SHENO - Ang Sireno (Completed) BxB

19

Pa hit naman ang VOTE mga ka-wattpad!

******

"akala ko di na kita muling makikita Sheno, sobrang namiss kita" wika nya at napayakap na rin ako sa kanya.

-o0o-

19

Makalipas ng ilang minutong yakapan ay di ko napansin na nakatuon pala ang mga mata ng mga nasa paligid namin.

Ang kanyang ina na labis ang pagtataka.

Si Marga na nagniningning ang mga mata na di mo malaman ang nasa isip nitog

Si Jericho na nakatitig sa amin at may panlilisik mula sa mga mata nito.

"ahem! Are we done here? Can you please tell me what's goin' on here?" wika ni Jericho (Echo for short).

"Siya nga pala kaibigan ko si... Jericho this is Jevan" wika ko.

Nanlaki ang mata nya at tinignan nya ito mula ulo hanggang paa.

Inabot ni Jevan ang kamay nito kay Echo pero di man lang nya ito inabot ang kamay. Bagkus tinignan lang ang kamay nito at bumalik ang tingin sa mukha nya.

Alam ko ang pakiramdam ni Echo for seeing Jevan in person eventhough wala sa standard na iniisip nya na ganito pala ang itsura ng taong mahal ko.

"Can we go home now Sheno, it's late and I want to lay down my bed" wika pa nito.

"Jevan, balik nalang ako bukas ng hapon dito" wika ko.

"sige, at hihintayin kita" wika nya na halata ang galak mula sa mtkha nito.

Nang makaalis na kami sa harap ng bahay nila ay biglang lumapit si Marga sa gilid.

"ahem, baka nakakalimutan mo ang usapan natin" wika nya.

Napatingin ako sa kanya at dumako ang kamay ko sa aking wallet at kinuha ang perang napag-usapan namin.

Inabot ko ito at binilang pa talaga nya sa harap ko.

Mukhang pera talaga ang babaeng ito.

Pagkatapos nyang mabilang ang pera ay nilagay na nya ito sa kanyang shoulder bag at nagpaalam na ng makarating na kami sa tapat ng kotse.

"I saw you giving money to that bitch" wika ni Echo na mukhang badtrip ito mula pa kanina.

Di ko na pinansin at pumasok na sya sa backseat at ako naman ang nasa harapan.

Tinahak na namin ang daan na pauwi.

"manong nakabisado nyo po ba ang daan?" wika ko.

"opo ser, alam ko po ang lugar na ito" wika nya.

"malapit po ba dagat dito?" wika ko.

"opo ser, sa katunayan ang lugar na pinuntahan natin ay di kalayuan sa dalampasigan" wika nya.

Napatango na lamang ako at nagsalita muli.

"balik tayo doon bukas manong" wika ko.

"sige po, pero ser bukas po ang alis ng tito nyo po papuntang manila" wika nya.

"ganun po ba? Ihaiatid nyo po ba sya sa maynila?" wika ko.

"di po ser, gagamitin po nya ata ang kanyang sariling kotse po" wika nya.

"eh di pwede tayo bukas po na bumalik doon" wika ko.

"kailangan po natin magpaalam sa tito nyo po" wika nya.