Lord of the Mysteries PL

Część 59 - Uczony

Po usłyszeniu pytania The Fool Audrey nie odpowiedziała od razu, jak w przeszłości. Zamiast tego rozszerzyła swoje krystaliczne oczy i spojrzała na Wisielca z uważną postawą.

Alger podświadomie stłumił ruchy ciała. Po kilku sekundach ciszy powiedział: "Znalazłem dwie strony dziennika Cesarza Roselle i zapamiętałem ich zawartość."

„Mam jedną stronę" - powiedziała Audrey, której wizja była zasłonięta mgłą, jakby została usunięta z rozmowy.

"Całkiem dobre." Klein nie pozwolił, by jego radość lub rozczarowanie zostały zauważone w jego głosie.

Czuł radość, bo były trzy pełne strony, ale także rozczarowanie, ponieważ były tylko trzy strony. Ich początkowe poszukiwanie pamiętnika było zdecydowanie łatwiejsze, ponieważ jedyne, co musieli zrobić, to zapytać za pośrednictwem swoich połączeń i kanałów, które już znali. Zbieranie stron stawało się coraz trudniejsze w miarę upływu czasu, ponieważ obejmowało coraz więcej elementów.

„Czy powinniśmy teraz je„ wyrazić "? - spytała Audrey spokojnym tonem.

"Tak." Klein skinął głową.

Utrzymał postawę bez żadnych zmian. Musiał być ostrożny przed Sprawiedliwą.

Kiedy skończył zdanie, przed Audrey i Algerem pojawiły się kawałki żółtawobrązowego pergaminu z koziej skóry i ciemnoczerwone wieczne pióra.

Obaj podnieśli swoje pióra i zaczęli przypominać sobie symbole, które widzieli. Tchnęli także emocje wyrażania ich. Po cichu na koziej skórze pojawiły się linie tekstu. Niektóre z nich wydawały się właściwe, inne delikatne, inne skośne.




W ciągu zaledwie minuty spisano całą zawartość, którą Alger i Audrey na siłę zapamiętali.

Klein włożył w ręce trzy kawałki pergaminu.

Rzucił stronom przelotne spojrzenie i zdał sobie sprawę, że część gramatyki jest błędna. W treści brakowało również słów.

Jednak eksperymenty dowiodły, że niewłaściwa kolejność słów do pewnego stopnia nie wpłynęła na ogólne rozumienie języka chińskiego. Klein nie bał się również brakujących słów, ponieważ często czytał powieści internetowe wypełnione ocenzurowanymi gwiazdkami.

„8 kwietnia. Stałem na dziobie Czarnego Króla i wyciągnąłem ramiona, mówiąc do Grimma i Edwardsa:„ Moja fortuna jest twoja do wzięcia, ale najpierw musisz ją znaleźć. Na końcach zostawiłem wszystko, co posiadam. Morza Mgieł! Zupełnie nie rozumieli mojego humoru, a nawet zapytali, czy naprawdę mam inne skarby. Jakie to nudne. Nie możesz być moimi Czterema Jeźdźcami Apokalipsy, jeśli tak trzymasz! "

"11 kwietnia. Odkryłem bezimienną wyspę, która nie znajdowała się na bezpiecznym szlaku morskim. Jest tam wiele niezwykłych zwierząt, nie wolę nazywać je niezwykłymi istotami; w ten sposób wydaje się bardziej imponujące. Poza tym są kilka dziwnych stworzeń na wyspie. Uważam, że gdyby Darwin został tam transmigrowany, nie ma mowy, żeby napisał swoją Teorię Ewolucji. "

"15 kwietnia. Grimm stał się nagle trochę dziwny. Czy został czymś zarażony?"

Kiedy cesarz Roselle, urodzony w Królestwie Intis, wyruszył w podróż? Morze Mgieł powinno być morzem na zachód od Republiki Intis... Tak, muszę skorzystać z informacji historycznych z biblioteki, aby odnieść się do tego... Klein szybko skończył czytać stronę, kierując wzrok na tył kartki.

W tym momencie nie ukrywał już faktu, że potrafił rozszyfrować tajne symbole Imperatora Roselle, ponieważ ta umiejętność pasowała do osobowości i statusu Błazna. Audrey i Alger nie odezwali się. Czekali w milczeniu, jakby nie byli zaskoczeni takim objawieniem. W rzeczywistości wierzyli nawet, że to tylko słuszne.

"2 października. Chcieli, żebym poślubił Matyldę z rodziny Abel bez uprzedniej konsultacji! Niebiosa, nawet jej nie spotkałem! Nie, muszę odmówić! Nawet gdybym uciekł z domu i przeżył na własną rękę" i cierpieć zmienne losy, muszę walczyć z tym małżeństwem! "

"5 października. Panna Matylda jest naprawdę ładna."

"6 października. Jej osobowość i postawa są po prostu w moim typie. Zaczynam niecierpliwie czekać na małżeństwo."

Hej, cesarzu, gdzie twoja uczciwość? Klein odchylił się na swoje miejsce, nie pozwalając swoim emocjom przedostać się przez mgłę.

Zdał sobie sprawę, że Gustav nie pisał w swoim dzienniku każdego dnia wcześnie. Przez większość czasu pisał w dzienniku tylko wtedy, gdy były pewne wydarzenia, które musiał ośmieszać, zapisać lub wyładować emocje.

Przeniósł wzrok w dół. Klein spojrzał na ostatnie zdanie tej strony.

„9 października. Właściwie nazywali mnie Synem Steam. Bardzo mi się to podoba".

Klein był trochę rozczarowany, że informacje na pierwszych dwóch stronach miały niewielką wartość.

Ale on nie spochmurniał. Przeniósł trzecią stronę na górę. Ta strona miała treść napisaną po obu stronach papieru.