Childhood Enemies

Chapter 21

—————————————-

Its's been three months.. Three months na walang tawag o text o e-mail galing sa kanya. Good thing... I'm Still alive... Still breathing..

Sabi nga nila. Life must go on.... coz life is like riding a bicycle. To maintain your balance you must keep MOVING

so here I come... I started moving my life again... without his sweetness

without his presence. Nabuhay nga ako ng more than ten years na hindi siya nakikita at wala siya.. ngayon pa kaya?

But I know deep inside me... I'm still waiting for him to come back...

at alam ko sa pagbabalik niya sa akin... baka buong puso ko pa din siyang tanggapin.

dahil sa kanya ko lamang naramdaman ang ganitong pagmamahal... sa kanya ko lamang natutunan ang salitang PAGMAMAHAL...

Siguro kaya hindi din ako nagkaboyfriend o tumingin sa ibang lalaki noong umalis siya ay dahil na din siya talaga ang lalaking inilaan ko para sa sarili ko... Kahit na nga ba hindi kami malimit magkasundo noong mga bata pa kami.... but still he's the one that I'm waiting for my life...

coz my life sucks without him... Tuloy lang ang buhay ko... Hindi ko na nga siya gaanong iniisip eh... hindi ko na din gaanong nakikita si ate Carol pati na sina tita Claud.

Bumalik na din ata sila sa L.A.  Hindi ko naman matanong si Kuya Sonny kasi nahihiya ako sa kanya... ewan ko ba...

The Hell I care about his family... and also THE HELL I CARE ABOUT HIM...

pakamatay na sya.

Sina kuya at ang parents ko naman nasa Las Vegas at pinapasunod nila ako doon ngunit ako na mismo ang tumanggi dahil mas kailangan ako ng mga business ko ngayon.

After kasi akong ipamper ni kuya ay parang isa akong battery na na full charge ulit. Para akong nagkaroon ulit ng buhay dahil sa mga sinabi sa akin ni kuya. Noong maging okay na ako ay pinagtabuyan ko na siya pabalik sa asawa nya dahil alam kong buntis ito at mas kailangan siya nito.

Hindi ko naman pwedeng basta na lang iwan ang negosyong naipundar ko mula sa dugo at pawis ko.

"Hi Miss Beautiful," Bati sakin ng bagong dating.

Dire-diretso siyang pumasok sa loob ng office ko sa main branch ng refilling station.

"Hello.. what are you doing here? Anong masamang hangin ang nagdala sa iyo dito?" mataray na tanong ko at lumapit na din sa kanya at inabot ang isang boquet ng mga rosas na dala niya para sa akin. "Kailan ka pa naging delivery boy?"

"Ikaw talaga.. hindi ako delivery boy ano... for you talaga yan. galing sakin.." tila nahihiyang sabi nito.

"Thanks Josh!" nakangiting sabi ko at sinamyo ang mga bulaklak na galing sa kanya.