This World; the sequel [Ζ.Μ GR]

Κεφάλαιο 16

Zayn's POV
Εκείνη την στιγμή που μου τηλεφώνησε ήμουν ακριβώς έξω από το σπίτι των γονιών μου. Δεν ήξερα τι να κάνω αλλά ο μπαμπάς, μου άνοιξε την πόρτα αφού με είχε ακούσει. Βέβαια η Jasmy μου είπε να πάρω την μικρή και να έρθω, οπότε έτσι θα κάνω. Μπήκα μέσα και είδα την Linda να ζωγραφίζει σε ένα φύλλο χαρτί. Με το που με είδε έτρεξε κατά πάνω μου και την σήκωσα στην αγκαλιά μου και την φίλησα στο ζεστό μαγουλάκι της. Της είπα βιαστικά να φύγουμε. Της έβαλα τα μποτάκια της και μετά το μπουφάν, το σκουφάκι και τα γαντακια της, χαιρέτησα τους γονείς μου και έφυγα με την μικρή. Την έδεσα στο πίσω καθισματακι του αυτοκινήτου και πήρα τον δρόμο για το σπίτι.

Αφού έφτασα, την πήρα ξανά και κλείδωσα το αμαξι. Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και η Linda ήθελε να κατέβει να χαιρετήσει την Jasmine. Την ειπα να πάει επάνω να παίξει με τα παιχνίδια της και με το που της το είπα χαμογελαστός πήγε επάνω ανεβαίνοντας σιγά-σιγά της σκάλες. Έκατσα δίπλα στην Jasmy και την κοιτούσα με αγωνία μέχρι να μου πει, γι'αυτό και την ρώτησα ώστε να μου απαντήσει.

"Έδειξε έκτακτο δελτίο ειδήσεων της περιοχής και είπε ότι ακούστηκε πυροβολισμός στις δώδεκα το βράδυ, την ώρα που ήμασταν σπίτι του, ποιος ξέρει για την προσωπική ζωή μας!? Είπαν ότι απειλεί τις ζωές μας! Ακόμα και για την μικρη! Θέλω να πάμε στο εξωτερικό, μην μας βρει...."

Βέβαια, φοβήθηκα και εγώ, την αγκάλιασα και της είπα πως θα τα βγάλουμε πέρα. Έχω σκεφτεί να πάμε στο εξωτερικό, ίσως έχουμε μια καλύτερη ζωή αλλά σκέφτομαι και τους ανθρώπους που θα αφήσουμε εδώ στο Bradford. H Linda πώς θα εξοικειωθεί με τους ξένους? Ακόμα και εγώ με την Jasmine. Σηκώθηκε από διπλα μου και ανέβηκε αμίλητη τις σκάλες, εμένα με έφαγαν οι σκέψεις..

Jasmine's POV
Πήγα να δω την μικρή που έπαιζε. Επιτέλους είχε αποφασίσει τι θα της έφερνε ο Αη Βασίλης την πρωτοχρονιά που είναι σε 2 μέρες. Πρέπει να κατέβω με τον Zayn στην πόλη να της πάρουμε αυτό που ζήτησε. Πήγα στην κρεβατοκάμαρα και διάβαζα το αγαπημένο μου βιβλίο, μέχρι να ακούω τον Zayn να φωνάζει.

"Έτοιμο το μεσημεριανόοο" άκουγα τα βήματα της Linda να διασχίζουν τον διάδρομο και με ρώτησε με την γλυκιά φωνούλα της.

"Μαμά θα έρθεις να φάμε;" Δεν πεινούσα, της είπα πως θα έρθω σε λίγο. Μετά από 10 λεπτά ανέβηκε ο Zayn και με κοίταξε την ώρα που διάβαζα το βιβλίο, έκατσε στο κρεβάτι και μου πήρε το βιβλίο από το χέρι. Ήμουν κακοκεφη..

J: Zayn όρεξη έχεις, φέρε το βιβλίο.

Ζ: Βρε μωρό μου, μην είσαι μουντή. Είσαι έτσι για τον Liam, σταμάτα και ξέχνα.

J: Πώς να ξεχάσω τον Liam? Πήγε να με κακοποιήσει, μας απειλεί ότι θα μας σκότωσει τι να κάνω; Φοβάμαι πολύ!

Ζ: Ίσως να ήμασταν εκτός Αγγλίας...

J: Θέλει μεγάλη διαδικασία για να μείνουμε κάπου αλλού μόνιμα. Το σπίτι μας θα πρέπει να το πουλήσουμε-

Ζ: Μα τι λες? Του Niall το σπίτι το πήρε η τράπεζα, θα του δώσουμε το δικό μας.

J: Δεν μπορεί να τον βρει ο Liam? Να έρθει εδώ και να του κάνει οτιδήποτε;

Ζ: Θες να το κατεδαφίσουμε?

J: Δεν θέλω να δω το πατρικό μου να γκρεμίζεται. Συνελθε.

Ζ: Ούτε να το πουλήσουμε δεν θες. Κάτσε εδώ και περίμενε τον, να σε σκοτώσει! Εγώ θα πάρω την μικρή και θα φύγω. Μου φώναξε δυνατά.

J: Ναι, και να έβλεπες το σπίτι που μένεις να μένει κάποιος άλλος πως θα σου φαινόταν!? Έχεις ζήσει αναμνήσεις εδώ!

Ζ: Εσύ τι προτιμάς? Να μείνεις κάπου με ηρεμία ή να ζεις με την αγωνία αν θα μας σκοτώσει;

J: Ωω Zayn.. Δεν ξέρω.

Ζ: Λοιπόν μέχρι να αποφασίσεις εσύ, εγώ θα κλείσω αεροπορικά εισιτήρια για Νέα Υόρκη.

J: ΠΟΥ?!

Ζ: Νέα Υόρκη.

J: ΜΗΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ!

Ζ: Φυσικά και αυτό θα κάνω τώρα, να φύγουμε σε μια εβδομάδα.