ႀကိဳးနီေလးကို အရင္အတိုင္း က်စ္ၿမဲက်စ္တာဆိုေပမယ့္ ေမတၲာေတြထၫ့္ထားလို႔ထင္ပါရဲ့။ အရင္ကထက္ ပိုလွေနတယ္လို႔ စိတ္ကခံစားေနရတယ္။ ႀကိဳးက်စ္ေနရင္းကေန တံခါးဆီကိုလည္း စိတ္ကေရာက္ေနျပန္တယ္။ Seanမ်ားဖြင့္ၿပီး ဝင္လာမလားဆိုၿပီး ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ျပျပကေလးရိွေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ Seanကဆိုးၿမဲဆိုးေနဆဲပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆီတစ္ေခါက္မ်ွေတာင္ ေရာက္လာျခင္းမရိွဘူး။ အခန္းတံခါး ေစ့သံပိတ္သံနားေထာင္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့တစ္ေန့တာက ကုန္ဆံုးရျပန္တယ္။ စားပြဲေပၚမွာေတာ့ က်စ္ၿပီးသားအနီေရာင္ႀကိဳးေလးႏွစ္ႀကိဳးရိွေနတယ္။
အခန္းထဲကထြက္လာၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အခန္းတံခါးကိုအသာဖြင့္လိုက္ေတာ့ Seanရဲ့အိပ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာထားေလးကို ေအးခ်မ္းစြာေတြ့လိုက္ရတယ္။ အဆိုးေကာင္ေလးဆိုၿပီး နဖူးကိုခပ္ဖြဖြထုပစ္လိုက္ခ်င္ေသးတာ။ မနက္ျဖန္သြားေတာ့မွာကိုေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာၿပီးမႏႈတ္ဆက္ဘူး။ တကယ္ကိုဆိုးပါတယ္။
အထုပ္ေတြကိုလည္း Seanက ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားေလတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္သြားခ်င္ေနလဲမသိဘူး။ အခန္းထဲအၾကၫ့္ေတြေဝ့ဝဲလိုက္ေတာ့ စားပြဲေပၚက အခုမွေရးၿပီးကာစ စာတစ္ေစာင္ကိုေတြ့လိုက္ရတယ္။ စာအိတ္ထဲမထၫ့္ရေသးပဲ ေခါက္ရံုေခါက္ထားတဲ့စာက ဘာမ်ားလဲလို႔ စိတ္ဝင္စားသြားရတယ္။
အခုလိုခိုးၿပီးဖြင့္မၾကၫ့္ခ်င္ေပမယ့္လည္း စိတ္ကအရမ္းသိခ်င္လာတာေၾကာင့္ အသာဖြင့္ဖတ္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ စာရြက္ထက္မွာ လက္ေရးခပ္ေသာ့ေသာ့ကိုေတြ့လိုက္ရတယ္။
သို႔ ... ကိုကို ။
ထိုသို႔အစခ်ီတဲ့စာတစ္ေၾကာင္းကေန ေရးထားတဲ့အဆံုးထိဖတ္ၾကၫ့္ၿပီးေနာက္ စာေၾကာင္းအဆံုးမွာ ႏႈတ္ခမ္းကိုလက္နဲ႔အုပ္မိလ်က္သား။ အံ့ဩရင္ခုန္ရျခင္းေတြက ခႏၶာကိုယ္တစ္လ်ွာက္ ဟိုဟိုဒီဒီေျပးလႊားကူးသန္းကုန္တယ္။
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ခ်ဳပ္ထိန္းေနခဲ့တာ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွားယြင္းေနတယ္လို႔ေတြးၿပီး ေသာကေရာက္ေနခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္က Seanရဲ့စာကိုဖတ္အၿပီးမွာေတာ့ ဒီမေရမရာခံစားခ်က္ႀကီးကဘာလဲဆိုတာ ေသခ်ာသိသြားရတယ္။
YOU ARE READING
TWIN (Sean × Xiao)
Fanfictionဘဝသက်တမ်းရဲ့သုံးပုံပုံရင်တစ်ပုံကို ကျွန်တော့်အစ်ကိုကို တိတ်တိတ်လေးချစ်ရင်း ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။ 『 From 21.5.2020 To 27.8.2020 』
