Hey, Professor (Completed)

HP07

INLOVE

Weeks had passed. Pahirap ng pahirap ang buhay college, preliminaries exam has been done yesterday. Hoping for good records, mas nauuna mag take ng exams ang senior's kumpara sa mababang level, internship is approaching, also. Masyado akong naging abala sa mga nagdaang araw, busy sa pag-aaral at sub-sub sa nagkakapalang libro. I am not just aiming for higher grades, but to learn more and pass the exams.

Kahit sobrang busy ay hindi pa rin siya nawawala sa isip ko. Kahit saan na yata ako pumunta ay palagi ko siyang naalala. Hindi pa rin nawawala ang madalas kong pagtanaw sa kanya. Kapag nagtuturo siya ay tutok na tutok ako sa kanya. Minsan nahuhuli ko siyang nakatingin din sa 'kin tapos ay biglang mag-iiwas ng tingin.

Napapadalas din ang pagkikita namin sa canteen kasama si Engineer Luke, and also Miss Salvador. I don't know what is going on between the two of them...

Ang sabi ni Elle ah wala naman daw. They're just civil to each other for being a professionals. Madalas lang daw talaga na sumama sa kanila si Miss Salvador dahil madalas ay wala siyang kasamang kumain. Hindi ba niya kayang mag isa lang? And Elle, napapadalas ang pag alis niya this past few weeks. Palagi rin siyang nauunang umuwi. Not the usual Elle. Hindi nalang ako nag tatanong kasi alam ko rin naman na magsasabi siya sa 'kin. When she's ready to share everything. We're on the same foot, though. Ang dami ko rin namang hindi sinasabi sa kanya since we've started our fourth year in college.

Gaya ngayon, nauna na naman siyang umuwi. It was 4:00 pm in the afternoon, kaka-out palang namin nang kumaripas na kaagad siya ng takbo. She gave a quick pick on my cheek, after that, she left.

"One espresso, please," I said. Nasa coffee shop ako ngayon. I decided to stay here for awhile. Wala rin naman akong gagawin sa bahay, for sure wala rin namang tao doon maliban na lang sila Yaya. I opened my IG account and scrolled up my phone. I was busy on my phone when someone sat beside me. Hindi ko na pinansin, some customers lang.

"Alone?" Nabitawan ko ang cellphone ko sa sobrang pagka kagulat. What the hell! 'Bat ba ang hilig-hilig mang gulat ng taong 'to! "Hey, you okay?" he asked na parang nagulat din sa nangyari.

Mabilis kong dinampot ang cellphone ko saka ibinulsa, mabuti na lang ay hindi ako umiinom ng espresso baka maibuga ko ng wala sa oras. I cleared my throat as I fully faced him. I took a deep breath before talking.

"Y-yes. Ano 'ng ginagawa mo dito?" I asked stuttering.

"Coffee," sabi niya saka pinakita ang iniinom na kape. Yeah right! Coffee shop ito malamang mag kakape siya. Tsk! tumango nalang ako at hindi na nagsalita pa.

"Boyfriend?" he asked. Nalilito ko siyang nilingon.

"H-Ha?"

"That boy, sa canteen," mababang boses niyang sinabi. He's not looking at me nasa labas ang kanyang tingin.

"Ah, si Seven? No, he's not my boyfriend. Sumabay lang talaga siyang kumain sa amin, wala daw siyang kasama." I explained. Bakit ba ako nagpapaliwanag. Nilingon ko siya, dahan-dahan siyang tumango.

"Si... Miss Salvador? Do you... " huminto ako saglit. Why Am I asking again? It's not like he's my boyfriend or what! Gusto ko lang naman malaman. Is it bad to ask something like that?

"What?" He raised his brows.

"Palagi ko kayong nakikita na mag kasamang kumain sa canteen," nasa kanya lang ang paningin ko. He's reaction didn't change, still the serious look of Walter. I like it!. Lahat na lang yata  ay gusto ko pagdating sa kanya.

"Uh-huh? She's what, Then?" sabi niya na may naglalarong ngiti sa labi.

"Do you like her?" mahinang saad ko mabilis nag-iwas ng tingin sa kanya. Bakit ba ako nag tatanong? Ano naman ngayon kung gusto niya. Maganda naman si Miss, mahinhin, matalino, isa pa, they are both in the same field, parehong nakapagtapos. Wala ng iisipin pang-iba. Total ay palagi naman naka palupot ang mga kamay niya sa braso ni Walter, bakit hindi na lang sila? Nakakainis! "She's beautiful," I admitted.