Detrimentum Academy

Chapter 22

Ellah's POV

Alas-diyes na ng gabi ng lumabas ako sa dorm. Dumaan ako sa bintana dahil baka mapansin ako nina Damien.

Habang naglalakad sa madilim na bahagi ng likod ng mga building ay may napansin akong gumagalaw. Kaya nagtago ako sa gilid ng building at sinigurado na walang makakakita sa akin saka sinilip ang pinanggalingan.

Tahimik akong napasinghap ng makita ang pangyayari. Isang babae ang ginahasa ng isang nakaitim ng kapa. Gusto ko mang tulungan ang babae ay alam ko namang ang buhay ko ang nakasalalay. At hindi ako tanga para magpakabayani sa iba.

Ayon sa impormasyong mula sa usb, isa siya sa mga grim reapers. Sila ang taga linis ng mga walang buhay na katawan bago pa mag alas-dose. Ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit ginahasa ng isang reaper ang babae. Sa pagkakaalam ko, ang tungkulin lang ng mga grim reapers ay ang maglinis ng katawan ng mga nasawi. Bawal silang gumawa ng bagay tulad ng ginagawa niya ngayon. Pwede naman silang pumatay bilang parusa sa mga nagkasala sa umaga o yung nagpapanggap na isang reaper.

Mas siniksik ko ang sarili sa dingding ng mapansin ang isang nakaitim na cloak na tahimik sa naglalakad papalapit sa nang gagahasang lalaki. Muntik na akong mapasigaw ng makita ang paghawak nung huling dumating sa leeg nung lalaki. Kaya napalingon ito at nagulat ng makita ang nakacloak.

Kinuha nung nakacloak ang katana niya sa likod at kitang-kita ko kung paano niya hiniwa ang balat ng lalaki sa pisngi.

Hindi na ako nagulat ng makitang sumigaw ang lalaki pero wala akong naririnig mula sa boses mula dito. Ayon sa info, hindi lang water absorber ang naimbento ng academy. Nakaimbento din sila ng destructive sound absorber para hindi maririnig ng mga estudyante ang mga sigaw ng mga pinapahirapan. Nakakatawang malaman na ang naa-absorb lang nito ay yung mga tinig na nahihirapan or di kaya ay yung tunog ng nasisira o makakasira. Pero kapag normal lang na pagsasalita ay hindi ito maa-absorb.

It takes me back to when I was inventing a wide range sound absorber with the help of my mother na hindi natapos.

Kaya laging nagmumukhang tahimik ang bawat gabi dito sa loob. Pero ang siyang ikinatahimik nito ay ang siyang kabaligtaran ng mga sigaw ng karamihan.

Nalaman kong ang pinakamataas na napapatay kada gabi ay hanggang limampu. Habang ang mga nakukuha namang estudyante mula sa labas kada dalawang araw ay tumamataas hanggang dalawang daan. Yun ay dahil hindi lang pala dito sa bansa pinapalaganap ang tungkol sa dark web.

Nakita ko kung paano putulin ng nakacloak ang alaga nung lalaki. Yung babae naman ay tumakbo na kahit nakahubad. Sigaw lang ng sigaw ang lalaki ayon sa pagbuka ng kanyang bibig.

Unti-unti niyang binalatan ang lalaki hanggang sa makikita na ang mga buto nito at hindi na nito kinaya ang sakit.

"Tsk. Tsk. Ikaw bahala maglinis diyan ha? Hindi mo nalang sana binalatan." Mas dumikit ako sa dingding ng makita ang isa pang nakacloak na dumating at hila hila nito yung babae kanina na ginahasa. Putol na din ang ulo.

"Tss. Ang lakas niya namang magpanggap na kasama natin tas dudungisan lang ang pangalan natin." Komento nung nakacloak kanina. Isa pala itong lalaki.

"Grabe ka tol! Pinutulan mo talaga?" Tawa-tawang saad nung humila sa babae.

Bago pa nila ako mapansin ay tahimik na akong umalis doon. May isang oras pa naman akong natitira bago sumapit ang hating gabi at umulan.

Mabuti nalang at kinaya ng sikmura ko ang mga ganoong sitwasyon. Baka kanina pa ako sumuka at nakita na seguro ako kung nangyari yun.

Sa madilim na bahagi ako dumadaan para walang makakita sa akin. Sinisiguro ko namang wala akong makakabangga o makasalubong dahil baka patay ako pagnagkataon.

Maingat na sinundan ko ang dalawang lalaking nakita ko. Narinig ko kasi silang nag-uusap tungkol sa dark arena kaya segurado akong doon sila tutungo.

Third Person's POV

Kasalukuyang nakamasid na naman si Claw ngayon kasama si Kent sa loob ng arena.

Maraming naghihiyawan habang nanunuod ng laban. Ang rules na itinalaga ng naglalaban ngayon ay Winner takes it all kung saan hindi pwedeng pumatay dahil pustahan lamang ito.

Sa gabing ito, hinamon ng isang lalaki yung kabila na isa rin sa hinahangaan ng mga kababaihan ng academy na nagngangalang Thorn Sy. May girlfriend si Thorn na nagustuhan nung lalaking humamon. Kaya naman kapag mananalo yung humamon ay mapapasakanya na ang girlfriend ni Thorn. Wala namang magawa si Thorn dahil isa sa patakaran ng dark arena ay kapag hindi mo tatanggapin ang hamon ay awtomatikong mapupunta sa humamon sa iyo ang gusto niyang makuha mula sa iyo.

At hindi naman papayag si Thorn na mangyari yun dahil mahal niya ang babae. Ayaw niyang mawala ito sa piling niya kaya lalaban siya.

Magaling sa pakikipaglaban si Thorn ngunit ganoon din ang kalaban nito. Nagtagal ang laban na lamang si Thorn sa laban. Pero dahil ang rules lang naman ay bawal pumatay, naglabas yung lalaki ng patalim at nasaksak sa likod si Thorn.

Rinig ng lahat ang sigaw ng minamahal ni Thorn sa nakita. Rinig din nila ang sakit sa sigaw ni Thorn dahil exempted ang buong arena sa sound absorber ng akademya.

Hindi napigilan ng mga manunuod ang babae na tumakbo at pumunta sa kinalalagyan ng nobyo. Ayaw niyang nakikitang nasasaktan ang lalaki.

"Please! Tama na!" Umiiyak na saad ng dalaga. Umiling lang si Thorn at pinilit na tumayo. Pero tinulak siya ng babae at umiling na siyang kanyang ikinataka. Napangisi ang humamon kay Thorn ng lumapit ang magandang dalaga sa kanya.

"Sasama ako sa iyo. Kaya itigil mo na ito." Pakiusap ng dalaga na siyang mas ikinangisi ng humamon. Hinalikan niya ito sa harap ni Thorn dahilan na nagsigawan ang mga manunuod na parang tuwang-tuwa sila sa nakita. Habang si Thorn naman ay nasaktan sa nakita at napailing. Tumayo siya at susugod na sana ulit ng iharang ng dalaga ang sarili.

"Mahal kita Thorn. Kaya ayaw kong makita kang nasasaktan." Ani ng dalaga at tumalikod saka hinila ang lalaking humamon palabas ng arena.

"Awww..." Reaksyon ng mga nanunuod na parang na-touch sa nakita.

Sa isang sulok ay napailing nalang si Ellah. Nakita niya kasi ang buong pangyayari. Kaya natawa nalang siya.

Napatingin siya sa gawi nina Kent at Claw na siyang paglingon ng mga ito sa gawi niya. Mabuti nalang at nakacloak siya kagaya ng karamihan sa mga manunuod kaya hindi siya makikilala.

'Love will always be your downfall in either way.'  Anito sa isipan at umalis na sa arena.