Deniz Kızı

Keşke...

Berkeler okula gitmiş neredeyse akşam olmuştu. Berke beni gün içinde 3 defa yemek yemem için aradı her seferinde tamam diyerek kapattım ama gün boyun yataktan çıkmadım. Kalbimden aldığım darbe ayağa bile kalkmamı zorlaştırırken kendime bir şeyler hazırlayamazdım. Zaten bir şey olacağı belliydi. Her şey mükemmel gidiyordu çünkü.Kapının çalmasıyla güç bel ayağa kalkarak aşağı indim. Kapıyı açınca kızları görmemle içeri gerileyip kızları davet ettim.

Berfin: Hoş geldiniz kızlar. Kaçtınız mı? Daha 2 ders var

Yaren: Yok kuzum müdürden izin istedik.,

Berfin: Hm iyi yapmışsınız ben hemen size bir şeyler hazırlayayım açsınızdır şimdi.

Onlar salona yönelirken ben hızlıca arkamı dönünce anlık baş dönmesiyle kendimi yerde buldum. Yüzümü çarpmamak için kendimi ellerimle durdurduğumda parkelerden çıkan seslerle kızlar hızla yanıma geldi.

Cemre: Noluyor iyimisin?!

Cemre telaşla sorduğunda yavaşça doğrulup sakince cevap verdim.

Berfin: Bir şey yemedim şekerim düşmüştür önemli bir şey yok.

Yaren: Yüzündeki halsizlikten  belliydi zaten ah berfinim.  Berke seni gün boyu arayıp durdu hiç mi yemedin?

Berfin: Kuzum halim yoktu kalkacak hem aç da değildim ki.

Cemre: Sen içeri geç biz sana bir şeyler hazırlayıp geliyoruz.

15 dakikalık tartışmanın ardından beni ikna edemediler onlar oturdu ve ben mutfağa yöneldim. Dolapdan dün akşam yaptığım makarnayı çıkardım. Onu ısıtıp yanına da dondurucudaki hazır köftelerden ısıttım. Tabakları tepsiye koyup salona ilerledim.

Yaren: Berfin o tabağındakiler ne hiç yemeseymişsin bari!

Berfin: Yaren zaten midem bulanıyor sen bunu yiyeceğime şükret.

Zorla tabağımdakileri bitirdikten sonra kızlarınkileri de alıp mutfağa götürdüm durulayıp makineye attıktan sonra tekrar salona döndüm. Yaren bir şey diyecekti yerinde kıpırdanıp duruyordu ama söyleyemiyordu.

Berfin: Yaren ne söyleyeceksen söyle hadi.

Cemreyle birbirlerine bakıp bana döndüler.

Yaren: Dünkü olay....

Berfin: Mutfağa gittim ve onları ö-

durum yutkundum. Gözlerim dolmuştu kendimi zorlayarak devam ettim

Berfin: Öpüşürken gördüm işte. Okulda yağıza dedim ki siz 2 gün sonra öpüşürsünüz de ben sizi öyle yakalarım diye. O da bana bağırmıştı.

Yanaklarımdan ne ara süzüldüğünü anlamadığım gözyaşları silindi ve kendimi kızların ne ara sardığını fark etmediğim kolları arasında buldum. Ağlamam daha da şiddetlenirken kapı bir daha çaldı. Beni sarmalayan kollardan kurtulup ayaklarımı sürüye sürüye kapıya yöneldim.

Karşımda göreceğim kişileri bildiğim için kafam yere eğik bir şekilde kapıyı açtım. Çenemden tutup kafamı kaldıranın kürşat olduğunu görmemle diğerleri ağlamamı görmesin diye bir anda sarılıp başımı göğsüne gömdüm. Gözlerimi görmesiyle o da bana kollarını sardı. Yağızla Berkenin içeri geçtiğini yak seslerinden anladığımda kürşattan ayrılıp ıslak gözlerle gülümsedim.

Berfin: Beni ele  vermediğin için teşekkür ederim.

Kürşat: Kardeşler bu günler içindir.

deyip bana göz kırmasıyla bir kaç saniye gülerek yüzüne baktım. Ardından kendimi tutamayarak yere çöküp hıçkırarak ağlamaya başlamam bir oldu. Hemen çantasını kenara atıp yanıma çöktü ve kollarını belime doladı. Bir yandan beni teselli ederken diğer yandan odama götürüyordu. Yatağıma oturttu ve o da yanıma oturdu.

Kürşat: Çok canın yanıyor değil mi güzelim ?

Onaylarcasına başımı salladığımda devam ettim.

Kürşat: Ne olursa olsun ben yanındayım tamam mı?

Berfin: Tamam...

Odadan çıktı. Hemen ardından Berke geldi O da beni teselli etti daha sonra çıktı. Telefonumu alıp boş boş gezinmeye başladım. Saatin gece yarısı olduğunu fark ettiğimde arkamı dönüp gözlerimi kapattım. Bir kaç dakika sonra kapının açılmasıyla gözlerimi açtım. Tam arkamı dönecektim ki burnuma o tanıdık kokunun dolmasıyla durdum ve uyuyor gibi yapmaya devam ettim. Yavaşça yanıma yaklaştı ve saçlarımı okşamaya başladı.

Yağız: Sana iyi geceler bile diyemiyorum güzelim. Daha önce hiç bu kadar uzak olmamıştık. Keşke diyorum.... Keşke o gün açılmasaydım sana. En azından bugün iyi geceler derdim .Sen farkındayken okşayabilseydim saçlarını. Çok özür dilerim sevgilim. Bir anda gelip yapışınca dudaklarıma sen zannettim. Bu evde senden başka öyle öpecek yoktu beni. Ben de mal gibi bakmadan karşılık verdim....

Kafamı yavaşça kendisine çevirip dudaklarıma neredeyse yok denilecek bir öpücük bıraktı ve odadan ayrıldı. Daha fazla bunları düşünmemek adına tekrar karanlığa  kapattım gözlerimi....

Telefonum sıfırlandığı ve hesabın şifresini hatırlamadığım için uzun süredir giriş yapamıyordum daha sonra aklıma bilgisayardan önceden giriş yapıp kaydettiğim geldi ve şimdi buradan yazıyorum. Sonraki bölümde görüşürüzzz bu arada finale yaklaşıyoruzzz