~KATARİNA~

2.2

Araba durunca jimin'e döndüm.
"Konuşmamız gerek"
Dedi
"İstemiyorum"
"Rose"

"Jimin istemiyorum unuttum hem ben seni"
Dedim
"Ama ben seni unutamıyorum !"
Dedi şaşkınca ona döndüm.
"Ne ?"
Dedim

"Lanet olsun 13 yıldır aşığım sana yüzlerce kez vazgeçmeye çalıştım senden uzak durmaya kalktım sana kötü davrandım seni unutmak için bir sürü sevgili yaptım ama hiçbir kız bana seni unutturmadı hatta daha da aşık etti en son seni sessizce sevmeye karar verdim yuju ilk bana söylediğinde heycanlanmıştım ama chanyeol biz çıkıyoruz diyince tüm dünyam başıma yıkıldı ! Ben gerçekten sana çok aşıktım ne yapacağımı bilmiyordum senden vazgeçemiyorum..."
Dedi durdu önünü döndü sonra dolu gözleriyle tekrar bana döndü.

"Rose senden her kaçtığımda kendimi yine senin yanında buluyorum gözlerimi kapadığımda bile gözümün önüne gülüşün geliyor. Seni chanyeol'u öperken düşündükçe kendimi öldüresim geliyor. Onun sana dokunduğu düşüncesi bile beni deli ediyor. O gün bana parkta dediğin sözden sonra yanına ilk geldiğimde kapını açsaydın bunların hiçbirini yaşamayactık !"
Dedi jimin ağlayarak

Jimin dedikleriyle ağlamaya başladım. Bunca yıl sevdiğim adam beni seviyormuş. Jimin elini yanağıma koyunca ona döndüm. Bana yaklaştı
"Chanyeol seni hiç öptü mü ?"
Dedi, dolu gözlerimle kafamı hayır anlamında salladım. O da dolu gözleriyle güldü.

Elini çekip emniyet kemerini çıkarttı ve dudaklarıma yapıştı. Bunca yılın acısını çıkarıyor gibiydi. Tek elini saçlarımın içine daldırdı. Bir yandan öpüşüyor bir yandan ikimiz de ağlıyorduk. Sanırım Bayan Park'a verdiğim sözü artık tutabilirim.

Nefessiz kalınca jimin benden ayrıldı. Anlını anlıma yasladı.
"Seni seviyorum"
Dedi gözlerimin içine bakarak
"Sana aşığım"
Dedim gözlerinin içine bakarken anlını çekip dudaklarını anlıma bastırdı.

Benden ayrılıp elimi tuttu tek eliyle araba sürmeye başladı. Yolda giderken elimi öptü. Yaptığıyla güldüm.
"Neden daha önce söylemedin ?"
Dedim
"Seni kaybetmekten korktum"
Dedi

"Aslında biz chanyeol'la çıkmıyorduk. Yuju söyleyince chanyeol beni kurtarmak için öyle dedi."
Arabayı durdurdu
"Ne yani boşuna mı o kadar kıskandım ?"
Dedi
"Ş-şey ama şuan çıkıyoruz"
Dedim
"Nasıl ?"
Dedi

"Lunaparka gittiğimiz gün ona karşı birşeyler hissetmeye başladım sonra o da bana karşı birşeyler hissediyormuş. Bana sordu bende ev-"

Jimin elimi bırakıp arabayı sürmeye devam etti.
"Önemli olan şuan..."
Dedi, peki şuan hangisini istiyorum ? Ahh bilmiyorum kafamı tüm gücümle duvara vurmak istiyorum !

"...şuan kimi istiyorsun ?"
Dedi bana bakarak aklımı mı okudu acaba ?
"Başka zaman konuşuruz şuan araba kullanıyorsun"

Dedim
"Yani o mu ?"
Dedi
"Hayır o değil sadece kafam biraz karışık"
Dedim

•••••

Jimin arabayı durdurduğunda geldiğimizi anladım. Arabadan inip eve doğru yürümeye başladım. Uyku sersemi olduğum için düzgün yürüyemiyordum.

Jimin elini arkama koydu düşmemem için bende kafamı jimin'in göğsüne koydum kalbi çok hızlı atıyordu aşağıdan ona baktım, sanırım kararımı verdim.

Kapı hızla açıldı tüm herkes burdaydı. Hepsi bana sarıldıktan sonra chanyeol'u gördüm onun burda ne işi vardı ? Yanıma gelip bana sarıldı.
"Rose çok korktum"
Dedi karşıda bize bakan jimin'e bakıp chanyeol'dan ayrıldım.

"Rose konuşmamız gerek"
Dedi
"Bence de chanyeol"
Dedim, birlikte bahçeye çıktık.
"İlk sen başlasan iyi olur chanyeol"
Çünkü benim dediğime üzüleceksin dedim içimden kendi kendime
"Rose ayrılmamız lazım"
Dedi
"Ne ?!"
Dedim

"Duydun işte üzgünüm ama başka biri var"
Dedi, içimden ne kadar dans etmek gelse de kendimi tuttum.
"P-peki"
Dedim

"Anlayışın için teşekkür ederim umarım arkadaş kalabiliriz"
Dedi
"T-tabii arkadaş kalırız"
Dedim

Bana sarılınca bende ona karşılık verdim. Chanyeol benden ayrıldı, bahçe kapısından çıktı. İçeri girdim jimin üzgün bir şekilde koltukta oturuyordu. Yanlarına gidip bende oturdum.