Hey, Professor (Completed)

HP026

PROBLEM

Days had passed after that night. Noong nakaraan lang ay dumalaw dito ang Kuya ni Walter, Calter together with his lovely wife Mandy. Ang alam ko ay tatlong buwan ng buntis si Mandy sa ngayon. Natutuwa siyang makita ang anak namin. Ganoon din si Calter, niyaya pa nga nitong mag laro ng basketball ang anak ko. Tuwang-tuwa naman ang anak ko dahil doon. Noong nasa Davao kami ay si Omeng lang ang kalaro niya madalas dahil wala masyadong mga bata doon.

Nitong nakaraan ay madalas na rin kung matulog sa bahay si Walter, halos doon na yata siya tumira. Wala naman problema doon si Papa, ang sabi pa nga ni Papa isang gabi kay Walter ay dito na lang ito tumira. Pero tumanggi lang ito.

"Hindi ka ba nahihirapan? Nalalayo ka sa trabaho mo, hijo, malayo ang subdivision namin sa lugar ng opisina mo." Si Papa. Isang gabi na sabay-sabay kaming nag dinner sa Mansyon.

"Hindi naman po, and besides I have my car on me. At ayos lang malate kung minsan, Tito. I'm still the boss." Mayabang niyang sabi.

Tonight, he invited me for a dinner date. Masyado raw siyang naging busy sa nagdaang araw kaya bumabawi siya. Hindi naman problema sa akin iyon. Mas maganda pa rin naman kung trabaho ang inuuna niya. Pero wag lang niyang kalilimutan ang sarili at pati na rin ang anak niya. Because Kit's always waiting for him to come home. Bago ito matulog ay dapat katabi niya ang Ama. Walter's still sleeping beside him, so as me.

"We're here," he looked at me and bit his lower lip. Kanina pa 'yang mukhang 'yan. Simula no'ng suduin niya ako sa bahay, dahil galing pa siyang trabaho.

Lumabas siya at mabilis na umikot ng sasakyan para pagbuksan ako ng pinto. He touched my elbow to support me to get out of his car.

"Thank you," I smiled at him.

He groaned, "You're too sexy, love. I can't even take my eyes off you." He whispers, kissing my neck.

"Sus! Nambola ka pa,"

I'm wearing a maroon colored dress with a slit above my knees. Labas na labas ang cleavage ko kaya halos hindi siya magkandaugaga kanina nang makita niya ako. He even tried to make me change dahil masyado raw itong showy. Pero hindi ako nagpatalo, dahil nakakapagod kapag nagpalit pa ako ng suot. Kaya wala siyang nagawa nang mauna akong lumabas sa bahay. Our son probably playing with his grandpa now.

I felt his hand around my waist at mas lalo pa akong hinila palapit sa kanya. Possessive! He's wearing his usual black suit with a red tie. Ang alam ko ay color blue ang necktie niya kanina. Kaya hindi na lang ako nag tanong kung bakit biglang nag-iba ang kulay no'n.

"Good evening, ma'am..sir," Bati ng receptionist sa amin. Malawak ang ngiti nito sa labi habang may hawak na isang papel at ballpen.

"Reservation for Mr. Olivar." Matigas na niyang sinabi.

"This way sir."

Nagpatiuna siyang pumunta sa aking likuran para ipaghila ako. I said "thank you" to him. Umupo siya sa harap ko at binigay sa amin nang waiter ang menu. We ordered our food before the crew left us and said his goodbyes.

"Dinner date, huh," panunuya kong sinabi. Nagtaas lang siya ng kilay. Maya-maya lang ay bumalik ang waiter na may dalang glass of wine. For appetizer I guess. Umalis din kalaunan.

"I want my love alone, so yeah,"

"I love you," iyon lang ang tanging nasabi ko.

I wanted to talk about his work, but he refused. Hindi raw iyon ang dapat naming pag-usapan. It's our first night together since we came back in see each other. Apat na taon daw ang nasayang sa amin kaya hangga't maaari ay susulitin niya ito. Although, this not just the last night maraming beses pa naman kaming magsasama. The food arrived and we started to eat silently.