CHAPTER 24

0 2 0
                                    

EPILOGUE

*

"Sino yan?" I curiously ask my friend, Nicholai ng makitang para siyang timang na nakatitig at pangisi-ngisi sa cellphone niya.

Umiling siya pero di inalis ang tingin sa cellphone niya. Mukhang ayaw sabihin kaya pinabayaan ko na.

Nandito kami ngayon sa bahay ko. Kakapanalo lang sa basketball team ng school ko kaya inaya ko siyang mag-celebrate dahil wala naman akong masyadong kaibigan. Diko ko nga maalala kung paano at bakit kami naging magkaibigan nito. We went to a different schools, palagi din kaming magkalaban sa court tuwing may interschool competition and was never a classmate but we bond like best buddies.

Gaya ngayon. Kaso mukhang distracted ang loko kaya kinuha ko bigla ang cellphone niya.

"Oh! gf mo?" I ask when I saw a picture of a girl in his phones screen.

Umiling siya at hinablot pabalik ang cellphone niya.

"No. Mga kaibigan ko" he answered and turn his attention to his phone again so I take the seat beside him and peek at his screen and ask again.

"Saan type mo jan?-Aw!" siniko ako ng loko kaya napaayos ako ng upo.

"Wala. Pinsan ko ang isa at bestfriend naman niya yung isa." sagot niya at ibinulsa na ang cp niya kaya tumango nalang ako.

"Wag na wag mong aapihin o iinsultuhin mga idol niyan. Bumubuga yan ng apoy sa mga basher nila" natatawang kwento ni Nicholai ng tinuro ko ang babaeng kasama ng pinsan niya.

Magkasama na naman kami kasi nanalo ang team niya sa basketball. Ganito lang naman kami nagkikita. Kapag mag celebration o tungkol sa basketball. Di kami yung tipo ng magkaibigan na araw-araw magkasama at nag-uusap.

"Paano yung buga pre?" biro ko din na ikinatawa niya pero agad din umayos.

"Pero seryoso pre. Wag na wag mong ipaparinig o i-trashtalk ang idols niya kasi nag e-evolve yun from kitten to Tiger"

"Kanina mo pa sinasabi yang idol idol na yan. Sino ba idols niyan?"

"Kpop, kdrama" tipid niyang sagot na ikinatango ko.

"Typical girl of this generation" O commented and drink the bear I was holding. Minsan lang naman kami uminom so okay lang.

"Hey! Can I play some music?" Ask the girl beside me. If I'm not mistaken siya yung kaibigan ng pinsan ni Nicholai na may debut ngayon, at ngayon nga ay nasa after party na kami. Ayoko nama talaga sumama dito kaso pinilit ako ni Nocholai.

I just shrug to answer her dahil wala naman akong pakialam talaga at wala ako sa mood makipag-usap dahil inaantok na ako.

I saw her smile a bit and excitedly take out her phone and after few click and touch, an unfamiliar alien song surrounded the venue. I saw some stop for awhile but then immediately continue what they're doing.

As for me, I close my eyes to sleep for I am already sleepy but the songs just too loud and it's distracting.

"Panget ng kanta" I murmured under my breath. but I didn't expect that my seatmate overheared me.

"What did you just say?" I heared the girl beside me ask. When I did not hear any response, I slightly open my hooded eyes and caught her looking at me. No- more like, glaring at me.

"Yes?" I ask puzzled but she just raise a brow. "Ow..." a realization hit me. "You mean the song?" Am I wrong? Panget naman talaga ang kanta, pati mga mukha ng mga kumakanta panget din. Retokado eh" I didn't know why I said those when I clearly remember Nicholai's warning. Never let her hear you insult her idols.

MY CRAZY FANGIRL Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon