•17•

419 45 39
                                        

Para kay Yujin, masaya ang school. Masaya dahil yun ang sinabi sa kaniya ng master niya. Sa totoo lang nag-eenjoy siya dahil kasama niya ang master niyang si Wonyoung at ang bago niyang kaibigan na si Yena. 

But Yujin is confused.

Bakit mukhang hindi masaya si Wonyoung sa school?

Isa pa sa mga napansin niya, ang mga mapanghusgang titig sa kanila ng maraming tao. Hindi lang sa master niya kundi sa kaniya na rin. 

Baka alam na nilang taga-ibang mundo si Yujin? 

Wag naman daw sana. 

Yujin swallowed as she moved her leg, constantly bouncing while thinking.

They are in the cafeteria again because of their break time. She impatiently waits for Wonyoung who is still not coming back. She started to feel nervous again for her master.

Hindi nila kasama si Yena ngayon at mukhang mas madalas ang pagiging absent niya sa chikahan sessions nila. Lagi kasi itong tinatawag ng coach sa basketball team nila. Kung hindi naman kasama niya yung jowa niyang si Yuri. 

Yujin gotta admit, they look really cute together. She immediately smiled at the thought.

But she lost her smile when she heard screams outside. She thinks there is trouble.She also heard Wonyoung's wail.

She quickly stood up and ran towards the source of it. Doon niya nakita si Wonyoung na pinagtutulungan ng iba pang mga babae. Isa na roon ay yung annoying na kaklase nilang utos nang utos kay Yujin.

Kita niya ring marumi at gusot na ang uniform ni Wonyoung. Silently crying and seemingly have no plans to fight.

"Tanga ka ba o sadyang bobo lang talaga? Ilang beses ko bang sasabihin sayo na wag na wag kang lalapit sa boyfriend ko! Malandi ka rin ano!" Sigaw nung babae kay Wonyoung. Yung ibang mga babaeng kasama niya (mga alipores yata) nasa likod lang siya. All of them undoubtedly looking bitchy as ever.

"P-pero kasi s-s-siya yung lumapit sakin—"

"Wow ang ganda mo naman ano! You think na papatol sayo yung boyfriend ko? Hah, dream on!"

"Hindi mo naiintindihan. Nagpatulong lang naman siya sakin ng assignment-"

"At sasagot ka pa talagang babaita ka? Ang sabihin mo malandi kang panget ka!" Kinuha nung babae yung coffee na hawak nung isa sa mga alipores niya at humarap ulit kay Wonyoung. 

She poured coffee on Wonyoung. She was still not satisfied and she angrily threw the plastic cup in her face.

"Salot ka sa lipunan mamatay ka nang malandi ka!" the woman added.

And then suddenly Yujin felt anger building inside her.

The woman was about to slap Wonyoung but Yujin intervened and grabbed the woman's arm, very very tight.

To the woman it was painful as hell. It felt like her bones are breaking.

To Yujin?

It was nothing.

Tinatapunan niya lang ng sobrang masamang tingin yung kaklase nilang pinaglihi yata sa impyerno sa sobrang sama. Lalo pa niyang hinigpitan ang kapit. Napadaing tuloy sa sobrang sakit yung babae. Hindi naman nakagalaw ang mga alipores niya dahil sa bigla at takot.

Yujin clearly has no plans of stopping. Not until Wonyoung did so she finally snapped out of it.

Gulat na binitiwan niya ang kamay nung babae, kita kaagad ang marka na iniwan ng kamay niya sa braso nito. Sure siyang magiging pasa yon. Pero teka ano bang pake niya ngayon? 

master | annyeongz [ON HOLD]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon