramdaman kong natamaan ko ang likod ng couch because her touch could make my legs wobble plus her pleading eyes, tuluyan akong napaupo sa backrest ng couch.

Her voice hoarse I couldn't take it.

"It's all of a sudden. I-I just feel like my old self when I'm with her."

"Bullshit Heira! At hanggang kailangan mo balak gawin sa 'kin?!" I shouted my lungs out gusto kong umiyak. Ramdam kong lukot na lukot ang muka ko. It's really bullshit after all.

Inalis ko nanaman ang kamay niyang nakahawak sa 'kin at bahagya siyang nilayo, tinapatan ko rin ang tingin niya, hindi ko alam kung saan ako nakakakuha ng lakas ng loob para lumabas ang mga iyon sa bibig ko. Gusto ko lang ilabas, sobrang sakit na.

"The way you smile, the way you look at me — pinaparamdam mo na may kulang! Saan ba ako nagkulang para magawa mo 'yon sa 'kin?! Just because you feel your old self? Off all people—"