Pretending To Be Her(On-going)

Chapter Seventeen

Bella

Someone is running after me. I don't know who it is because the dark sky and the fog are all over the place. I keep on running and running not thinking where will I go.

"Run all you can and I will kill you of I catch you. Get that Princess?" a voice of a woman said then laughed loudly like a villain witch.

"Hindi ka na sana pa binuhay, kung pinatay ka niya kaagad walang magiging gulo." sabi nito habang patuloy sa paghabol sa akin.

I was crying and damn scared while running. Hindi ko siya kilala pero ang boses niya'y may kung anong kinakakatakot ng aking katawan. Nanginginig ang aking mga buto na para bang gusto ng umalis sa aking katawan.

Sa pagtakbo ko ay nakarating ako sa kakahuyan. Base sa mga naapakan kong mga dahon sa lupa.

Nagpapasalamat ako dahil sa aking pagtakbo ay hindi pa ako nagbabangga.

Ngunit nagkamali ako..

Iminulat ko ang aking mata nang maramdaman kong kakaiba ang aking panaginip. Napakasamang panaginip. Buti na lang ay nagising ako kaagad bago ko pa malaman ang mangyayari sa akin.

My nightmare is still vivid as the glass. Tumatakbo daw ako. Hindi mukha ni Lynx ang aking nakikita kung hindi totoo kong anyo.

Anong pinahihiwatig noon?

Sa sobrang pag-iisip ko ay hindi ko napansin na may nagmamasid pala sa akin.

"Kamahalan, handa na po ang pagkain niyo." sabi nito na siyang gumulat sa akin.

Kumunot ang noo ko ng hindi makilala ang tagasilbing nasa harapan ko.

"Bago ka ba?"

Imbes na sumagot ay kumunot ang noo nito na para bang gulong gulo sa aking tanong.

Kumunot din ang aking noo sa kanyang inakto.

"Kung wala na po kayong iuutos ay aalis na po ako." sabi nito habang nakayuko.

Mas lalong kumunot ang aking noo. Hindi umaalis ang aking taga-silbi habang hindi pa ako tapos kumain. Nakakapagtaka.

Hinayaan ko na lang siya umalis. Siguro'y may kailangan pa siyang gawin.

Tiningnan ko ang iniwang pagkain nito. It looks delicious.

Napatigil ako sa aking pagtayo ng makitang iba kwarto ang aking kinaroroonan.

This isn't my room.

Sparkling gold ang kulay ng aking kwarto at hindi lilac. Also my bed isn't round. But this one is! Malaki pa.

Natigil ako sa aking pag-iisip ng matanto kong naglalakbay nga pala kami at ang tungo namin ay sa isang kaharian na sakop ng Mitopia na kung nasaan ang hinahanap naming Prinsesa.

"Siguro ay nakarating na kami ng hindi ko namamalayan." sabi ko sa aking sarili

Itinuloy ko na ang aking naudlot na paglalakad patungo sa inihandang pagkain ng tagasilbi sa akin.