Hey, Professor (Completed)

HP012

Author: Do not forget to follow me here in Wattpad.😉

LOVE

"Kanina ka pa ba dito?" I asked.

He simply nodded while looking at me na para bang ako lang ang nakikita ng kanyang mga mata maliban sa mga dumadaan.

"Yes,"

"Ba't hindi ka nagsabi na pupunta ka?"I pouted.

"Hindi na iyon surprise kapag sinabi ko sa'yo." Naglalakad kami habang papunta sa sasakyan niya. He open the door of his Mustang, may kinuha siyang kung ano doon. Then I realize it was a flower. I bit my lower lip knowing he's going to give me that.

Assuming na kung assuming!

"Here," he did really gave me the flowers. Nakapikit kong inamoy ang bigay niyang bulaklak.

Ang bango!

"Thank you," tinuro ko ang sasakyan ko. "U-Um may dala akong car. We should co-"

"No need. Ipakukuha ko na lang. Sasabay ka sa'kin, ihahatid na rin kita sa apartment mo, after our dinner," pagpuputol niya sa sasabihin ko.

"O-okay, pero-" May sasabihin pa sana ako.

"Let's go," inalalayan niya akong makapasok sa Mustang niya. The smells really good, huh! Like the owner.

Tahimik lang siyang nagmamaneho. Meanwhile, me staring at him intensely, hindi ko alam kung bakit gustong-gusto kong lagi siyang tinititigan. I love staring at him the way he talk, the way he smile, lahat sa kanya gusto ko. Pero may kung ano sa loob kong nalulungkot, sa kadahilanang hindi ko alam kung ano kami.

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko.

I know myself, I know I've been falling in love with him since the first day I met him. Simula pa lang ay nakuha na niya ang atensyon ko, pati na siguro ang puso ko. Simula pa lang kanya na ako, pero hindi siya akin. Pilit ang ngiti kong tumitig sa kanya kahit hindi naman niya nakikita.

"Staring is rude, Armani."

Napatuwid ako ng upo ng magsalita siya. He's not looking at me. Nasa kalsada ang buo niyang atensyon.

"I'm not staring at you, feeling!" I lied. Baka makalusot sabay iwas ng tingin.

"Yeah," I heard him chuckle. Kaya napatingin ako sa kanya. Nakita ko ang malalim niyang dimples at mahabang pilik mata. Wala sa sariling nakagat ko ang ibabang labi. Bakit pakiramdam ko ay wala akong nakikitang mali sa kanya?

"So, saan mo balak na mag review after your graduation?" he asked, looking at me. We're now eating at the restaurant he chose.

"Acts? Lemar? I don't think so, baka kung saan si Elle doon na rin ako... Actually hindi ko pa natatanong si Elle about review center," saad ko bago uminom ng wine na inorder niya. Tumango-tango lang siya habang sumasandal sa upuan saka pinag cross ang dalawang kamay sa harapan ng dibdib. How could he always look handsome every time he did that gesture.

"Ikaw?" I asked. Hindi na mapigilan ang sarili na itanong 'yon. What now Hyacinth? Akala ko ba ay hihintayin mong siya ang magsabi?

"Me? What about me?" takang tanong niya.

"Do you have work? U-Um.. I'm sorry to ask, but you told me last time that you're not teaching since my internship started." I swallowed hard, nagbaba kaagad ako ng tingin sa pagkain, kinakabahan sa maaari nang-isipin tungkol sa tanong ko.

"I am an Engineer too," maikling sagot niya napa-angat ng mabilis ang tingin ko sa kanya. Mataman niya akong tinitigan. The side of his lips curved for a smirk. Umawang ang labi ko: