Lord of the Mysteries PL

Część 100 - Notatnik rodziny Antygonów

„Wskazówki dotyczące mikstury klauna".

...

Na honorowym miejscu przy starożytnym stole z brązu Klein powtórzyła kilka razy wróżenie, po czym odchyliła się do tyłu i zapadła w głęboki sen.

Jego otoczenie szybko stało się spokojne i ciche. Zobaczył zamglony widok, z niezliczonymi zniekształconymi i zamazanymi scenami przemykającymi obok, niczym krople porannej rosy na delikatnych płatkach kwiatów.

Stopniowo Klein pojął swoją duchowość i odzyskał zmysły.

Zobaczył przed sobą kominek, a przed nim bujany fotel. Siedziała na nim stara kobieta ubrana na czarno i biało.

Chociaż nie widział jej twarzy, odkąd zwieszała głowę nisko, instynkt Kleina powiedział mu, że jest starszą panią. I był tego całkiem pewien.

Staruszka stała bezpośrednio przed biurkiem. Na biurku leżały gazety i puszki inkrustowane srebrem.

„To jest..." Klein uznał tę scenę za bardzo znajomą i szybko rozpoznał to, co zobaczył.

To tam przebywał Ray Bieber i jego matka!

To tam po raz pierwszy zobaczył nadęte zwłoki!

" Są tu wskazówki, które wskazują na eliksir Klauna?"

  W chwili, gdy przemknęły myśli Kleina, scena wokół niego uległa przemianie.

Był to szarobiały magazyn, ukryty wśród identycznych budynków.

Wokół porozrzucane były białe kości i kilka kulek mięsa, które wyglądały, jakby zostały zgniecione przez głaz.

Na środku magazynu stał szarobiały przedmiot wielkości pięści. Jej powierzchnia była wypełniona rowami i wyglądała na miękką, ale plastyczną. Wyglądał jak mózg wydobyty z żywej istoty.

Gdy Klein rozpoznał scenę i coś sobie przypomniał, scena przed nim zniekształciła się jak falująca woda, zanim przekształciła się w kolejną nową, rozmytą scenę.

Na długim stole przykrytym białym obrusem leżało nagie ciało. Na skórze trupa było kilka niebieskawych, odbarwionych plam.

Klein nagle zmarszczył brwi i mruknął:

 „Najpierw były to obrazy kryjówki Raya Biebera i jego szczątków, a teraz są one powiązane z marką na nadgarstku klauna w garniturze?"

Gdy próbował spekulować, co oznaczają te sceny, scena nagle się zmieniła.

Marmurowy stolik kawowy, zestaw dwóch skórzanych kanap i żyrandol zawieszony wysoko na suficie.

Było trzech ludzi — Klein Moretti, który miał czarne włosy, brązowe oczy i uczony temperament; zamożny mężczyzna o pucołowatym ciele i bladej skórze; i piękna młoda dama w kabaretkich rękawiczkach.

Potem pojawiły się kolejne trzy osoby i obiekt — mężczyzna w średnim wieku w czarnej szacie, który miał gęste, sterczące, brązowe włosy; zamożny mężczyzna o pucołowatym ciele i bladej skórze; półwieczny starszy z rozczochranymi brwiami, rzadkimi brązowymi włosami i szaroniebieskimi oczami; i czarny notatnik na okrągłym stole pomiędzy nimi wszystkimi, notatnik, który emanował starożytną i odległą atmosferą.

Notatnik rodziny Antigonus!

Klein nagle usiadł prosto i sen zniknął.

Patrząc na zewnątrz boskiej sali, gdzie była bezkresna szara mgła i szkarłatne gwiazdy, pomyślał w szoku i zmieszaniu.