Pretending To Be Her(On-going)

Chapter Twenty Three

Bella

"Ilayo niyo nga 'yan!" sigaw ng isang bandido na siyang sumalo sa amin ni Prince Archer.

I'm trembling right now, I thought mahihimatay na ako at magigising kalaunan sa isang malaking kumukulong lutuan.

Ganon naman di ba sa palabas? Ang mga nakakatakot na nilalang ay gagawin kang pagkain. But on a second thought, it's in movies, yes but that doesn't mean it will happen in real life.

Buti na lamang inilayo 'na nung isa yung hawak niya na kung ako. 'Coz it's smell like hell. Ano ba 'yon?

"Paumanhin, pinuno." sabi nito.

Inilagay niya ang hawak niyang kung ano sa isang malaking kahon at nagpunta sa kung saan.

I looked on the bandit that they called 'pinuno'.

He was the one who catch me before I face the damn ground. Hindi na ito nagsasalita at nakatingin lang sa akin.

Blanko. Yan yung nakikita ko sa mukha niya. At meron din siyang malaking pilat sa kaliwang mata.

Hindi ko alam kung nakikita niya ako sa kaliwang mata niya pero isa lang ang masasabi ko, ang pilat na iyon ay mukhang galing sa apoy. Mukhang sinunog.

I was weighing the atmosphere kung kelan ba ako magsasalita until he spoke

"Your child might woke up before the sun rises at paniguradong magsusuka 'yan. Kaya kung ako sa'yo, bigyan mo siya ng panlunas." sabi nito na hindi ko maintindihan.

What is he talking about? Anong child e wala naman akong anak. Wait, is he referring to Prince Archer?

Tiningnan ko itong nakayakap parin sa aking leeg.

"Oh fuck!" tanging sigaw ko.

Nahimatay nga pala si Archer kanina. At muntik naman ako. Kinabahan naman ako.

What if something bad happen to him again? Hindi ko na alam kung anong gagawin ko.

"Follow me" sabi ng banditong kaharap ko ng may malaking boses.

Napansin niya sigurong hindi ako mapakali.

I don't know if I should trust him or run away before anything happens. But I didn't choose the latter.

Kung may balak silang gawin sa amin ni Archer, dapat ay kanina pa nila ginawa.

Sinundan ko siyang maglakad patungo sa isang malaking sasakyan.

Pumasok siya sa telang tinatahuban ang nasa looban.

May mga dala naman ang mga bandito na kahoy na may apoy sa tuktok kaya kahit papaano ay nakikita ko ang paligid kahit madilim na.

"You'll be staying here for the night but once he wake up, you'll both leave." sabi nito.

Walang higaan pero may malaking upuan sa gilid. Hindi ako kumikilos dahil hindi ko alam kung anong gagawin o sasabihin ko.

Tumingin ito sa akin at lumapit ng bahagya. Napaisod naman ako dahil doon. Inangat niya ang kamay niyang malaki.

I thought he was going to hit me pero kinuha niya lang sa akin si Archer.

"Eh?" nagtataka kong tanong.

"Kailangan niyang ihiga at pahiran ng panlunas." sabi nito at naglakad papalabas na. Ngunit bago pa siya umalis ay tinanong ko siya.

"Why are you helping us?" sabi ko.

Sa pagkakaalam ko masasama sila sa buong Mitopia kaya iniiwasan silang makasalamuha.