တေန႔တေန႔ အားလပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ပ်င္းရိညည္းေငြ႕စြာ ကုန္ဆံုးေနရသည္။ အခုဆို သၾကၤန္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိဘဲ ျပီးသြားေလျပီ။ ဆယ္တန္းမျပီးခင္ကေတာ့ ဆယ္တန္းမ်ားျပီးခဲ့လွ်င္ ဘာလုပ္မယ္ ညာလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ေတြးထားသမွ်လည္း ဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိ။
အိမ္ေရွ႕က သရက္ပင္မယ္ေတာ့ သရက္သီးေတြက ျပြတ္ေနေအာင္သီးေနေလျပီ။ သရက္သီးေတြျမင္ေတာ့ မႏွစ္က သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ႏွင့္ သရက္သီးခူးျပီး ၾကီးငယ္ကို အတင္းခြဲေကၽြးခိုင္းခဲ့တာေတြ ေတာင္အမွတ္ရသြားေလသည္။
စိတ္ထဲ သေကာင့္သားေတြကို သတိရသြားေတာ့ လူကေနလို႔ထိုင္လို႔မေကာင္းခ်င္ေတာ့။ ျပတင္းေပါက္ေပၚမယ္ေမးတင္ျပီး ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္မွန္းမသိ ေငးငိုင္ေနတဲ့ ထက္မာန္ဦးကို စိုင္းေ၀ယံျမင္လွ်င္ျဖင့္ လင္ေသတဲ့မုဆိုးမရုပ္ႏွင့္ဆိုျပီးေတာ့ သမုတ္ခံရမည္မွာ က်ိန္းေသေလသည္။ သက္ျပင္းက အလိုအေလ်ာက္ခ်မိေလေတာ့သည္။
"ၾကီးငယ္ရဲ႕သားငယ္ေလးက သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရေနျပီထင္တယ္။"
အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္တဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ထက္မာန္ဦး ၾကီးငယ္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ျပီးေတာ့ ၾကီးငယ္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ တိုးေ၀ွ႕ျပီး ပြတ္သီးပြတ္သပ္ ခၽြဲႏြဲ႕လိုက္မိေတာ့သည္။
"ေျပာပါဦး..။ဘာေတြလိုခ်င္လို႔ လာခၽြဲခ်င္ေနရတာလဲ။"
လိုခ်င္တိုင္းသာ ေတာင္းရမယ္ဆို လႊမ္းတို႔ စိုင္းေ၀ယံတို႔ကို ျပန္ေခၚေပးလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္မွမျဖစ္ႏိုင္တာဘဲ။ အရင္လို လိုခ်င္တာ ဂ်ီမက်ေတာ့ဘဲ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ေလး စဥ္းစားတတ္လာျပီဆိုေတာ့ ထက္မာန္ဦး ဦးေႏွာက္က ငံုးဥထက္ေတာ့ ၾကီးလာျပီထင္ေလသည္။
"ကဲ..ကဲ..ကိုယ္ေတာ္ေလး။ေနခဲ့ဦး။ ၾကီးငယ္ ကေလးေတြကို သြားျပီး ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။ သူတို႔ေက်ာင္းဆင္းေတာ့မွာ။"
ၾကီးငယ္က အနားကေနထြက္ခြာသြားေလသည္။ ေနာက္ထပ္စာသင္ႏွစ္တစ္ခုကို ျပန္စေနျပီျဖစ္လို႔ အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားေတြလည္း အသစ္ေရာက္ရွိလာေလျပီျဖစ္ေနရာ ၾကီးငယ္လည္း အလုပ္ရႈပ္ေနျပီျဖစ္သည္။ ေမေမဆိုလွ်င္ပိုဆိုး။
ESTÁS LEYENDO
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
