When Heart Calls Love

Chapter 28

Mabilis akong nagtitipa sa laptop at tinatapos ang reporting ko sa statistics. It's almost 12 midnight kaya nakakaramdam na din ako ng antok. Sabayan pa ng ihip ng malamig na hangin. I'm here sa balcony dahil dito ko na naisipang gawin ang aking reporting. May study area ako sa loob ng kwarto but in the end I'm still choosing this place.

Sa buong part ng bahay, ito ang pinakapaborito ko.

I sip some coffee. Napatingin ako sa phone ko nang may mag pop up na message. It's from Valm.

'Are you still awake?'

Kaagad akong nagtipa ng reply.
'Currently finishing my report in stat.'

'Awwe, I thought you're waiting for my message. I just got home from work.'

Napakagat ako sa pang ibabang labi. Hindi ko na tuloy alam amg irereply ko. Should I say sorry?

Habang nag iisip ay may nag pop up ulit ma isang message from an unknown number.
' He's here again, sober.'

Napataas ang isa kong kilay.

Hindi ko na muna nireplyan si Valm at sa halip ay nagreply doon sa nag text.
'Who's this?'

'Kelvin'
And now I knew who's there again. Hinanap ko ang number ni Kleah from my previous messages at isinend iyon kay Kelvin.
'Call his girlfriend' I sent tsaka na bumalik sa convo namin ni Valm.

'How's work?' I typed.

I saw him typing immediately. 'it's all fine'

Kinagat kagat ko ang kuko ko thinking what should I reply next. Kung iyong tungkol sa wedding kaya?

No, no, no.. I shook my head dahil hindi ako agree sa utak ko ngayon.

It's almost how many months and yet ni minsan ay hindi parin namin napag uusapan ang kasal which settled by our daddy's. Wala kasing nag oopen up ng topic about doon. Baka katulad ko din si Valm, hindi pa handang pag usapan ang mga ganoong bagay.

'Finish your report already honey bunny and rest after. It's already 12 midnight there, I guess. I love you'

I sighed before typing. 'I love you too'

As what Valm said, I slept after I finished the report. Saktong 1 in the morning ko iyon natapos.

Kinaumagahan, nag alangan pa akong pumasok kasi nagsisimula na ang klase. Nasa may pinto lang ako habang pinakikinggan ang sermon ni Ms. Velasquez. Kapag pumasok ako, tiyak na mapapahiya ako. Ayoko pa namang maging center of attention.

I woke up late this morning dahil sa pagpupuyat kagabi. Medyo inaantok pa nga ako e. Ramdam ko rin ang pamamaga ng mga mata ko dahil doon.

"Why are you standing there?"
Sumulpot ang hari ng mga late. Si Thalius na mukhang bagong ligo at nagmadali dahil sa itsura niya. Hindi pa nito nakompletong ipasok ang mga botones ng uniform at sobrang gulo ng buhok niyang basa pa.

Sumenyas ako na huwag maingay at tumuro sa loob dahil nanenermon pa si Ms. Velasquez.

Napaawang naman ang bibig niya at napatango tango. Kaagad niya sigurong nakuha ang ibig kong sabihin.

Pero wala pang limang segundo ay hinila niya ako papasok ng classroom na siyang ikinagulat ko.

"Hooy! Anooyaaann!" sigaw nong isa sa mga kaklase namin.

"Mr. Fortelia and Ms. Metrix, what is the meaning of this?" nakapamewang na bulyaw ni Ms. Velasquez. Nakikita ang pagiging bitter nito sa mukha. Palibhasa ay wala pang asawa.
"And why are you two late nang SABAY" Ipinagdikdikan niya pa iyong salitang sabay wherein fact coincidence lang naman na nagkasabay kami.