Deniz, Derin ve Mira... Onlar Lanet Olasıcalar... Kötü bir çocukluk, kötü bir aile... Ama her şeye rağmen güçlü ve mutlu olan 3 arkadaş... bu onların hikayesi. Ve hiç olan hayatlarının hiçliğini dolduracak 3 genç adam... Savaş, Ateş, Doruk. Bu onlar...
Derin'den... Bugün 14 Nisan'dı... Rüya'nın öldüğü gün. Normalde okula gitmezdim ama, Mira kötüydü. Deniz belli etmesede bağıra çağıra ağlamak rahatlamak istiyordu. Böyle bir durumda onları yalnız bırakamazdım ve Ateş'in yanında olmak iyi gelebilir diye düşünüyordum.
Ateş'le sevgili değildik sadece flört ediyorduk. Ama o bilmesede onu çok seviyordum.
Sabah Deniz uyandırmadan erkenden kalktım, ve hazırlanmaya başladım. Elim siyah kıyafetlerime gidecekken aklıma Rüya'nın dedikleri geldi...
"Ablacım, sen hep mor giysene, beraber hep mor giyelim. Ama sendahaçok giy. Sen mor giyince tüm renkler moru kıskanır ablacım"
Gözlerim dolmuştu...
Ah! Hayır ağlamayacaktım.
Güçlü olmalıydım.
Acılarımı gülüşüme saklamalıydım.
Zorundaydım.
Ben Derin Arslan'dım.
Hemen dolabıma baktım mor bir takımım vardı onu aldım ve giyinmeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Şapka ve takılar yok.)
Giyindikten sonra aynanın karşısına geçtim saçlarımı At kuyruğu şeklinde arkadan sıkıca toplamıştım. Tam makyaj masasına gidecekken yine Rüya'nın sözleri geldi aklıma.
"Abla sen makyaj yapmasana. Makyajsız yüzün çok güzel bebek gibi gözüküyorsun yanaklarını sıkasım geliyor" diyerek ablasının yanaklarını sıkmıştı...
Makyaj yapmadım ve takımlarım ile aynı renkte olan mor ayakkabılarımı giydim. Aşağı indiğimde Deniz salonda çilekli süt içiyordu.
Hiçbirşey olmamış gibi.
Keşke onun kadar güçlü olabilseydim.
"Günaydın Deniz'im!" Diyerek yanına oturdum. Sanırım okula gideceğimi düşünmüyordu, şaşırmış gibiydi. "Günaydın Kelebeğim. Okula geleceksin galiba?" "Evet." "Bende sana gel bizimle diyecektim yalnız kalmanı istemiyordum zaten iyi oldu" dedi gülümseyerek.
Bir anda Deniz'e sarıldım.
Mira ve Deniz benim en değerlilerimdi.
"Sizi çok seviyorum." Bunu dememle beraber Deniz ile sarılı bir şekilde koltuğa düştük.
Mira üzerimize atlamıştı!
"Bende çok seviyroum bende!" Dedi ve güldü. Bizde güldük.
