"What the fuck..." Hinihingal na sabi ni Chaewon at tagaktak ang pawis. Hindi siya makapaniwala sa nangyari. "What the fuck!?" She repeated, her voice even louder this time.
May audience sa paligid na nanood ng laro ni Chaewon. Given na may fans since she's a campus princess in their school. At napakarami nila.
Naks, malakas ang fanbase niya eh.
Pero tulad ni Chaewon, lahat rin sila hindi makapaniwala. All the deafening shouts, screams and cheers were replaced by deafening silence. All their eyes are wide open, along with their mouths. Kulang nalang yung mga panga nila na malaglag sa lupa.
Yujin just stood under the basketball ring, wearing a confused look, "Bakit? May problema ba?" Sinabi niya yon na parang wala lang sa kaniya ang nangyari. Though pawisan rin siya, pero hindi halata sa mukha niyang pagod siya.
"How the hell..." Dumbfounded still, Chaewon tried to process everything at the moment.
Yujin won.
Yujin actually won.
YUJIN FUCKING WON.
"WHAT THE FUCK!?" Napasigaw na siya this time. Sobrang hindi niya pa rin madigest ang lahat ng nangyari. "Akala ko ba wala kang alam sa basketball!?" Tanong niya kay Yujin na ngayon ay nasa harapan niya na.
"Wala nga. Ngayon ko lang natutunang maglaro. Ikaw pa nga nagturo sakin diba?" Inosenteng sagot ni Yujin kay Chaewon. The latter blinked two times after hearing the former's reply. Naalala niyang tinuruan niya si Yujin sa basics bago sila naglaro.
She silently looked Yujin in the eye. Hoping the woman in front of her was just lying. But there was no trace of lies in her eyes.
Chaewon swore to Godjihyo that she was really close to winning the game match. Isang shoot niya nalang sana sa ring at panalo na siya eh. So what the hell just happened?
When the game just started, Yujin obviously did not know how to play. She looks so innocent every time she holds the ball. Natatawa nga si Chaewon sa paraan ng pagdribble ni Yujin. Tsaka hindi alam ni Yujin kung paano magbantay sa kalaban sa basketball so madaling nalalagpasan ni Chaewon si Yujin kapag nasa kaniya na ang bola.
Dagdag mo pa na hinayaan na nga lang niya itong si Yujin na magshoot para bigyan ng chance pero laging mintis.
What she did not know is that the longer they play the more Yujin improves. Seryosong nakikipaglaro si Yujin kay Chaewon para matuto. Lagi niyang inoobserbahan ang babae sa bawat galaw niya, at sa paraan ng paglalaro.
At ina-apply ni Yujin sa sarili niya.
At dahil fast learner siya, narealize na niya ang tunay na konsepto ng paglalaro sa basketball kalaunan.
(Laking pasasalamat niya kay Chaewon na tinuruan muna siya ng basics before sila nagstart sa proper game)
Aba talagang sineryoso ni Yujin ang laro nilang dalawa. Lalo na't may nakasalalay sa laro nila.
Imagine Chaewon's surprise when the other successfully scored after the former's consecutive shots.
Akala niya na nakatsamba lang itong si Yujin. Pero kasi simula nung nakashoot na siya, biglang nag-iba ang ihip ng hangin. Nahihirapan na siyang lagpasan ang matangkad na ito.
Napamura tuloy siya dahil nasteal ang bola niya. Hanggang sa namalayan niya nalang na hindi na siya nakakascore. Napamura na naman sila ulit dahil mabilis gumalaw si Yujin.

BINABASA MO ANG
master | annyeongz [ON HOLD]
FanfictionIsang cutie na aso naging isang maattitude na tao!? Hala ano yun? Magic? Teka sandali- medyo cute siya. status ; on-going