Güller Ve İnsanlar 19

34 12 6
                                    

Güller Ve İnsanlar 19

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Güller Ve İnsanlar 19.bölüm geldi :3 

Şuan gece olduğu için ve bu bölümü gece yazdığım için çok uykum var ama yinede yazmak istedim♥.Siz de bunu gece okuyorsanız yatağınıza uzanıp örtüyü kafanıza kadar çekip öyle okuyun diye bir tavsiye vereyim :D. 

İyi okumalar^^

***

Dikenden gül bitiren, kışı da bahar haline döndürür. Selviyi hür bir halde yücelten, kederi de sevinç haline sokabilir.

~Mevlana


  Gözlerim kapanmak istediğini belirtirken ben de onlar ile aynı şeyi düşünüyordum. Uyumak ve yumuşacık yatağa uzanmak öyle bir huzurlu geliyordu ki bana , az önceki hislerimi az da olsa yatıştırmıştı bu ağırlık. Oturduğum şezlongdan yavaşça kalktım , kapkaranlık otların arasından her an birisi fırlayacakmış gibi duruyordu ve korksam bile koşmadım çünkü koşarsam iyice heyecanlanırdım. Hızlı bir şekilde eve doğru yürüyüp , içeri geçtim. Koridorlar bomboş ve sessizdi , anlaşılan benim çıkardığım seslere kimse uyanmamıştı. Merdivenlerden çıkarken uzaktan gelen bir iki tıkırtı duymuştum ama o anlık yorgunluk ile fazla umursamamıştım.

Odanın önünde durduğumda kapıyı sessizce açmaya çalışarak içeri girdim. Bu sefer kapıdan fazla ses çıkmamıştı ve rahat bir nefes almıştım. Işığı açmak için elimle duvarı yoklayıp düğmeyi buldum ve ışığı açtım.

''Selam.''

Aydınlanan odanın içinde yatağın üzerine oturmuş birisinin aniden ses çıkarması ile  gözlerimin ışığa alışmasını sağlamak için gözümün üstüne kapadığım ellerimi hafifçe aralayarak  bu kişinin kim olduğunu çözmeye çalıştım. Saber'di.

''Ah , Saber ödümü koparttın. Ne yapıyorsun gecenin bu saatinde?''

''Bunu sana sormalı asıl , gecenin bir saatinde dışarıda ne yapıyordun?''

''Sadece hava almak için dışarı çıktım. Peki ya sen?''

Yatağın yanındaki poşetten bir şarap şişesi ve iki bardak çıkartıp bana doğru gösterdi.

''Üzgünüm , içmiyorum.''

Yüz ifadesinden anladığını belirtip , eliyle yatağın üzerine vurdu.

''Olsun , gel yanıma.''

Yatağın yanına doğru yürüyerek karşısına , yatağın bir diğer ucuna oturdum. Elindeki şişeyi açarak bardağı kendisi için doldurdu.

''Sadece hava almak için gittiğinden emin misin?''

Eh , karamsarlığım ve mutsuzluğum yüzümden adeta açık bir kitap gibi okunuyordu. Anlamaması imkansızdı.

Güller Ve İnsanlar [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin