Güller Ve İnsanlar [TAMAMLANDI]

Güller Ve İnsanlar

  Güller ; Güzelliklerinin cezasını sonuna kadar çeken varlıklardır. Ama onlar mı istedi bu kadar güzel olmayı? İnsanlar tarafından koparılıp , suyun içinde acı çekerek ölüme mahkum edilmeyi... İşte bu yüzden kötü bir insan ol Sevgili Maria... İyi birisi olma çünkü gül bahçesinden en erken ayrılan güller en güzelleridir.

  Bu cümleleri bana söyleyen kadın günbegün akıl sağlığımı bozmaktan başka bir işe yaramayan , beni acıya ve yalnızlığa mahkum bırakan aşağılık bir insandan başka birisi değildi. Güyya onun gibi harika ve kusursuz biri olmam için çabaladı , bana karşı olan görevlerini en iyi şekilde yaptı. Ama onun emeklerine karşılık veremeyen ben tam bir başarısızlıktım.

  Gri ve bakımsız ,  yüzlerce belkide binlerce kişinin çığlıklarına ve daha kim bilir nelere tanıklık etmiş bu duvarlar çektikleri ağırlığa dayanamayıp bir kemik gibi kırılmış , bir yılan gibi deri dökmüştü. Küf ve rutubet kokan bu odada eski hastaların çığlıklarını hala duyabiliyordum , sadece onlar da değil odanın kuytu köşelerinde hamam böcekleri var ki onlar benden daha fazla iğreniyor gibi gözüküyorlardı. Her ne kadar uğraşsa da odayı aydınlatamayan lamba artık emekliye ayrılmak için geç kaldığını söylüyordu. Odada bir insan kafasının bile zar zor sığabileceği küçük bir pencere , artık farelerin bile tenezzül etmeyeceği kadar kirlenmişti. Bu odada tek başıma kalıyorum diyemem , bana tıpatıp benzeyen üç kişi daha var , birbiriyle hiç anlaşamayan üç kişi..Sürekli tartışıyorlar , kafamı şişiriyorlar , kendilerini fark ettirmeye çalışıyorlar. Aralarında en akıllılarının kendim olduğunu düşünüyorum. Onların yüzünden şizofren tanısı konulmuş zavallı bir insandan başka birisi değilim. Onlardan birisi duygusal , üzgün ve sürekli bana bakarak ağlıyor. İkincisi huysuz ve sinirli kendisini fark ettirmek için kulağımın dibinde çığırıp duruyor. Üçüncüsü ise yüzündeki kocaman sırıtışla daima bana bakıyor , benden gözlerini bir an ayırdığı yok . Üçünü de benim zihnimin yarattığını biliyorum, benden başka kimsenin de onları duyup görmediğinin farkındayım , bunların hepsinin bana karşı yapılan bir oyun olduğunu düşünmüyor da değilim , kimseye güvenmiyorum. Hastanede ki günlerim çoğunlukla o üçlüyle geçiyor , mümkünse buradaki kimseyle konuşmak istemem çünkü kendimin şuan ki konumunu belirtirsem delilerin içindeki akıllı olarak tanımlayabilirim.

  Hastanede kaldığım odaya her gün yeni , kıpkırmızı güller getiriliyor. Dalından koparılmış ölüme mahkum edilmiş güller... Kimin getirdiğini tahmin edebiliyordum. O kadın getiriyordu. Böyle yapmasının sebebini akıl sağlığımı daha da bozmak beni tamamen bu hayattan koparıp atmak olarak yorumluyordum , sürekli başımda oturup güller ve insanların birbirlerine ne kadar çok benzediğinden bahseden o kadın benimde o güller gibi kuruyup gideceğimi vurguluyor olmalıydı. Buraya geldiğimden beridir sürekli beni ziyaret edip duruyor , bana burada bile rahat vermiyor , artık onun yüzünden nasıl birisi olduğumu nasıl davranmam gerektiğini bile bilmiyorum. Kim olduğumu tamamen unuttum.

  Yeni gelen gülleri odama getiren hemşirenin geldiğini duyuyorum. Ayak sesleri geliyor , Şimdi geliyorum Maria! Kapının önünde durdu , kendisini bir şizofren ile aynı odada hayal edemiyor olsa gerek , büyük ihtimalle yenilerden biridir. Yeni gelenler her zaman hastanenin bu kısmından korkar , bakmaya bile çekinirler. Aklı başında olmayan birisinin odasına girip on saniye bekleseler bile ölüm kalım savaşı veriyormuş gibi bir surat ifadesi vardır yüzlerinde. En sonunda odaya girebildi , gülleri masanın üzerine bıraktı hiç bir şey demeden kapıya doğru yöneldi.

 Gerçekten sıkılıyordum burada , ama buradan çıkmam da şuan için mümkün değildi. Bunlar başıma o kadın yüzünden gelmişti ve ben hiç bir şeyi unutmazdım. Ne yaptı ki sana? Gerçekten ne yapmıştı bana? 

______

Merhabalar Arkadaşlar:')
Daha ilk bölüm olduğundan ve ilk defa yazmaya başladığımdan dolayı bu bölüm biraz kısa oldu..:/ Umarım 2.bölümde her şey daha güzel olur^^

Yazım ve imla hataları için kusuruma bakmayın yavaş yavaş düzelticez inşallah ^v^  Buraya kadar okuduğunuz ve zaman ayırdığınız için teşekkürler :*