CHAPTER 39:

76 3 0
                                    

ALISTER'S POV:

Nakatingin lang ako sa ibaba kung saan nakikita ang s'yudad. Ilang beses na akong nag sabi ng 'I love you' pero wala namang bumabalik na 'I love you too'

Masakit?? Oo sobra, pero iniintindi ko na lang siya dahil baka hindi siya sanay o hindi pa siya handang mag sabi, pwede rin naman na naiilang siya. Kung ano-anong dahilan ang pinapasok ko sa isip ko para lang intindihan siya

Napatingin ako sa kamay ni Shuela at biglang may maalala kaya naman kinapa ko ang bulsa ko dahil doon ko laging nilalagay ang bagay na iyon. Nilabas ko ito at pinagkatitigan bago bumaling kay Shuela

"Shuela??" Pag kuha ko sa pansin nito, tumingin ito sakin ng may tanong ang mga mata niya

"Akin na 'yung kamay mo" sabi ko at nakita ko naman ang pag tataka sa mukha niya pero binigay pa rin naman niya. Sinuot ko ang bagay na iyon sa daliri niya

"Wha-what are you doing??" Nautal na tanong niya sakin ng makita niyang sinuot ko sa kaniya ang singsing na nanggaling sa bulsa ko "A-are you proposing??" Tanong pa nito

"Of course not. Wala pa akong nararating kaya hindi na muna" sagot ko at kumunot naman ang kaniyang noo

"Eh bakit may singsing kang nilagay sa palasingsingan ko??" Tanong ni Shuela habang matamang tumingin sakin

"It's a symbol for my love to you" simpleng sagot ko "My sister gave me that ring because she loves me as a brother and she want me to give it to the girl who i want to marry with" paliwanag ko

"May babae kang kapatid??" Tanong niya at tumango naman ako "Nasaan siya kung ganon??" Tanong pa nito

"She died when she was a thirteen years old, in the car crash" sabi ko saka ngumiti ng malungkot dahil naalala ko na naman si Ginzelle— ang kapatid ko "I was with her when we had the car crash. I was the driver back then that's why i'm blaming myself for her death but when she gave me this ring—" hinalikan ko ang singsing na nakasuot kay Shuela kaya parang hinalikan ko na rin ang kaniyang kamay "— doon ko na-realize na, oras na niya at wala na akong magagawa pa kahit na sisihin ko pa ang sarili ko, hindi ko naman na maibabalik 'yung buhay niya" huminga ako ng malalim saka tumingin sa langit at parang doon sa mga ulap ay natatanaw ko ang aking kapatid

"Bakit hindi mo sinabing may kapatid ka palang babae??" Tanong niya sakin

"Hindi ka naman kasi nag tanong" sagot ko at nakatanggap naman ako ng hampas sa balikat galing sa kaniya

"Ilang taon ka nung mamatay siya??" Tanong niya kaya tumagilid ang ulo ko para alalahanin

"15 i guess" sagot ko pero hindi ako sigurado

"Ibig sabihin..... 3 years na palang patay 'yung kapatid mo" tumango naman ako at saka hinalikang muli ang kaniyang kamay

Natahimik kami hanggang binasag ito ng ringtone ng cellphone ni shuela na pang-agent kaya naman sinagot niya ito at lumayo sakin, nakakapagtaka dahil hindi naman siya dati lumalayo sakin pag may sasagutin siyang tawag except na lang kung tungkol sa isang mission

'Wag niyang sabihing may mission siya?? Ibang mission??'

"Yeah, i know......... You don't have to remind me, i know what i'm doing.......... Yeah, we will........ I meant, i Will" yun lang ang narinig ko nang binaba na ni Shuela ang cellphone at isinilid sa bulsa niya bago bumalik sa pag kakaupo sa tabi ko

Nagtatakang nakatingin ako kay Shuela kaya naman ng tumingin ito sakin ay nagtatanong ang mga mata nito bago tumaas ang isang kilay niya

"What was that??" Tanong ko na tinutukoy ay ang tawag kanina sa kaniya

AGENT'S REVENGETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon