27.bölüm

289 27 245
                                    

Medya:Savaş aşkımm❤️

𝐷𝑒𝑛𝑖𝑧 𝑈𝑙𝑢'𝑛𝑢𝑛 𝑎𝑔̆𝑧𝚤𝑛𝑑𝑎𝑛:

Her zamanki gibi bok gibi bir güne uyanmıştım. Kızların aşağıdaki tabak çatal seslerinden kahvaltı yaptıklarını çıkarmıştım. Hızla üzerimi değiştirdim ve aşağıya indim.

Savaşlar da bizdelerdi.
"Günaydın herkese" diyip kendi sandalyeme oturup bağdaş kurdum.

"Günaydın uykucu" dedi Mira

"Ne uykucusu be, daha kargalar bokunu yememiş. Bu saatte kahvaltı mı olur" diye bağırdığımda.

Öksürük sesi dikkatimi dağıtmıştı. Annem bizdeydi ve anlamsız bir şekilde bana bakıyordu.

"Anne, hoş geldin bilmiyordum burada olduğunu" dediğimde Mira gülerek. "Sürpriz yapmak istedik Derinle"  dedi. Derin iki ellerini kaldırıp suçsuzum dercesine bana baktı.

Masadaki sessizlik ben indikden sonra oluştuğu için kendimi fazlalık gibi hissetmiştim.

"Müsaadenizle" diyip bahçeye çıktım.

3 gün öncesinde aldığım sigara paketini çıkardım ve bir tane yakıp dudaklarımın arasına yerleştirdim.

"Bıraktın sanıyordum" dedi annem otoriter bir sesle. Bahçenin kapısı kapalı olsa da Derinlerin bizi dinlediğinde yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım.

"Ben de geri dönmeye cesaretin yok sanıyordum."

"Geri dönmeye cesareti olmayan sensin Semiramis"

"Anne burada sevdiklerim var, okulum var"

"Birini döverek atıldığın okul mu?"

"Anne o işler bir-"

"Bunlar kabul edilmez, bizimle gelmeni istiyoruz. Deniz çok pişman Semira, sana yaptıklarını telafi etmek istiyor. O senin baban"

"Babamın neden olduğu şeyleri hatırla. Birkaç ay önce her yıl attığın gibi bir mesaj daha attın, bunları hatırla. Ben sizlerin sorumsuzluğunuz veya iğrenç aşkınız yüzünden bu haldeyim. Ben sırf babam seni bırakmasın diye sustuğun için bu haldeyim. Ben sırf sen beni doğurmak istediğin için bu haldeyim. Veya o alkolik kocan ve onun kardeşi yüzünden bu haldeyim. Aşık oluyorum ama aşık olduğum adama adım bile atamıyorum. Hepsi senin kocan yüzünden "derin bir nefes aldım ve sigarayı söndürüp küllüğe attım.

İçeriye girdiğim de herkes hızla bir şeyle ilgileniyormuş gibi yaptı. Doruk o sırada evdeki heykele bakıp.

" Baksana Ateş ya, ne güzel bir eser"dediğinde kızlarla kendimi tutamayıp gülmüştük. Ateş Doruğun kafasına vurup gülmüştü. Annem içeriye girdi. Çantasını alıp ceketini giyindi.

" Bana müsaade çocuklar, geç oluyor Deniz merak eder"

"Kocan batsın" dedim sessizce. Yanımda olan Doruk duyup gülmüştü.

Mira Anneme sarılıp "Hoşça kalın Eftalya teyzeciğim " dediğinde Derin de uzaktan el sallayarak "Aynısından" dedi. Annem bana yaklaşıp sarıldığında geçiştirmek için sırtına vurdum.

"Kendine iyi bak, dediklerimi düşün"

"Ne demiştin anne, aklımda kalmamış" diyip koltuğa oturdum ve bacak bacak üstüne attım.

"Neyse, hatırlarsın" dedi Mira annemi geçirirken Derin "Ay utanmasan evlatlık ediniceksin Mira bu ne Eftalya sevgisidir" dedi gözlerini devirirken.

LANET OLASICALARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin