Nagdesisyon sina Gerald at Ashley na umuwi na rin ng Manila that afternoon. Maagang aalis si Gerald para sa out of town taping nito ng teleserye nila ni Chrissy. Sinabi naman ni Gerald na kung gusto niyang magpaiwan pa para maituloy nila ng mama niya ang kuwentuhan pero sinabi ni Ashley na marami pa namang pagkakataon. Mas gusto daw nitong umuwi na kasama sila.
Gusto man ni Charlene na makasama pa si Ashley ay hindi na rin niya pinigil ang mga ito. "Pwede ba kitang maimbita mag dinner sa bahay? Makilala mo si Ralph at si Sam, yung bunso ng pamilya." Tanong ni Charlene.Napagkasunduan nilang hindi na kailangan pang malaman ng publiko ang tunay na relasyon nila. Tama na daw kay Ashley ang makilala mga tunay na magulang. Hindi naman daw siya naghahangad ng higit pa duon . Ayaw din niyang maging kumplikado ang relasyon niya sa mga nagisnang magulang. mahal na mahal din niya ang mga ito.
Isa pa ay ayaw din niyang masira ang magandang image ni Charlene sa publko. Hayaan na lang daw nilang maging ganoon ang relasyon nila, more on magkaibigan baka mas maging madali sa kanilang dalawa ang mag adjust sa isat isa kung hindi sila ma pressure sa klaseng ng relasyon nila.
Magaan na ang kalooban ni Ashley. Ganoon din si Charlene. Nagpasalamat silang parebo sa Diyos na nagin maayos ang unang pagkikita nila. Ilang araw na lang at makikilala din niya ang tunay na ama. Nasa US daw ito ngayon, sinamahan ang bunsong si Sam mag enroll sa isang university sa New York. Excited din siyang makilala ang mga ito.
Sa sasakyan,duon nakaramdam ng matinding pagod ang dalaga.Halos maghapon ba namang umiyak.
"Sige sweetheart, Matulog ka na muna , gisingin na lang kita pagdating natin ng Manila."Malambing na sabi ni Gerald kay Ashley.
Pinatong ni Ashley ang ulo sa balikat ni Gerald. "Nakakapagod din pala ang umiyak ng umiyak pero isa na ito sa pinaka importanteng araw sa buhay ko. Daming nangyari sa akin in 48 hours.Within than span of time bukod sa nakilala ko na biological mom ko , nagka boyfriend pa ako ng super gwapo, super bait, super maalaga. Ano pa?" Tanong nito kay Gerald na nanunukso.
"Super mahal na mahal ka." Sagot ni Gerald sabay halik sa dulo ng ilong ng dalaga.
"Super mahal na mahal din naman kita. Wala na yata akong mahihiling pa. Lahat ng hiniling ko kay Papa God, binigay na niya. Pwede na niya akong kunin anytime." Wala sa loob na sabi ni Ashley.
Natigilan si Gerald sa narinig. HInawakan ang baba ng kasintahan. Ihinarap sa kanya ang mukha nito . "Don't ever say that again! Hindi ka niya pwedeng kunin agad agad. Mabubuhay ka pa ng matagal, magkakasama pa tayo ng matagal. Magkaka pamilya pa tayo. Makikita pa natin ang magiging mga anak nating magkakapamilya. Makakasama pa tayo ng magiging mga apo natin. Get that?" Hinalikan sa labi si Ashley na nagulat sa tindi ng reaction ng kasintahan sa nasabi niyang wala sa loob.
Hinampas ni Ashley ang kasintahan ng maramdamang lumalalim ang halik nito at walang balak na bitawan siya. "Hoy ano ba, nakakahiya kina Ali at Jalal."
"Ikaw kasi kung ano ano sinasabi mo."
"Grabe ka namang maka react, bulaklak lang ng dila yun no? Kung saan saan na nakarating yang utak mo. Tama ba yung narinig ko? Apo? " Natatawang tanong ni Ashley. Nakataas na kilay nito sa nakikitang malisyosong ngiti ni Gerald.
"Oo anak then apo."
"Sobra ka ha, ang bilis mo lang. Kahapon mo lang ako naging girlfriend , nasa utak mo apo na agad?"
"Syempre yung pinaka importante before that , nasa isip ko din." Kinindatan si Ashley.
Ashley just made a face at him. "Magtigil ka." Sabay hilig uli sa balikat ni Gerald na nangingiti na rin.
HIndi naman nagtagal at nakatulog din si Ashley. Nakaidlip din di Gerald. Nagising lang sila ng sabihin ni Ali na nanduon na sila. Pagmulat nga ng mga mata nila ay nasa harap na sila ng condo ni Ashley.
Bumaba si Gerald then inalalayan si Ashley na makababa na rin. Nagpaalam naman ang dalawa na kung ok lang kay Gerald na mauna na silang umuwi. May hahabulin daw silang basketball game na gusto nilang mapanood sa tv.
Ok lang naman kay Gerald dahil anduon pa rin naman yung isang sasakyan. Sinabi ni Gerald na ang iuwi na lang nila ay yung van at siya na lang gagamit ng SUV , in case na gusto ni Ashley lumabas for dinner.
Magkahawak kamay ng pumasok ang dalawa sa building. Nakasalubong pa nila si Colin na palabas. Bumeso ito kay Ashley. Tumaas ang kilay at tiningnan si Ashley na parang nagtatanong bakit namumugto ang mga mata nito. “You look like you cried a river girl, what happened to you?” Binigyan ng makahulugang tingin si Gerald.
Natawa si Gerald. Don’t look at me like that man, not my fault but don’t worry those it’s a good cry not a bad one.”
“Ok, as long as you are not hurting her, I can wait for the whole story later. Right now I have to run, going out for dinner with some friends. See you later.” Bumeso uli kay Ashley. “And by the way , your appointment is tomorrow morning, You can come with me, then will have lunch after. Will leave around 10, ok?”
“Ok, will tell you the whole story tomorrow then. Have fun my friend and before I forgot, Jase is coming two days from now.”
Napansin ni Gerald na napahinto sandali si Colin. Napalingon kay Ashley , then ngumiti, nasabi lang ay .” Ok.”
Pagpasok ni Ashley sa unit niya ay tuwang tuwa ito sa dahil sa wakas ay mukhang tapos na ang mga workers. Wala na ang mga gamit ng mga ito. Napatakbo ito sa kitchen at tiningnan kung may note ang mga trabahador. Meron nga , kasama ng bills. Ipadala nalang daw sa office nila ang cheke.
“Sa wakas , makakapagluto na rin ako, makakabili na rin ako ng mga gusto kong kainin.” Tuwang tuwang sabi nito.
“Ikaw naman kasi kung sa bahay ka na lang nag stay , makakain mo din naman lahat ng gusto mo. Sabihin mo lang.”
“Nahiya naman siyempre akong mag demand no saka gusto ko din talagang magluto. Isa yan sa mga gustong gusto kong gawin ang matutong magluto. “
“Hmmm , kelan mo ako ipagluluto? Tingnan nga natin kung wife material ka.” Tukso ni Gerald kay Ashley.
“Bakit yun ba batayan mo para maging wife material ang isang babae saiyo? Kung hindi pala ako marunong magluto, may minus poins na ako?” Pairap na tanong ni Ashley kay Gerald.
“Nagbibiro lang naman ako sweetheart. Ikaw pa rin ang pakakasalan ko kahit di ka marunong magluto, maglaba , maglinis ng bahay etc. Yung mga yun kayang kayang gawin ng mga magiging kasama natin sa bahay pero yung kailangan ko hindi nila kayang ibigay or gawin.”
“At ano naman yun? Aber? Nakapamewang na tanong ni Ashley sa binata
“Hindi nila kayang ibigay yung pagmamahal na gusto ko dahil ikaw lang makakapagbigay nuon. Ikaw lang gusto kong magbigay nuon.” Nilapitan si Ashley at niyakap ang bewang nito. Hinapit palapit sa kanya. Dinikit ang nuo sa nuo ng dalaga at tinitigan ito.
Ashley wrapped a hand around Gerald’ s neck. She kissed him softly and looked back into his soft eyes. “Thank you for being there with me today. You gave me strength to face my biological mother. Kung wala ka duon kanina baka hindi ko nakayanan ang tension , nagtatakbo na akong palayo sa lugar na yun.”
“My pleasure my dear princess. I promise you I will be there for you all the way. I will cherish,, protect and take care of you. You are very precious to me sweetheart. I can never be able to find another you in the world, no matter how hard I looked. You are the only one for me. I tried before and it just ended in disaster like what happened between Chrissy and I. Pinilit kong mahalin siya, naging faithful naman ako pero wala eh, ikaw pa rin ang lahat sa akin. Sana ganoon rin ako saiyo.”
Ashley was blown away ,she was surprised the way Gerald had said that. She knows he loves her but she was still speechless when she heard him talk like that.
“Ge, paano kung bumalik ang cancer ko? “
“Papa God is good. Alam niya kung gaano kita kamahal. Hiniling ko na sa kanya na ibalato ka na lang niya sa akin.”
Nangiti si Ashley sa sinabi ng kasintahan. “Ibalato ha.”
