Kızımız öykü güzel bir kız,kimseyi takmayan ve playgirl. Okullarına barış burslu olarak gelir ve öykü ve barışın aralarında bişeyler olmaya başlar. {BİTTİ}
•Öykü• Savaşın telefonda dediği sözü tutmuştu dediğim gibi akşam beni ziyarete gelmişti. Olan biten her şeyi gelince ona anlatmıştım. En önemlisi de çocuğu yani ares'i anlatmıştım ama nerede olduğunu bilmiyordum. En son onu beni korumaya çalışırken gördüm sonra zaten ortalık karışmıştı ve o da kaybolmuştu. Ona bir defa teşekkür etmek için neleri mi vermezdim ki. Savaşla dertleştikten sonra eski günlerdeki gibi yanımda yatmasını istemiştim o da itiraz etmeden kabul edip yanıma yatmıştı ona sarılıp uyumaya çalıştım. Bu alışkanlığımdan vazgeçmeliyim mi diye arada düşünüyordum çünkü Savaş'ın açelyası vardı aralarında girmiş kara kedi gibi hissetmek en son istediğim şeydi. Aklıma takılan bu düşünceler beni uyutmuyordu bu yüzden savaşla paylaşmak istedim düşüncelerimi.
Savaş uyudun mu?
Hayır uyumadım kanka. Noldu bişey mi oldu?
Bir şey aklıma takıldı da...
Neymiş o prenses?
Benim seninle biliyorsun garip alışkanlıklarım mesela arada beraber uyuma gibi...
Bu garip değil ama prenses.
Ama senin artık bir sevgilin var o da benim en yakın arkadaşım aranıza girmek istemem yanii biliyorsun ki aranızı bozmak en son istediğim şey.
Böyle bir şey hiçbir zaman olmayacak prenses tamam mı açelyayla da seninle de aram hiçbir zaman bozulmayacak.
Sabah savaşla anlaştığımız gibi ares'i bulmak için erkenden kalkmıştım. Ama yanımda savaş yoktu sonra burnuma mis gibi kokular gelince mutfakta olduğunu düşündüm ve koşarak mutfağa indim. Mutfağın kapısına dayanmış o güzel harika kelimelerle anlatamayacak kadar güzel kahvaltı masasına bakıyordum. Annemgil işleri olduğu için evde yoklardı akşam evde olucaklarını bildirecek bir not bırakmışlardı. Hemen kahvaltı masasına oturdum savaşa günaydın yakışıklı deyip yemeğe odaklandım. Savaş arada yavaş ye diyordu ama ben dinlemiyordum. Neden mi harikaydı ya Açelya yaşadı hergün güzel kahvaltılar yemekler allahım bana da böyle koca ver amin. Kahvaltıyı yaptıktan sonra savaş'a masayı toplamaya yardım ettikten sonra odama çıkıp kısa bir duş alıp üzerime ne giysem diye düşünmeye başladım bir süre sonra
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bunları giymeye karar verdim. Aşağıya indiğimde savaşı sıkılmış bir şekilde beni beklediğini fark ettim sanırım yine dolap karşısında çok vakit geçirdim ama ne yapıyım güzel kıyafetler güzel kombin olması bunlar önemli ayrıntılar. Neyse yine çok konuştum benim yüzümden çocuk ağaç oldu orada bekletmemeliyim artık. Merdivenlerden inip hemen yanına indim ve hazırım dedim bana bıkmış bir şekilde sonunda deyip kapıyı açtı bende abartıyorsun deyip hemen arabaya bindim. Bana sitem eder gibi baktı ve sonra arabayı sürmeye başladı. Ben tarif ediyordum o sürüyordu yani ben bir nevi navigasyonluk işi yapıyordum. Bir an hayatımdan çıkan kişiler aklıma geldi birincisi Barış ikincisi hayatımdan çıktı mı bilmiyorum ama beni ziyarete bile gelmemişti yani bu çıkmış oluyor sanırım siz kim tahmin etmişsinizdir zaten tabii ki Doğukan neredeydi napıyordu acaba... Savaşa sormaya karar vermiştim ilk doğukanın aramak aklıma gelmişti ama bundan vazgeçmiştim çünkü ben az kalsın ölebilirdim ama o bir ziyaretime bile gelmemişti. Hayatıma hep erkek olarak öküz mü girmesi gerek yaa nerede düşünceli erkekler merede adalet burada hep öküzleri düşüncesizleri bana vermişler.
