Lord of the Mysteries PL

Część 55 - Wiatrak

Anna ze swoimi pięknymi oczami wahała się przez ponad dziesięć sekund.

„Możesz wybrać dowolny typ, który Twoim zdaniem będzie dokładny. Jesteś wróżbitą, a ja nie. Oczywiście oprócz kart, w tym tarota, próbowałem też studiować je w domu. Zawsze uważałem, że bardziej jak zabawki lub gra ".

Klein zamyślił się przez chwilę, opierając nadgarstki o krawędź stołu. Splótł dłonie przed twarzą, jego spojrzenie było spokojne. Powiedział cicho: " W takim razie użyjemy astrolabium."

Wskazał na wieczne pióro i stos białego papieru na stole i powiedział: „Zapisz imię swojego narzeczonego, jego rysy twarzy, adres i datę urodzenia. Byłoby jeszcze lepiej, gdybyś pamiętał konkretny kiedy się urodził. "

Po ubraniu, makijażu i zachowaniu Klein nie wierzył, że jest analfabetką.

Anna nie odpowiedziała. Wyciągnęła rękę i wzięła kartkę. Uniosła długopis i zanurzyła go w jakimś tuszu. Zaczęła pisać, od czasu do czasu przerywając, by pomyśleć.

Dwie minuty później przesunęła gazetę w stronę Kleina.

Klein otrzymał go i odwrócił. Informacje w gazecie brzmiały: „Joyce Meyer, 15 września 1323 r., 14:00. Tingen City, East Borough, 8 Stevens Street. Krótkie blond włosy, orli nos..."

Klein szybko obliczył liczba duchowa:

1 + 5 = 6

W badaniu numerologii duchowej w mistycyzmie dodawanie liczb dnia, w którym osoba się urodziła, nazywano ich numerem ścieżki w dniu urodzenia, co wpływa na życie osoby przed 27. Numer ścieżki miesiąca urodzenia (obliczany przez dodanie liczb w ich miesiącu urodzenia) ich życie od 27 do 54 lat, podczas gdy numer ścieżki w roku urodzenia (obliczanie liczb w ich roku urodzenia) wpływał na ich życie od 54 lat.

Był lipiec 1349 r., Więc Joyce nie miał jeszcze 27 lat; w ten sposób Klein natychmiast obliczył numer ścieżki w dniu urodzenia.

Szóstka reprezentowała zrównoważone i harmonijne życie, z sercem do dawania i godnym małżeństwem lub zaręczynami.

Następnie szybko obliczył numer ścieżki roku Joyce'a.

Tak zwany numer ścieżki roku został obliczony poprzez zastąpienie roku urodzenia rokiem bieżącym. Cyfry zostały następnie dodane wraz z numerem ścieżki w dniu urodzenia i numerem ścieżki w miesiącu urodzenia, aby uzyskać ogólne zrozumienie szczęścia danej osoby w ciągu roku.


1 + 3 + 4 + 9 = 17, 1 + 7 = 8; 8 + 9 (numer ścieżki w miesiącu urodzenia) +6 (numer ścieżki w dniu urodzenia) = 23; 2 + 3 = 5; Jego roczna ścieżka numeryczna to 5, co oznacza, że ​​spotka się ze zmianą i przypadkiem. Musiałby podjąć pewne ryzyko ... Klein dokonał cichego wyroku po utrwaleniu faktów. Potwierdził, że informacje podane przez Annę są prawidłowe.

Odwrócił wzrok od gazety i skierował go w stronę Anny. "Pan Meyer wyruszył w podróż 3 czerwca?"

„Jeśli nie kłamał, to rzeczywiście tak jest". Anna przygryzła usta.

"W porządku." Klein wziął wieczne pióro i zanotował to.

Spojrzał na Annę swoimi ciemnobrązowymi oczami i powiedział delikatnie: „Zacznę teraz tworzyć astrolabium. Potrzebuję trochę czasu i absolutnej ciszy; czy nie masz nic przeciwko czekaniu na zewnątrz? Angelica zapewni ci filiżankę herbaty lub kawy".

"W porządku." Anna wiedziała, że ​​niektórzy wróżbitowie mają swoje dziwactwa, więc wstała bez zaskoczenia. Wzięła kapelusz z jasnoniebieską wstążką i wyszła z pokoju Topaz.

Klein zamknął drzwi i wrócił do stołu. Śledził informacje i ustawił astrolabium, w tym takie elementy, jak jego horoskop oraz lokalizacje odpowiednich planet i gwiazd.

Podczas całego procesu nie otwierał Podręcznika astromancji. Ukończył konfigurację na podstawie swojej pamięci.

W ciągu ostatnich kilku dni studiów mistycyzmu Klein zdał sobie sprawę, że z łatwością może pojąć i zrozumieć wszystko, co dotyczy wróżbiarstwa, szybko przekształcając je w instynkt.

Być może to jest zdolność Widzącego... Ukończył astrolabium i czuł się usatysfakcjonowany. Czuł, że jego ciało, serce i dusza znacznie się odprężyły.

Patrząc na wynik, podążał ścieżką horoskopów i planet, a także innych szczegółów pomocniczych, aby z grubsza wywnioskować, że Joyce Meyer spotkała się z wypadkiem, ale ostatecznie go przeżyje.

W tym momencie wróżenie było technicznie zakończone. Ale Klein chciał poświęcić dużo uwagi swojej pierwszej transakcji biznesowej. Miał nadzieję, że zdobędzie reputację, która pomoże w zdobyciu przyszłej pracy. Podniósł pióro i napisał zdanie w Hermes: obecna sytuacja Joyce Meyer.

Przeczytał zdanie po cichu i zapamiętał informacje na kartce papieru, powtarzając je raz po raz.

Po siedmiu razach Klein złapał kartkę papieru i oparł się o swoje krzesło.

Wyobraził sobie kulę światła, a jego oczy pociemniały, pozwalając mu szybko wejść w stan Przemyślenia.

Otoczenie nabrało eterycznego charakteru. Nad nim rozciągała się bezkształtna, bezkresna mgła.

Klein przypomniał sobie zawartość kartki i odprężył się. W tym stanie zapadł w głęboki sen.

Używał techniki wróżenia ze snów!

Powtórzenie pytania, zapamiętanie szczegółów, a następnie pozwolenie swojej Astralnej Projekcji na wędrowanie we śnie po świecie duchów pozwoliłoby mu uzyskać objawienia!

Zwykli ludzie też czasami mieli tego rodzaju doświadczenia, ale trudno było im to sobie przypomnieć, ponieważ znaki w ich snach były bardziej skomplikowane i zniekształcone. Widzący nie miałby takiego problemu, ponieważ mógł zobaczyć obrazy bezpośrednio.

Otoczenie stało się zamglone, gdy Klein zasnął.

W wykrzywionej fantazji zobaczył młodego blondyna z orlim nosem. Pływał gorączkowo w morzu krwi, prawie pochłoniętym przez fale. Ale w końcu udało mu się uciec na brzeg.

Obraz rozpadł się i zmienił. Klein zobaczył niebieski dom z zabawkowym wiatrakiem przy drzwiach. Ten młody blondyn wchodził do domu powoli, pozornie z radości.

W tym momencie obraz ponownie się zmienił. Klein zdał sobie sprawę, że znajduje się we wspaniałym pałacu.

Mury zostały zniszczone i uszkodzone nie do naprawienia. Mech i chwasty rosły na wielu obszarach. Przez dziury w ścianach widział szczyt góry i chmury przylegające do niego na zewnątrz.

Na szczycie pałacu znajdował się ogromny tron ​​wykuty w kamieniu. Ozdobiony był matowymi kamieniami szlachetnymi i złotem. Wyglądało na to, że nie jest przygotowany dla człowieka.

Ten olbrzymi tron ​​był pusty i nakrapiany, jakby został zmyty przez wieki.

Klein rozejrzał się zmieszany. Nie rozumiał, dlaczego marzył o takiej scenie.

Jego mętny umysł stał się ostry, gdy podświadomie wyszedł z pałacu, próbując ustalić, gdzie jest.

Nagle poczuł, jak pada na niego wzrok. To było spojrzenie z tyłu!

Klein nagle odwrócił się i spojrzał w stronę gigantycznego kamiennego tronu, tylko po to, by zobaczyć scenę niezliczonych przezroczystych robaków, które powoli drgają i rosną.

Klein sapnął.

Otworzył oczy i obudził się ze snu.

W jego wizję pojawiły się kryształowe kule, karty tarota i przygotowane astrolabium. Rzeczywistość szybko zastąpiła fantazję.

Pierwszy sen był wynikiem wróżenia, ale o czym był późniejszy? Wydawało się, że jest skierowany do mnie? Klein odłożył kartkę. Potarł skronie i zamyślił się.

Mógł potwierdzić, że to nie jego strach pojawił się w postaci snu, ponieważ sam wykonywał wróżby.

Pałac nieprzeznaczony dla ludzi na szczycie góry ... Ciche spojrzenie ... Wykrzywiona i dziwna scena z robakami ... Klein zgadł cicho, wspominając.

Czy rytuał powiększania szczęścia komunikował się z tym istnieniem? A może to wynik notatnika rodziny Antigonus ... Tak, ten notatnik wspomniał o Narodzie Wiecznych Nocy w paśmie górskim Hornacis! Pałac we śnie znajdował się na szczycie góry!

Dokonał prostej dedukcji i poczuł ulgę, że wybrał Widzącego. Według Starego Neila, Tajemniczy Pryers również potrafili wróżbić przez sny, ale nie byli tak skuteczni jak Widzący.

Wzdycham, to na pewno nie pozwala mi odejść ... Jedyne, na co mogę liczyć, to wczesne schwytanie Raya Biebera ... Klein zebrał się i podniósł kartkę papieru ze schematem astrolabium. Powoli podszedł do drzwi.

Otworzył drzwi i skierował się do recepcji. Zobaczył Annę wyglądającą przez okno, całkowicie ignorującą filiżankę czarnej herbaty.

"Ach, panie Moretti, czy jest wynik? Zobaczyła Kleina w swoim peryferyjnym polu widzenia i szybko wstała.

Klein nie odpowiedział jej od razu. Zamiast tego zapytał zgodnie z objawieniem, jakie otrzymał ze snu: „Czy w twoim domu lub domu pana Meyera znajduje się zabawkowy wiatrak?"

Oczy Anny rozszerzyły się, wstrząśnięta ciszą.

Po chwili wymamrotała: „To był prezent, który mi dał. Jest przy drzwiach mojego domu. Skąd wiedziałeś, że..."

"C-można to odgadnąć?"

Klein uśmiechnął się i odezwał się łagodnym tonem: „Gratulacje panno Anno, Pan Joyce Meyer jest obecnie gościem u Ciebie. Jeśli się pośpieszysz, nadal powinnaś być w stanie go spotkać. Po prostu przeżył nieszczęście, niewyobrażalnie bolesną podróż . Teraz nie potrzebuje pytań, ale pocieszenia i ciepłego uścisku ".

"Naprawdę?" Anna zapytała z niedowierzaniem.

Wróżbici, których znała, nigdy nie mówiliby z taką pewnością ani nie wyciągali tak zdecydowanych wniosków.

"Dowiesz się, jeśli wrócisz natychmiast " odpowiedział Klein łagodnym tonem i uśmiechem.

„Och, Panie Pary, czy to prawda? Czy moja biedna Joyce wróciła? Jesteś pewien? Nie, nie mogę w to uwierzyć..." Anna zamarła na chwilę i powiedziała kilka majaczących słów.

Wyjęła z torebki jedną solówkę i nie czekała, aż Klein da jej resztę. Wyszła z Klubu Wróżbiarstwa i zabrała powóz do domu.

„Czy obejmuje to moją wskazówkę?" Klein spojrzał na notatkę i ze śmiechem potrząsnął głową.

...

Dwukołowy powóz przejechał szybko ulicami i wjechał do East Borough.

Anna patrzyła na ulice przemykające obok niej, czując mieszankę niepokoju, oczekiwania i strachu. Nie trwało długo, zanim zabawkowy wiatrak wszedł w jej pole widzenia.

Wysiadła z powozu, nie dbając o swoje zachowanie. Zatoczyła się szybko w kierunku drzwi i zadzwoniła do drzwi.

Drzwi otworzyły się ze skrzypieniem, ukazując młodego blondyna ubranego w czarny garnitur. Był wychudzony, ale w jego oczach pojawił się błysk radości. Miał orli nos.

„Myślałam, że będę za tobą tęsknić" - powiedziała Joyce z uśmiechem.

„... Och, Exalted Steam, naprawdę wróciłeś!" Anna przetarła oczy, wykrzykując z miłym zaskoczeniem.

"To, co powiedział wróżbita, było prawdą!"

"Nie, to był prawdziwy jasnowidz!"

"To było po prostu fascynujące!"

Myśli pojawiły się w jej głowie, gdy Anna rzuciła się do przodu ze łzami w oczach i przytuliła narzeczonego.

Oboje w milczeniu przytulili się do szaro-niebieskiego domu. Zabawkowy wiatrak obracał się powoli, pozornie odrzucając wszystkie ich trudności daleko.