ROMANTİK PSİKOPAT

2.kitaptan kesitler ( 4 )

"Hayır , Savaş ben yapmadım."

Çaresiz bir şekilde ağzımdan dökülen bu sözler Gaye nin sinsi gülümsemesini sağlamıştı.

O kızın saçını başını yolmak istiyordum.
O makyaj dolu suratına yumruklar atıp fondotönle bile kapatılamayacak morluklar haline getirmek istiyordum. Zaten o kızı hiç bir zaman sevmemiştim. Ve hiç bir zaman da sevmeyeceğim.

Savaşın öfke dolu gözleri bana çevrildiğinde Savaş ' a çaresiz bir şekilde baktım ve kafamı olumsuz yönde salladım.

Ben yapmadım . Yapamam . Yapmam.

Benim yapmadığım bir şey için beni suçlayamazdı. Ben yapmamıştım. O Kızın dediklerine inanıp , benim dediklerime nasıl inanmıyordu ?

"Rüya yalan söyleme bence . Savaş görüyor musun gözlerinin içine baka baka sana yalan söylüyor . "

Gaye 'nin Savaş 'ı bana karşı kışkırtıcı sözlerine şaşkınlık ve nefretle baktım.

Hah ! İnanamıyorum ya .

Gaye nin üzerine yürüyerek "Sen ne biçim bir kızsın ya ! " diye çirkefleştim.

Gaye ise hiç olduğu yerden kıpırdamadan
bana baktı.

" Nasıl böyle bir şey yaparsın sen ? "

Gaye cevap vermeyip küçük düşürücü bakışlarını atınca daha da çok sinirlenmeye başladım.

Elimi boya olan yıpranmış saçlarına daldırdım ve çekmeye başladım.

" Cevap ver ! "

Saçlarını elimden kurtarmaya çalışıyor başarısız oluyordu.

"Bırak saçımı ! "

"Hayır , sen doğruları söyleyene kadar bırakmayacağım. "

Bir anlık gelen bu nefret ve sinir sayesinde şuan Gayeyi öldürebilirdim. Ama kendime engel olmam lazımdı .

Gayenin saçlarını daha çok çekmeye başlayınca çığlık atmaya başladı bu sefer .
"Bırak saçımı be !"

Bizi izleyen Savaş ise gözlerini bana sabitleyerek bana yaklaşmaya başladı.
Yanıma geldiğinde Gayenin saçlarını elimden çekerek Gayeyi kucağına aldı ve ilerlemeye başladı .

Ama ... Ama nasıl olur bu ?
Gözlerim şaşkınlıkla fal taşı gibi açılırken ağzım "O " şeklinde açıldı.

Gayeyi Savaşın kucağında görmek ve o iğrenç küçük düşürücü bakışları altında kalmak çok kötüydü . Bu gerçek olamazdı .

Bu bir rüya galiba . Evet evet bu rüya .
Yani rüya olmalı. Gerçek olamaz. Olmamalı.

"Savaş dur ! "

Bağırışımı duyduğu halde hiç bir tepki göstermeyen Savaş ' ın ardından hızlı adımlarla ona yetişmeye çalıştım.

Böyle olmamalıydı. Olamazdı. O Gaye ' nin dediklerine nasıl inanırdı?

Savaş ona nasıl inanır ?

Nasıl inandı ?

Onunla aramızda tam bir adımlık mesafe kalmıştı . Bir adım daha atsam ona yetişiyordum ama kalbim bir anda sıkışıp nefessiz kalınca takılıp yere düştüm .

"Ahh! "

Küçük çaplı iniltime karşı Savaşın arkasını dönüp bana baktığını görmüştüm ama göz yapılması galiba . Çünkü hala ilerliyordu. Yani öyleydi. Şimdi de dönüyordu . Hatta tavan da yürüyordu. Bu nasıl olur ya ?
O tavana nasıl tırmandı ? Hangi ara tırmandı ? Ve neden bağırıp deli gibi koşuyor ?

Savaşın sesi gittikçe daha da yakından gelirken gözlerim kapanmaya başladı.

İşte bunu sevmiyordum. Hastalığıma yenik düşüp yine aynısı olacaktı. Düşündüm de bunun olmasına izin vermeyecektim. Bu sefer direnecektim.

"Rüya ! "

Savaşın Telaşlı olan ses tonunu duyunca biraz da olsa rahatlamıştım.
Onun sesi ,kokusu beni rahatlatıyordu.

"Rüya ! "

Tekrar gelen endişeli sesi ile gözlerimi kapattım. Dayanamıyordum.

Buraya kadarmış demek ki .

evett biliyorum geç ve kısa yazıyorum .
Ama inanin artık kötü yazmaya başladım. Yazıyorum çok saçma oluyor siliyorum . Tekrar yazmaya çalışıyorum aklıma bişey gelmiyor .

Bunu size arabada yolculuk yaparken yazdım. Yolculuk yaparken aklıma belki birseyler gelir diye yazmaya zorladım kendimi. ama yine de güzel bir bölüm olmadı. Neyse . Sizce diğer kesitte ne olmalı ? Yorumlarinizi bekliyorum .

bir ara bütün yazdığım kitapları silecektim. Çünkü gerçekten kötü yazıyorum ve gelen yorumları da görünce daha da çok silmek istiyorum. bir ikilem arasında kaldım. Sileyim mi ? Silmeyeyim mi ? Yorumlarınızi bekliyorum. Seviliyorsunuz :*