VISIBLE [Jungkook-1 of 2]

Chapter 3

Visible

Chapter 3

JUNGKOOK'S POV:

Grabe.

Na-amused talaga ako sa babaing yun.

I’ve been into different countries, different places…but I’ve never seen anyone like her.

Ako si Jungkook Joen. Ang leader ng BTS na halos hindi na nakakahinga dahil sa dami ng camera at mga matang nakapalibot sa akin.

But for the first time in history, naranasan kong tratuhin akong normal.

Naranasan kong ma-trato na para bang hindi ako sikat.

And what’s her name again?

Snow?

Right, Snow.

Her name is as cold as her attitude.

Hindi ko mapigilang mapangiti. Oh God, what’s happening to me?

“Wow! Ang gwapo natin pag nakangiti ah! Anong meron?” ang usisa sa akin ni Rapmonster.

Doon ko lang na-realize na sa sobrang pag-iisip ko ay hindi ko namalayan na nakabalik na pala ako sa office.

Agad kong ibinalik ang serious face ko.

“Nandito na ba si Taehyung?” ang tanong ko.

“Here” ang taas naman nya ng kamay habang nakahiga sa sofa.

My brows met.

“Where have you been?”

Pero si J-hope ang sumagot. “Hinanap nya sa school ang first love nya!”

First love?

Psh. Ang baduy.

Binato naman sya ni Taehyung ng throw pillow. “Shut up J-hope!”

“Bleeeeehhhh!!!!” ang pang-aaway naman ni J-hope.

Seryoso?  Sikat ba talaga ang mga taong ito? -____-

Pero hindi na ako nag-comment uli.

“Good that we are complete” ang sabi ko. “Changed plans. Hindi natin kakantahin ngayon ang Bulletproof”

Lahat sila ay napakunot ng noo.

“Pero bakit?” si Jimin.

“I’m thinking of changing it” I smiled.

Nagkatinginan sila.

“Wait lang leader ha. Anong nalanghap mo at mukhang nasa good mood ka ngayon?” si Suga.

Alam kong nagmumukha na akong tanga sa harapan ng mga members ko pero hindi ko talaga kayang pigilan ang ngiti ko nang maalala ko ang encounter ko kanina sa isang weird na babae.

“Dahil may kakantahan lang ako nun” ang announcement ko na nagpanganga sa kanilang lahat.

Opening Program...

SNOW POV:

Malakas ang tilian ng mga estudyante.

At ang no. 1 na pinakaayaw kong lugar sa mundo ay ang mga maiingay na lugar na katulad ng ganito. Pero wala akong magagawa.