master | annyeongz [ON HOLD]

•16•

"Parang gusto ko na silang itakwil." Wonyoung said with her completely unamused face. Nasa harap niya ang dalawang babaeng sina Yena at Yujin. Kanina pa sila maingay at nagyayakapan. 

"Tabs!" sabi ni Yena. 

"Pats!" sabi rin ni Yujin. 

Nagyayakapan pa rin silang dalawa niyan ha. Kulang nalang mag-iyakan sila eh. 

"TABS HUHU."

"PATS HUHU." 

"TAAAABSSSSSSSSSSS!"

"PATSSSSSSSSSSSSSS!" 

Hindi na nakapagtimpi si Wonyoung dahil sa kaingayan nila. Jusme nasa cafeteria sila ngayon dahil break time kaya maraming tao. Dami tuloy nakatingin sa kanila. She feels ashamed for them. 

"Tama na yan ang ingay niyo!" saway niya sa dalawa. Kumalas naman isa at sumunod kay Wonyoung. Para kasi silang mga linta kung makadikit sa isa't isa. Hindi alam ni Wonyoung kung kelan at kung paano sila naging ganito kaclose, may callsign na nga sila for each other eh. 

Newly created callsigns actuallly. 

(Na ikinatuwa ni Yujin kasi may natutunan na naman siyang word)

Since ngayon lang daw na araw nila nagawa yon (kaya sila nagyayakapan). 

Tabs ang  tawag ni Yena kay Yujin dahil isa raw siyang tabachoy. Hindi nagalit si Yujin kasi totoo naman daw na mataba siya.Sa katunayan natuwa siya kasi may natutunan ulit siyang new word. Pats ang naman tawag ni Yujin kay Yena for the reason na mukha raw siyang pato. Pinalitan niya lang yung letter 'o' sa 's' kasi yun rin yung last letter ng tawag sa kaniya ni Yena. 

"Hmp! Inggit ka lang wala kayong callsign nitong si Tabs eh." Nang-iinggit pa si Yena kay Wonyoung but the latter just scoffed. 

"Meron kaya—"  Wonyoung stopped for a moment and remembered that Yujin actually calls her 'master'. And she finds it REALLY EMBARRASSING. Mas nakakahiya pa atang sabihin niya kay Yena yun kaysa don sa yakapan nila kanina. "Joke lang Yenyen wala talaga yun hehe." biglang bawi niya. 

Yujin frowned at what she heard, "Meron kaya tayong callsign! Master tawag ko sayo master!" sabi niya. Nahulog tuloy ang sandwich na hawak ni Yena dahil nabitawan niya.  Wonyoung's eyes widened. 

Gradually she began to feel extremely embarrassed. She felt that she was blushing because she was so ashamed. 

Holy crap. 

Yujin literally said it with her whole chest. 

Napahagalpak tuloy ng tawa si Yena. Nagtatakang nakatingin si Yujin sa kaniya na nakahawak na sa tiyan dahil sa sobrang lakas ng tawa niya.  Wonyoung just closed her eyes and bit her lower lip. 

Kung pwede lang daw na ibalik niya ang oras. 

"Tawagin mo akong master. Maliwanag?"

Wonyoung cringed at what she actually said that day. 

"Bakit? Anong nakakatawa don Pats?" Yujin asked innocently. Sandaling kumalma si Yena mula sa pagtawa. Pero makikita mo pa rin na nagpipigil lang siyang tumawa ulit.

"Pfft— puta ano yun? Pinaglilingkuran mo siya ganun? Tulad nung mga- ehem," inayos niya ang sarili niya at nagbow kay Wonyoung, "Sabihin niyo lamang sa akin kung ano ang aking gagawin type of shits? Tangina Wonwon ha grabe pinasaya niyo ako ha, HAHAHAHAHAHAHA!"

Lalong kumunot ang noo ni Yujin, "Eh sa ganun naman tala—"

"Hehehehe grabe ka naman Yenyen, huy hindi kaya!" she smiled awkwardly at her best friend while covering Yujin's mouth. "Tinuturuan ko lang siya sa math tapos natuwa siya sa sobrang galing ko kaya tinawag niya akong m-master hehehehe." Wonyoung suddenly became proud of herself as she pronounced the word well. Even though she cringed while saying that.