Jacob Lee - Cursed
•••
Ufak bir esinti bedenimi esir alıp beni ürpertirken başımda ki hafif ağrının sebebini biliyordum. En son hatırladığım şey ısrarla içmeye devam etmemdi ve bir yerden sonrası yoktu fakat son hatırladığım şeylerde şampanya şişesinin sonunu gördüğüme emindim. Yumuşacık yastığımda bu kadar rahat uyurken ilk kez sorun veya problem yaşamadan uyanmıştım ve bu çok şaşırtıcıydı. Gerçi henüz uyanmış sayılır mıydım bilmiyorum, gözlerim açılmış değildi. Yalnızca son anılarımı gözden geçirip, olan biteni hatırlamaya çalışıyordum. Johnny gamzemle ilgili bir iltifatta bulunmuş ardından da ben içmeye devam etmiştim. Kalbim göğüs kafesimin içinde can çekişir gibi çırpınırken kadeh kadeh devrilmiştim. Alkolün etkisi yüzünden de olabilirdi ve ben bu ihtimalin gerçek olmasını deli gibi istiyordum.
Bir süre sonra güneş ışıkları gözüme vurmaya başladığı zaman kaşlarım çatılmıştı. Bir ruh hastası hem penceremi hemde de perdemi açık bırakmıştı. Ben pencereyi açsam dahi perdemi çekerdim çünkü uyku esnasında güneşle mücadelenden nefret ederdim. Göz kapaklarım dehşet büyük bir savaş verip aralandığı zaman bir süre boyunca boyut atladığımı, hatta alkol koması sebebiyle ölüp farklı bir evrene geçiş yaptığımı, en kötü ihtimalle de kaçırıldığımı düşündüm çünkü kendi odamda degildim. Ve bu uyanır uyanmaz bir insanın yaşayabileceği en berbat şeylerden olabilirdi. Gözlerim bozuk olduğu için pek hızlı hareket ettirmez görüşümün her şeyi net algılamasını sağlardım ancak şu anda yavaş falan değildim. Hatta aynı anda iki gözümünde farklı yerlere baktığına emindim. Tanıdığım bir yer değildi. Asla tanıdık değildi. Hızla arka tarafıma dönüp daha fazlasını görmek için uğraştığımda görüş alanım korkunç bir şeyle doldu.
"Günaydın."
SİKTİR! Tanrım yaptığım bütün kötülükler için günah çıkaracağım, herifin yatağındaydım! Her ülkenin en az iki tane çektiği klişe dram dizlerinden birinde olup olmadığımı bilmiyordum ama eğer sarhoş olduktan sonra onunla yattıysam şimdi kendimi bir yerden atardım. Belki de arkadaşlarım beni para karşılığı pazarlamaya karar vermişlerdir ve ve ve-
"Biliyorum uyanır uyanmaz beni görmekten hoşlanmadın fakat ifaden... biraz karmaşık. Ne düşündüğünü anlayamıyorum."
Johnny, o şekilli dudaklarını gözüme soka soka konuşunca dayanamadım. Ellerimi yüzüme örterken sakin olmak için öğrendiğim bütün taktikleri uygulamaya soktum. NEDEN BURADA UYANMIŞTIM?!
"Burada ne işim var?"
Sesim biraz boğuk çıkmıştı fakat soru anlaşılır olmasına rağmen yanıt gelmemişti. Ellerimi indirmek zorunda kalarak yeniden ona baktığımda dudaklarında ki memnun gülümsemeyi görebiliyordum.
"Benimle kalmak için ısrar ettin."
"Ne?"
"Giderken burada kalmak istediğini söyledin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marmellata - johnjae
FanfictionBizim küçük apartman dairemizin karşısında, yaşadığımız semtin en ünlü restoranı olan Santiago'nun yönetici şefi oturuyordu ve ben ondan nefret ediyordum. Kendisine taktığı ismiyle tüm mahalleye buram buram kendini beğenmişlik yayıyordu ve ben her s...