Detrimentum Academy

Chapter 7

Ellah's POV

After minutes of walking while ignoring the stares from the students, we stop in front of a red door.

By looking at it, I can say it creeps me out.

As we entered the room, I managed to look around and the first person who catch my attention is the guy who look exactly alike with the guy beside me.

I guess its the twin brother of Tyron.

"Who is she?"

I shivered upon hearing the voice. So I look to where it came from.

Nakasalubong ko ang berdeng mga mata ng isang lalaki.

He seems aloof.

"She's our new classmate, obviously." Sarkastikong sagot ni Tyron. Pero mababakas parin ang ngise sa mukha nito.

The guy just give him a death glare but Tyron just show his almighty smirk.

"A Frerire. Isn't she?"

Nabaling ang pansin ko sa kakambal ni Tyron ng magsalita ito.

Tyron's right, his twin has this serious look, and I can say it's just like his attitude.

Ngising tumango ang kapatid.

Bigla naman akong hinila ni Tyron, kaya muntik na akong mapasubsob sa kanya.

Mabuti nalang at napigilan ko ang aking katawan.

Wew.

Saka ko lang napansin ang isang patalim na nakatarak sa pisarang nasa gilid ko lang kanina.

Ginapangan ako ng takot at napatingin sa isang gilid kung saan nanggaling ang patalim.

At nakita ko ang lalaking taimtim na nakatitig sa akin gamit ang kanyang walang buhay na mga mata. Kung hindi ako hinila ni Tyron ay baka kanina pa ako nawalan ng hininga.

"Salamat Tyron." Ngumise lang siya bilang sagot.

Ibinalik ko ang aking paningin sa lalaki.

"B-bat mo ako binato ng p-patalim? Gusto mo ba akong m-mamatay?"

Kahit natatakot ay naglakas loob akong tanongin siya ng may pagtataka.

"Woah! An innocent but fierce! I'm starting to like her!" Nakangiteng saad ng isang lalaki.

I can say that among this guys, he's the most approachable and kind.

I guess they were my classmates.

I was wondering where's the others. There's only six of them actually, kasama na si Tyron.

And they were all male.

" Trip ko lang and yes, I want you to die."

Nabaling ang tingin ko sa lalaking nagbato sa akin kanina ng patalim.

Wala talaga akong nakikitang emosyon sa mukha niya.

Pinakalma ko naman ang aking sarili dahil sa naging sagot nito.

Who wouldn't be scared if there's someone threatening your life in front of you?

Right?

After I composed my self, I look at him straight in his eyes.

"W-what's your name?"

He's taken aback after hearing my question. And I heard the guy who seems friendly chuckled.

"You face look priceless Damien." Anito.

The latter give him a glare.

"He's Dameinnic. And I'm Strikent." Pakilala nitong friendly guy.

Nginitian ko naman siya.

"Hello Strikent. Can I call you Kent for short?"

"Of course you can! And you can call him Damien too." Nakangiteng saad nito. Tumango naman ako.

"That's Cryton my twin. So sinong mas gwapo sa amin?" Ngiseng tanong ni Tyron.

Kaya napabalik-balik ang tingin ko sa dalawa.

Talagang magkamukha ang dalawa. Kung magkapareha lang ng signature look ang dalawa, seguradong hindi mo ma a-identify kung sino si Tyron at Cryton.

"Pareha lang naman kayo ng mukha." Sagot ko dito na siyang ikanatawa lang nilang dalawa ni Kent.

Napatingin naman ako sa dalawa pang lalaki na parehong walang pake sa paligid.

Nagets naman ata ni Tyron kaya ipinakilala niya ang dalawa.

Yung nakaub-ob sa desk niya ay si Cerroniell but I prefer calling him Erron. Siya yung may berdeng mga mata.

While the guy with head phone na nakatingin lang sa labas ay si Clawennon or Claw. He's eye color is black.

And I'm sure of that.

Humanap agad ako ng magandang pwesto, at napili ko yung pinakamalapit lang sa pinto. Yung anim namang lalaki ay nasa ibat-iba ring pwesto na malayo sa isat-isa. May walo pang silya na bakante.

Ibig sabihin ay labing lima kami sa room?

Maybe.

Nagtaka naman ako ng bigla akong tanongin ni Kent kung ano daw ang gusto kong snack. Ganun din ang ginawa niya sa lima at sinabi naman nila na para bang nag-oorder sila.

Maliban nalang kay Claw na hindi parin umiimik.

Pero halos mahulog ako sa kinauupuan ko ng marinig ang mga inorder ni Damien.

Mauubos niya kaya yun?

Ilang sandali pa nga ay dumating na ang guro namin sa statistics. Isang lalaking mga nasa 20+ na ata. May itsura kaya siguradong pinagkakaguluhan ito sa kanyang generation.

Nakakapagtaka lang na pito lang kaming andito.

"Welcome to Dominiarium class Ms Frerire. I'm Gladenn Scort your preceptor for statistics. We're currently discussing about random variables and probability distribution. Discrete random variables is said to-" Nagsimula na nga siyang magdiscuss.

Pero dahil sa nac-curious talaga ako, nagtaas ako nga kamay.

"Yes Ms Frerire?"

"U-uhm nasaan po ang iba naming kaklase?"

"Oh! They didn't told you.. do they? Well, this section consist only six students and makes you the seventh and only girl student of this room."

Natulos ako sa narinig.

S-seriously?

He's joking, right?

Saka ko lang naalala ang nangyari kanina about sa kulay ng uniform ko. Ngayon ko lang napagtanto ang lahat.

"So back to the topic, the probability that x takes on the values x, P (X-x) is defined as-" walang pumasok na lesson sa isip ko.

Bakit pito lang kami?

Does it means we're something special out from those students?

Does it mean that this guys I am with is the same guys who owned the six dorm/house at the back of the faculty building?

It's possible.