#14#Benden kurtuluşun yok

11.6K 479 8
                                    

İlk ve en özel hissettiren öpücüktü bu.

Dudaklarımı Savaşın dudağından ayırıp Savaşa baktım.

Savaş da bana baktı ve gülümsedi.

"Dudaklarının tadı çok hoş ve güzel .Muza benziyor.Ben muzu çok severim."

İlk ortak yönümüzü buldum galiba.O da muzu çok seviyor .Bende .

"Bende muzu çok severim."

Savaş gülümsedi. "Demek böceğimiz muz seviyor."

"Böcek mi? Başka bir şey bulamadın mı?"

"Sana böcek daha çok yakışıyor."

İçeriye bir hemşire girdi ve Savaşa "Hastayı fazla yormayalım. Diğer arkadaşları da görüşmek istiyor. "

Savaş hemşireye kafa salladı. Hemşirenin çıkmasını bekledi.Hemşire çıkınca dudaklarıma öpücük kondurup "Dudaklarının tadını unutmayacağım. "

"Psikopat! "

Savaş sırıttı ve odadan çıktı.

Psikopat hemde romantik Psikopat.

Odanın kapısı tıklatılarak içeriye Burak girdi.Gülümseyerek yanımdaki koltuğa oturdu.

"Geçmiş olsun nasılsın Rüya. "

" Saol iyiyim . "

"Sana bir sır vereyim mi Rüya ?"

"Ne sırrı?"

"Savaş seni önemsiyor .Eğer sende onu önemsiyorsan onu üzme."

Burağa anlamamış bir şekilde bakarken tekrar konuştu.

"Ben kuzenimi iyi tanırım Rüya ."

"Savaş senin kuzenin mi?"

"Aynen öyle."

"Neyse tekrar geçmiş olsun Rüya. "

Burak odadan çıkarken bana tekrardan baktı ve odadan çıktı.

Hemşire tekrar odaya gelince bana gülümsedi.

"Geçmiş olsun bir şeyin yok.çıkışın yaptırıldı."

"Teşekkürler."

Bizim kızlar benim yanıma gelip bana sarıldılar.

"Çok korkuttun bizi."

"Neyse hadi gidiyoruz."

Kızlar beni dışarı çıkarttılar. Ekin benim yanıma gelip bana sarıldı. Ama hiç bir şey hissetmiyordum. Savaş sarılınca kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.

Ekinin kollarından kurtulup kızlarla yürümeye başladım.

Arabaların yanına gelince Savaş arabasını göstererek arabaya binmemi istiyordu. Arabanın kapısını açacakken bir el kolumu tuttu.Kafamı çevirdiğimde Ekin bana bakıyordu.

"Rüya benimle geliyorsun!"

"Hayır benimle geliyor. "

Savaş beni kolumdan tutarak arabasına bindirdi.

Ekin ise omuz silkip kendi arabasına doğru gitti.

Acaba Savaş beni nereye götürüyor?

Sorsam bana kızardı.Hiç çekemem şimdi onun bağırışını.

"Seni evine götürüyorum. "

Savaş aklımı okudu galiba.

"Savaş sen beni şurada indir.Seni barda kızlar bekliyodur. Ben kendim giderim eve."

Savaş söylediklerime hiç bir şey demedi.Yüz ifadesi bile değişmedi.

Savaşa ne olmuş böyle?

Eve geldiğimizde kızlar yanıma gelip bana baktılar.Galiba bunlar bir yere gidecekler. Hastanede konuşurken duymuştum.

"Kızlar siz nereye gideceksiniz gidin.Ben iyiyim. Size iyi eğlenceler. "

"Ben yanında kalayım senin."

"Hayır Busem sende gidiyorsun. Hadi görüşürüz. "

"Bir şey olursa ara ."

"Tamam."

Evin önüne gelip kapıyı açmak için anahtarı aramaya başladım.Neredeydiki bu anahtar?

"Bunu mu arıyorsun?"

Savaş elinde evin anahtarını tutmuş bana gösteriyordu.

"Evet"

"Bunu almak için beni öpmen lazım."

"Hayır."

"O zaman anahtarı vermem."

"Üff tamam ver ."

"Yani öpüceksin. "

"Sen anahtarı ver .Hallederiz. "

Savaş pis pis sırıtıyordu.

Anahtarı verdi.Kapıyı açınca içeri girdim.

Savaş da içeriye girmeye çalışınca birden bağırdım."Savaş orada bir şey var."

"Hani nerede Rüya ?"

Savaş arkasını döndüğü anda kapıyı kapattım. Oh be .Pislik bana kendini öptürücekti.

"Rüya aç şu kapıyı.Yoksa kapıyı kırarım. "

"Bak kırıyorum. "

Kapıdan sesler gelince kapıyı açmak zorunda kaldım. Kapıyı kırarsa ben ne yapardım ? Şimdi kapıyı da tamir ettirmez. "Benden kurtuluşun yok.."

Multimedia Esma
Yorumlarınızı belirtiniz ...

ROMANTİK  PSİKOPATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin