Güller Ve İnsanlar [TAMAMLANDI]

Güller Ve İnsanlar 3

  Görüşme süresi bitmişti. Görüştüğümüz süre boyunca kendisi konuşup durmuştu. Dinlemiyor gibi olsam da söyledikleri şeylerin bir kısmı aklımdaydı. 'Bu çocuk senden daha başarılı olacak Maria , senin yapamadıklarını çok küçük yaştan itibaren yapabiliyor. Kaç alanda başarısı var biliyor musun?'  Eğer bana da ona baktığı gibi baksaydı , ben de umutlarını boşa çıkarmazdım. Ama artık benim ve senin için hiç gerçekleşemeyecek bir hayal bu. İnsanlar eşit değildir , doğduklarından itibaren bir kez bile eşit olamazlar. Ayrımcılık , adaletsizlik , kayıp  bunlar her yerde olacaktır mutlaka. Senin de bunları yaşamanı sağlayacağım anne , senin ve çocuğunun.

  Bunları düşünürken istemsizce gülümsemeden duramıyordum. Duramıyordum , duramıyordum ama bunları nasıl gerçekleştirecektim asıl soru buradaydı. Değil ki durduğum hastaneden kaçmak , odadan dışarı bile çıkamıyordum. Üstelik bunları yapamayacak kadar cesaretsiz ve ümitsizdim. Bir anda bütün hayallerimin suya düştüğünü hissettim , hastaneden kaçmak filmlerdeki gibi ya da anlatıldığı gibi kolay değildi. Anahtarı nereden bulacaktım , anahtar kimde bulunurdu , hemşireden mi alacaktım , rica etsem verir miydi , vermez ise ne yapacaktım? Üzerine atlayıp kafasına biraz vurursam bayılacağını hissediyordum. En azından yanımda duran üçlü öyle diyordu. 

  Beni böyle şeyler düşündürdüğü için bir kez daha nefret ettim o kadından. Çocukluğumu yaşamama izin vermemiş , sürekli yetenek , başarı , asillik , endam üzerine konuşmuş , en sonunda da yapamadığıma kanaat getirmiş , bir çöp gibi kenara atmıştı beni. Ama ben onun da benim kadar ağlamasını istiyordum , yorgun düşmesini , kabuslar içinde uyanmasını , kemiklerinin teker teker kırıldığını görmek ve beni anladığını hissetmek istiyordum. İşte o zaman izin verebilirdim beni tekrardan sevmesine. Ama yinede yanında getirdiği o çocuğu istemiyordum her türlü ölecekti benim için.

 Bir saat on altı dakika. Hemşirenin gelmesini bekleyeceğim zaman dilimi. Kararımı vermiştim , kimse durduramazdı beni , aslında durdururlardı ama bu kendimi cesaretlendirmek için söylediğim bir sözdü. Umuyordum ki başladığım işi yarıda bırakmaz bitirirdim , bu kendi kendime verdiğim ilk karar olabilirdi yaşamım boyunca. Şahsen şu zamana kadar hayatım üzerine hiç söz hakkım olmamıştı. Karar verirken hep o kadına danışmış , o ne derse onu yapmıştım. Bu yüzden öz güven ne demek bilmeden büyümüştüm. Şu zamandan sonra da yaptığımın iyi mi yoksa kötü mü olduğunu anlayamıyordum haliyle. 

  Zaman geçtikçe kalbim hızlı hızlı atmaya başlamış , heyecanlanmıştım. Ben , bu ben , gerçekten birini mi öldürecektim? Hayır öldürmeyecektim. Sadece kafasına vuracaktım , ama yanlışlıkla öldürmek istiyordum. Bu düşünce aklımın ortasında bir anda belirivermişti , o andan itibaren öldürsem mi yoksa sadece bilincini kaybettirip bıraksam mı diye düşünmeye başlamıştım. Ya eğer uyandıktan sonra benden intikam almaya gelirse? Beni iyice kafasına takıp ,  saplantı haline getirip , bundan sonraki hayatını benden intikam almak için yaşarsa? Dayanamazdım. İyice korkmuştum , en iyisi öldürmekti. Böylece o öteki dünyada ben de bu dünyada aramızda bilmem ne kadar mesafe var. Üstelik bende ölüp öteki dünyaya gitsem bile nereden bulacak beni o kadar kişinin arasında. Aniden aklımda bir düşünce daha belirdi. Ya ruhu bu dünyada sıkışıp kalırsa da , her gece beni ziyaret ederse , beni delirtmek için uğraşırsa? 

   Eğer duvarda asılı olan saat ileride veya geride değil ise bekleyeceğim sadece  dört dakika kalmıştı. Dakikalar geçtikçe ben vazgeçmeye o kadar yakın oluyordum. Zaten yapmak istemiyordum ama böyle düşününce de gözümün önüne o kadın ve çocuğu , bensiz yaşayacakları mutlu bir hayat geliyordu. Anında göğsümün üzerindeki ağırlık artıyor , nefes bile alamayacağım kadar ağırlaşıyordu o yüzden bu seçeneği hiç düşünmemek üzere kafamdan attım. Kendimin veya başkasının artık bana acı çektirmesine izin vermeyecektim.

  Ben bunları düşünürken fark ettim ki bir dakikadan az bir sürem kalmıştı , ve ayak sesleri geliyor , yaklaşıyor , yaklaşıyor...

-------------------

-Sonuna kadar okuduğunuz için çok teşekkürler ♥