master | annyeongz [ON HOLD]

•42•

"Who gives a fuck about schools anyway? Kang Hyewon is more important." 

That's what Sakura said in front of her parents. She literally cursed in front of them along with the guards, maids, even the insects witnessed it.  

At bago pa man makapagsalita ang mga magulang niya, tumakbo na siya papalabas ng mansion. Sinigawan niya ang driver dahil sa pagmamadali papunta sa ospital. 

Who cares if I'm actually skipping classes? 

Kang Hyewon is more important than schoolworks. Hindi lang basta kaibigan ang turing niya rito, dahil mas higit pa roon. And no, it's not in a romantic way. Malaki ang utang na loob niya kay Hyewon. 

Hyewon basically raised her. Habang busy ang mga magulang niya sa trabaho, nasa tabi niya lagi ito. Siya rin nagtuturo sa kaniya whenever she has topic that she's confused about. 

Kang Hyewon is her second family, her best friend, her partner in crime, her soulmate, and her pillar. 


"Andito na po tayo—" Hindi na niya pinatapos si manong driver at tumakbo na papasok ng ospital.  


...


Holding a hot cup of coffee, she sat in between Nako and Hyewon's bed.

Sakura's phone vibrated, so she quickly opened the message she received. It was a video of her class discussing a new topic given by their teacher that was recorded by her classmate, Jurina.
 

She replied with gratitude. Kaya habang umiinom siya ng kape, pinapanood niya nag video kaya makakapag-aral pa rin siya kahit nasa ibang lugar siya. Hindi nagtagal ay nagsulat siya ng mga dapat tandaan sa notes niya. 


When she's tired with studying, she talks to Hyewon and Nako. Telling them things about how the gang misses them, about food, whatever the stuff she wants to talk about. 

She visits Hitomi every afternoon. Syempre hindi niya kakalimutan ang kaibigan niya sa kabilang kwarto. Natatawa nalang siya kasi andun rin si Minjoo. Halatang halata kasi itong kaibigan niya na may gusto sa pasyente.   

Sakura finally returns from the other room. Hapon na pala. Kaya naglakad siya papalapit sa bintana at pinagmasdan ang mga nagtataasang gusali. Tahimik lang siya don, hanggang sa may natanggap siyang text message. 


Annoying woman:
[nasa ospital ka ba?]

From: Sakura
[obviously]

Annoying woman:
[cold mo naman. try mo kaya uminom ng mainit na tubig]

From: Sakura
[haha very funny. i had coffee earlier]

Annoying woman:
[papunta na ako jan. wag kang aalis ha]

From: Sakura
[whatever]

She slid the phone in her pocket the moment she finished typing. The corner of her lips slightly rose up. 

Hanggang sa may narinig siyang katok at biglang naging blangko ang mukha niya. Bumukas ang pinto at lumitaw ang taong nakausap niya sa text ngayon lang. 

"Oh? Ikaw lang mag-isa?" Tanong ni Eunbi na may dala pang box ng fried chicken. Inilapag niya sa pinakamalapit na mesa at umupo. Feel na feel niya na at home siya eh. Sakura finds it very amusing pero hindi niya pinakita. 


"The only visitor yes." She answered. 

"Hmm..." Napakamot si Eunbi sa ulo niya at nakatingin sa taas dahil nag-iisip, "Ang boring naman rito. Laro tayo?"