NO FEELINGS [COMPLETED]

CHAPTER XIX

RHIAN

Today is the first, day of our official shoot at hindi ko alam kung bakit nandito ako at hinihintay na lumabas ng pamamahay niya yung weirdo na yun. Pero ng maramdaman ko na medyo matagal na kong naghihintay umalis na ko, bahala na nga siya sa buhay niya.

"Hey" napatingin ako sa tumawag saakin then nakita ko na lang na nakatingin na ang ibang nakapaligid saakin.

"Hindi dahil pinili ka ni Avery as her partner it doesn't mean na magpapa importnate ka na at hahayaan mong maghintay kaming lahat sayo."

"Gab." Hindi ko tuloy nasagot itong si Gan ng biglang dumating yung kaibigan ni weirdo.

"Nagkaroon naman ng problema so it's not her fault."

"Are you protecting this girl huh Agnes?"

"No, I don't see any reason to protect this girl, now." Hinawakan niya ang kamay ni Gab at hinitak ito palayo.

"Agnes!" Naririmig ko pa ang sigaw ni Gab habang hitak-hitak siya nito. Pagkalayo nila Gab at Agnes ay unti- unti na ding nag-alisan ang mga chismosa, pero pagkalayo ng iba ay siya namang dating ng weirdo na to.

"Good morning Number 17!" Ang masayang bati saakin ni Weirdo.

"Bakit naman kasi na late ka? Siguro nihintay mo ko no?" Nagtaas baba pa ang kilay ng weirdo.

"Tch why would I huh? And please it's hinintay not nihintay hindi ka na bata." Tumawa naman siya at hinawakan ang kamay ko.

"Yes number 17, tara na sa pwesto natin kailangan na nating maghanda." Hinayaan ko na lang na hitakin niya ako papunta sa pwesto naming dalawa.

"Do you have any idea kung ako anp gagawin natin mamaya?" Ngumiti lang siya at umiling

"Honestly wala." Ano ba naman ba to, tiningnan ko siya at seryoso... ang ganda pala niya, kaya napailing na lang ako, lalo na dahil naalala ko kung gaano niya titigan si Mandy nung araw na dinalaw nila ako sa bago kong tinitirhan.

"Umamin ka nga sakin may gusto ka ba sa bestfrined ko?" Sandali siyang, tumingin sakin at napatawa dahil sa sinabi ko.

"Sige nga paano mo nasabi?"

"The way you look at her." Napailing lang siya.

"Do you have any idea how we met Mandy?" Napaisip ako bigla sa tanong niya, dahil ang alam ko lang ay naging sila Mandy and Kelly that one day they already live in the same roof, but how they met?

"Wala."

"Standyby! Magsisimula na tayo within 5 minutes." Mapalingon ako sa nag announce pero bigla akong napatingin sakanya na hindi ko namalayan na magkalapit kaming dalawa na halos magkalapit na ang mukha naming dalawa.

"Wala akong nararamdaman para kay Mandy, I just want to protect her, that's it." Tinitigan niya ko ng diretso sa mata.

"Pero alam mo kung ano ang iniisip ko? Why I offered you a help that day? Bakit kita pinili maging partner? And one more thing." lalo pa siyang lumapit saakin dahilan para mapaatras ako but she only pinned me on the wall.

"Why I'm saying these words to you?" Sandali niyang tinitigan ang mga labi ko.

But this time I didn't close my eyes like I did with Steph hindi ko inalis ang paningin ko sa mga mata niya.

"If you're just playing around stop it." Bahagya ko siyang tinulak sabay talikod sakanya pero ng nilingon ko siya muli ay nakatulala lang siya saakin.

"What now weirdo?" Umiling lang siya at napangiti.

"Hindi ako nagsisisi at pinili kita." Napailing na lang ako.